Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1927, Qupperneq 10

12
nesgoða, (og hafði Fl. gefið Hösk. Hildigunni, bróðurdóttur sína). Móti
ofurefli er að sækja, og mikið kapp lagt á manngjöld eða hefndir.
Hann hefur flokk manna, og hraðar mjög ferð sinni. Sjálfsagt helst til
þess, að verða á undan Njáli tii alþingis, og ekki of seinn til liðs-
bóna við ýmsa höfðingja.
Flosi er árrisull, og gefur ekki flokki sínum tóm til að matast
fyr en undir dagmálin, eftir að hafa riðið langann veg og nokkuð úr
leið: frá Dal við Eyjafjöll út að Vorsabæ í Landeyjum, til Hildigunnar.
Hægt er riðið langferðahestum að morgni, fullum af góðu haglendi,
þeir eru þvi bundnir í tröð í Vorsabæ, og ekki tafinn tíminn með
flutningi og sókn út fyrir tún og engjar. Nú fara hestar að verða
léttari á sjer. Eftir máltíð og viðtal við Hildigunní, stígur Flosi þegar
á bak, í afar æstu skapi. Nú fá hestar að brokka, og farin er skemsta
leið að hverju því vaði sem vera skal á Þjórsá. Liggur sú leið í þröng
milli Þríhyrnings og Vatnsfells (Vatnsdalsfjalls)1) yfir Fiská á »Holts-
vaði« því, er nefnt hefur verið hér. Norðaustur frá vaðinu er
Reynifellsalda. Styðja það nokkrar líkur, að bær Hróðnýjar, móður
Höskuldar Njálssonar (er veginn var til hefnda fyrir víg Þráins Sigfúss.)
og systur Ingjalds á Keldum, hafi þá staðið þarna útsunnan í öldunni,
og heitið Holt2). Að því leyti er ekki ólíklegt að vaðið væri kallað
Holtsvað. En hitt er næsta ólíklegt, að mörgum tugum eða hundr-
uðum hesta væri áð á þessum stað. Sunnanvert við ána er Engi-
dalur. Landslag sýnir líkur til, að þar hafi jafnan engjar verið. Þar
hefur því aldrei verið leyfður áfangastaður, enda blasti hann við frá
»Holti«. En ofanvið vaðið hefur túnið þegar tekið við, og úr því
tekur þar við þyrrið land (með kvisti, lyngi — og fágætum sauða-
merg), ekki vel fallið fyrir hesta. Eftir að Flosi hafði komið orðum
til Sigfússona (að þeir skyldu koma allir saman til alþingis) og það
var mjög auðvelt á þessari leið, þurfti hann hvergi að koma og
vildi engan finna, fyr en Ingjald á Keldum. Heldur því áfram við-
stöðulaust út yfir Rangá eystri, á móts við Keldur. Það er greiðasta
leiðin, mishæðaminsta, þráðbein að kalla frá Fiská við Engidal að
Holtavaði á Þjórsá, og fjölfarin leið á þeim dögum. Leið sú lá fast
við Knafahóla3), þar sem fegðarnir frá Sandgili og undan Þríhyrningi
1) Getgáta Br. J. Vaðsdals bæjarnafnið, þykir mér að öllu með ólíkindum.
2) Þykir mér þó, sem meiri likur megi finna að bæjarstæði þessu nær Sám-
stöðum, ef þar væri rannsakað.
3) Líklega væri réttara að rita Gnafahólar, því á þessari leið, gnafa eða
gnæfa hólamir yfir flatlendið langa leið frá báðum hliðum. í daglegu tali em
þeir nefndir Knæfhólar, eða Gnæfhólar. Það er svo líkt í framburði að naumast
verður greint á milli.