Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Volume

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1932, Page 16

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1932, Page 16
16 mylsnu í; virtist það hafa verið gert meðan húsið var notað. Steinar voru í kerinu, helzt á botni þess. Hella hafði verið sett innan á það að norðvestanverðu svo sem bót á einum stað, þar sem gat hafði komið á það. Það var nær kringlótt, lítið eitt sporöskjulagað (lengra frá norðri til suðurs), 1VS—1‘/2 m. að þverm. Dýpt í miðju 48 cm. Lögunin var lík og á kerinu, sem fannst á Bergþórshvoli 1927 og nú er eftirmynd af í Þjóðminjasafninu. Neðst varð vart við beinaleifar, örfúnar, m. a. brot af rifi úr nautgrip og brot af nautsjaxli. Leirinn í kerinu var blendingur af gidum, hvítum og gráum. Að austanverðu hafði allmikið farið, eða verið tekið, ofan-af því. Eftir að það hafði verið fyllt, hafði verið lagt torf yfir, að því er virtist. Að öllum lík- inaum stendur það í sambandi við breyting, stækkun, á þessu húsi, að þetta ker, sem virðist vera eldra en það sem var í norðurendan- um, hefir verið fyllt, hætt að nota það, og hitt gert. Þessi leirker í báðum þessum bæjarhúsum, hinum nyrðri og þess- um syðri, hafa sjálfsagt verið ætluð undir einhvern lög; helzt þá vatn. Kerið, sem fannst á Bergþórshvoli, virtist vera þar í smiðjugólfi og þá notað helzt til að kæla eða herða í því járn. En hér voru svipuð ker fundin innan-bæjar. Leirínn í þeim hefir að sjálfsögðu haldið vel vatni og var hægt að gera þau alveg þétt. Þau hafa verið hrein- leg, að minnsta kosti ný, en varla hefir farið hjá því, að vatnið yrði dálítið skolleitt af leirnum, einkum ef mikið var komið við hann eða hreyft mikið vatnið. Þó hefir að líkindum vel mátt nota þetta vatn til matar og drykkjar, og til þvotta og baða, ef það var tekið úr kerinu til notkunar. í sambandi við það mál skal það tekið fram, að í norðurenda hússins, milli hans og kersins þar, fannst dálítið eld- stæði 1. Ágúst. Var umhverfis það aska og kolamylsna. — Að sönnu var hér ekki langt í vatnsbólið frá þessum bæjarhúsum, þar sem þau höfðu verið byggð á árbakkanum, en þó var að sjálfsögðu oft nauðsyn, einkum að vetrarlagi, að hafa vatnsker í húsum inni. í norðurenda þessa mikla húss og um miðbik þess kom ekkert annað sérlega markvert í ljós. — Þó vöktu á sér eftirtekt 2 grjót- hrúgur vestan helluraðarinnar, en þær voru algjö/lega óreglulegar og stafa sennilega frá veggnum þar eða hefir verið varpað saman, er húsið var tekið ofan. — Helluhvirfing nokkur var við vesturvegginn, gegnt helluröðinni inn frá syðstu dyrunum. Suðurendi þessa húss svaraði að því leyti til suðurhluta nyrðri bæjarins, að hér var sem þar eldstæði á miðju gólfi, til að kynda á langeld. Var suðurendi þess um 5'lz m. frá suðurgafli. Komu hér fyrst i ljós (l.Ág.) 2 steinaraðir grannar, og var aska og kolamylsna á milli þeirra, og eldtinnumoli fannst þar hjá, og síðan annar stór.

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.