Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Volume

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1932, Page 34

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1932, Page 34
34 stefndi til sín Þorgeiri í Kirkjubæ með öðrum fleiri, í aðför að Gunnari á Hlíðarenda. Hefði hann ekki vitað um annan veg en austan Þrí- hyrnings, þurfti hann ekki að fara heiman í veg fyrir þá, því að bær hans var þá á leið þeirra. Nú gerði hann það, eins og sagan segir: »Þor- geir undan Þríhyrningi ríður upp á hálsinn og bíður þar nafna síns«.. — Þetta bendir til, að hann hafi búizt við þeim hina vestari leiðina eða stefnt þeim þangað. — Uppi á hálsinum að austan, að fjallinu,. er Kverkin, óblásið og grösugt land. Þar var til-valinn biðstaður. Fyrir suðaustan Þríhyrning og fram með honum öllum er annar háls. Liggur eystri vegurinn fram fyrir suðaustan bæ Starkaðar, norð- vestan-undir þeim hálsi. Suðvestan-undir honum sameinast hann Hlíðarendavegi hinum vestari, sem fyr segir. Uppi á honum suðvestan- til er dalverpi eitt milli aldna. Þaðan má auðveldlega sjá yfir vestari hálsinn og leiðirnar báðar, án þess að sjást af þeim er fara um þær„ En í hinni síðari aðför að Gunnari fóru þeir Gissur hvíti heim til feðganna undir Þríhyrningi, og komu þó frá Hofi 7 en þá voru þeir feðgar ekki yfirmenn, heldur bundnir við loforð. 6. Vöðin á Rangá eystri. a. Þorgeirsvað. Úr Eyjum. — Gert er ráð fyrir að Gunnar ríði úr Eyjum sunn- an Rangár, yfir hana á Tunguvaði eða »upp við Kúaflötina« (37; rétt: Fjósaflöt), upp með ánni að vestan og aftur yfir hana á Þor- geirsvaði (4, 6, 19). Hafi fyrirsátin verið að Tungu, móti Stokka- læk og Árgilsstöðum, var óþarfi af fyrirsátarmönnum að sleppa Gunnari úr greipum sér, því að þaðan máttu þeir vel sjá til hans langt vestan-fyrir Völl og æ síðan, og gátu því verið viðbúnir, þegar hann kom; en í stað þess að vera það, höfðu þeir þá enn bundna hestana. Um þann bardaga, við Þorgeirsvað (6), hefi ég álitið orð Njálu rétt. Þegar þeir Gunnar höfðu viðbúnað þar, »sjá hinir það og snúa þegar at þeim« (37), þ. e. Gunnari, til atlögu, eftir að þeir voru laus- ir við hestana. Gunnarsvað er nýnefni (31, 37—38); mun átt við þennan bar- daga á alfaraleið. Það var víst lengi kallað Þorgeirsvað, við Sellæk- inn (ekki Selalæk, 37, 39). Þar vestan ár mun Þorgeir Otkelsson hafa fallið, en ekki að vaðinu um steininn; hann er nær austurlandinu og eru þar samfelldar grynningar út frá vesturlandinu, þar sem bar- daginn var (sbr. 6). Reið Flosa frá brennunni. — Hjá þeim vöðum er óhugsanlegt að þeir FIosi og Ingjaldur hafi skotizt spjótum á (37). Áin er þar

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.