Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1932, Side 53

53

nær dregur oddmyndaða endanum. — Eldtinnur tvœr fundust enn
fremur og er járnbútur fastur af ryði við hina minni; sennilega af
eldstáli; hann er 5,1 cm. að lengd, næsta ferstrendur, og 0,8 að þykkt,
en 1,2 cm. að breidd. Sú tinnan er lítil mjög, um 2,5 X 3,5 cm. að
þverm. og 0,8—1,9 að þykkt, en hin er 6,4 að lengd, um 2 að þykkt
og nokkurn veginn þríhyrnd, 4 cm. að breidd í annan endann, en
myndar sljóvan odd í hinn, og hafði verið brotin þar eftir að hún
fannst. — Hnifblad, sennilega af mathníf, hafði einnig fundizt; það er
ekki heilt nú; þetta brot er 7,2 cm. að lengd og er oddurinn á öðr-
um enda, en breiddin mest 1,8 cm. — Þá er að geta um nokkur
met, samföst af ryði; eru það 4 met úr blýi, að því er helzt virðist,
og eitt úr járni, eða þakið ryði, sé þar ekki að eins um ryðkökk að
ræða. Stærsta metið er sem keilustúfur, 1,3 cm. að hæð og 1,4—1,9 að
þverm.; annað er hálfkúlumyndað, og þó í skálar að ofan og neðan;
það er 0,8 að hæð og 1,1 cm. að þverm.; þriðja virðist vera hnött-
ótt og 0,9 cm. að þverm., en hið fjórða flatt og ferskeytt, um 1,9
X 0,9 cm. að þverm., og 0,4 cm. að þykkt. — Þá eru gripir, sem sjaldan
munu hafa fundizt í fornum dysjum hér, svo kunnugt sé. Er þar
fyrst að nefna klömbur úr beini, eða klambrarbrot, því að nú vantar
af báðum endum, en miðjan er öll og er þar járnnagli gegnum, með
róm á endum; er breiddin þar 3,6 cm. og þykktin 2. Þar næst er
að telja fisköngla 3 úr járni, bundna saman með bandi, líklega
færinu; þeir eru nú mjög ryðbólgnir og fastir saman af ryði, en Iög-
unin sést þó vel. Lengdin er 11,8 cm. og breiddin um odd og legg
4,2. Lykkjur eru á endum. Lengdin af öngulsoddi á agnhaldsodd er
2,3 cm. Gildleikin hefir verið um 4—5 mm. Eru önglarnir of stórir
fyrir þá fiska, sem hér eru í vötnum, og eflaust gerðir til sjávar-
fiskis. Enn fremur fannst járnkrókur, líkur þessum öngium, en á hon-
um er hvorki agnhald né lykkja eða spaði. Lengdin er 12,7 cm. og
breidd um odd og legg 3,6 cm., en gildleikinn er nú 0,7 cm.
Hesturinn hefir sennilega verið heygður með reiðtygjum. Meðal þess,
sem fundizt hafði, voru járnmél með hringum. Þau eru lík þeim, er
nú tíðkast, en þó mislöng: 7,5 og 9,3 cm., ferstrend og næsta óþjál;
hringarnir um 5 cm. að þverm. að utan. Þeir eru brotnir, einkum
annar, og mélin með miklu ryði áföstu, og smásteinum við, sem
bundizt hafa í ryðinu. — ■!árnhringja, líklega af gjörð eða reiða,
hafði enn fremur fundizt. Hún er heilleg, ferskeytt, um 5,7 cm. á
hvorn veg, og er dálítið bogadregin að framan. Þornið stórt, laglega
sveigt. — Auk þess fundust margir járnmolar og ryðþrungin viðar-
brot; mun sumt af þvi vera úr söðli eða af skildinum, eða jafnvel