Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Árgangur

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1932, Blaðsíða 27

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1932, Blaðsíða 27
27 að hann væri þá »varla meir en hálfur eptir«, og er hann sá hann aftur 3 árum síðar, sýndist honum talsvert hafa brotnað úr honum síðan, svo að varla mundi meira en þriðjungur eftir af honum þá, enda var þá Úlfarsfellsá farin að hjálpa sjónum að brjóta hann (sbr. Árb. 1900, bls. 10). — Ég sá leifar haugsins þannig 21. Júlí 1911, og nú sá ég þær aftur 20 árum síðar. Virtist mér þær lítið hafa minnkað frá því, er Brynjúlfur sá þær 1899. Lét ég nú til rann- sóknar grafa þverskurð í gegnum þær (10. Ág.), en varð einskis sér- legs var. Var síðan fært þar í lag aftur og borið nokkuð grjót að sjávarmegin, til þess síður hverfi með öllu leifar þær, sem enn sjást af haugnum, og til að rnerkja staðinn, ef mold öll skolast og blæs burtu. Frásögnin um örninn. í upphafi 43. kap. Eyrbyggju segir frá því, að kvöld eitt, er Egill, þræll Þorbrands bónda í Álftafirði, hafði gengið að sauðum út til Borgardals, »sá hann at örn fló vestan yfir fjörðinn. Dýrhundur mikill fór með Agli; örninn lagðist að hundinum ok tók hann í klær sér, ok fló vestr aptr yfir fjörðinn á dys Þórólfs bægifóts ok hvarf þar undir fjallit. Þenna fyrirburð kvað Þorbrandr vera mundu fyrir tíðendum«. — Síðar í sama kapitula segir frá drápi Egils. Það er eftirtakanlegt í sambandi við þessa sögu um örninn, að sýnilegt er enn í dag, að beint upp af Bægifótshöfða, þar sem þessi dys Þórólfs var, er í hömrunum í Úlfarsfelli staður, þar sem líklega hefir lengi verið arnarsetur. Ber gróður o. fl. glöggan vott um það, eða að minsta kosti, að þar hafi verið hreiður annars tveggia, arnar eða hrafns. Kemur það allt heim, að örn hafi hremmt hundinn og flogið með hann þangað. — Alkunnugt er, að ernir hafa stundum orðið svo nærgöngulir og gráðugir, að þeir hafa hremmt kindur og jafnvel börn. Voru mér sagðar í Álptafirði tvær sögur til marks um það. Innan-við fjarðarbotninn, skammt frá einkennilegri klettaborg, sem þar er og sagnir eru um, er mýri ein, sem nefnist Grátsmýri En sú er saga íil þess, að það var eitt sinn kona við heyskap og hafði barn sitt með sér í lítilli vöggu. Fyr en varði, sá hún að örn steypt- ist úr lofti, hremmdi barn hennar úr vöggunni og flaug á braut með það, en hún hné niður i mýrina og grét. — Hin sagan kvað hafa gerzt í manna minnum. Bar svo til, að ungur drengur var staddur úti undir Eyrarhlíð og þurfti að setjast niður. En er hann var á hækj- um sínum lagðist skyndilega að honum örn og ætlaði að hremma hann, en tókst ekki að hefja hann á loft, því að drengurinn var stærri og þyngri en svo. Var örninn þó hinn grimmasti; en drengurinn gat
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.