Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1932, Qupperneq 85

85
fyrstur. Lagði hann á sig meinlæti og erfiði mikið til að sækja hina
bröttu leið upp þangað, og hafði þar mikið helgihald. Ýmislega löguð
sýnist borgin, eftir því, hvaðan á hana er horft. Hallbjörn vissi fyrir,
hve nær dauða sinn mundi að bera. Fyllti hann þá ketil mikinn af
lausafé og gulli, og fól í jörðu i skriðum þeim, sem eru norðan-í
fjallinu, og hleypti skriðu ofan á, og geymist þar fé þetta. Síðan tók
hann tvær járnstengur úr hofinu og lagði þvers yfir gjá, sem klýfur
tindinn. Svo hengdi hann hofsklukkurnar á aðra, en lykilinn á hina,
þegar hann hafði lokað hofinu, með þeim ummælum, að enginn
kæmist í hofið, né næði fénu, fyr en hann hefði náð lyklinum. En
það er eigi hættulaust; enda sýnist hofið klettur einn, þegar nærri er
komið, en úr fjarlægð hús. — Þarna gnapir þetta forna, steinda
hof yfir Hallbjarnarstöðum sem þögult merki hins forna átrúnaðar.
Hinum megin við Suðurdalinn gnæfir Þing-Múli, sem sýslan er kennd
við. Segja svo kunnugir menn, að uppi á honum sjáist rústir af þrem-
ur byggingum, líkast því, að þar uppi hafi verið háð þingið.
5. Sönghofsfjall heitir fellshnjúkur ofar frá Una-Ósi, yzta bæ
við suðurhlið Fljótsdalshéraðs, og vestanvert við Göngudal, yztu
þjóðleið úr fjörðum til héraðsins. Eru gömul mæli, að á fjallinu hafi
staðið hof i fornöld, og verið hafður þar samkomustaður; enda er
þar fagurt og viðsýnt. Má vera, að það örnefni sé frá þeim fornu
tímum, er Uni hinn óborni bjó að Ósi. Hleðslumót og húsrúst
þykir sjást þar enn í dag. Eigi vita menn nú, hví hús þetta var
kennt við söng. Gæti verið, að þar hefði eitthvert sinn verið fram-
inn seiður, því honum fylgdi söngur og kveðandi í heiðni. Gjá ein
er norðan-i fjallinu. Þegar hofið var aflagt, segja menn að hofs-
klukkurnar hafi hangið lengi á stöng, er lá yfir gjána. Eyjólfur bóndi
Magnússon, sem bjó lengi að Ósi, seint á 19. öld, sonar-sonur séra
Jóns Brynjólfssonar að Eiðum og faðir Gunnsteins, skálds í Ameríku,
er borinn fyrir því, að hann hafi sagzt hafa ungur séð þar í gjánni
einhverjar leifar af járni og fúnu tré.
Gjáin norðan-í fjallinu heitir að sögn Klukkugjá, og hafa sumir
haldið, að hún hafi verið kölluð sönghof og nafnið dregið af hljóði því,
er klukkurnar framleiddu, þegar þær hringdu þar fram eftir öldum af
stormviðrum og fyrir stórtíðindum.
6. Goðahorgir heita og klettstapar tveir uppi á fjallshnúk, há-
um og einkennilegum, ofar frá Hofsströnd í Borgarfirði eystra. Fjallið
heitir Svartafell, og er klofið að ofan með gjá. Annar stapinn er
nokkru hærri og eigi hættulaust að klifra hann upp. — Hof Borg-
firðinga stóð þar niður frá í túninu, utan við Hofsstrandarbæina. Er
þar tóft mikii, ferhyrnd, sem sögð er hofstóftin, þótt hún líkist varla