Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Árgangur

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1943, Blaðsíða 60

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1943, Blaðsíða 60
60 aírétti byggir svo mjög á Þjórsárdalsrannsóknum mínum, verður ekki hjá því komizt að ræða hér stuttlega röksemdafærslu Steffensens. Röksemdir Steffensens í þessu máli byggjast eingöngu á kirkju- garða- og mannabeinarannsóknum hans, sem vissulega eru hinar merkilegustu. Höfuðröksemd hans gegn því, að Þjórsárdalur hafi íarið í eyði vegna vikurfalls árið 1300 er sú, að í Skeljastaðakirkju- garði hafi ekki verið grafnar fram nema 66 beinagrindur og að öllum líkindum hafi aldrei verið grafnar í þeim kirkjugarði fleiri en um 70 manneskjur. Hann gengur út frá því, að kirkja hafi verið á Skelja- stöðum frá því um 1000 þar til um 1050, segir þetta samsvara því, að í dalnum hafi á þessu hálfrar aldar tímabili búið að meðaltali 70 manneskjur, og komi það ágætlega heim við það, að elztu heimildir segi 11 bæi hafa verið í dalnum.1) Þetta samsvarar því, að 6—7 manns hafi að jafnaði verið á hverjum bæ. Á sömu blaðsíðu, ,en í öðru sambandi, reiknar Steffensen með 11—12 manns á bæ. I Haffjarðareyjarsókn telur Steffensen einnig hafa verið 11 bæi til forna. En þar reiknar hann með, að 100 manns hafi búið þar að meðaltali, að dánartalan hafi verið 40%o og að 400 hafi látizt þar á öld, þ. e. 200 á 50 árum. Þetta stangast nokkuð við Þjórsárdalsút- reikningana. Ekki stenzt heldur sá útreikningur Steffensens, að ef um 70 manneskjur yfir tvítugt hafi dáið í Þjórsárdal á 50 árum og dánar- tala fólks yfir tvítugt hafi þar verið 19%c, samsvari það því, að íbúar dalsins hafi verið 70.2) Steffensen telur, að dalurinn hafi farið í eyði smám saman og dregur þessa ályktun af því, að tala beinagrinda úr stálpuðum börnum í Skeljastaðakirkjugarði sé svo hlutfallslega lág. Segir Steffensen þetta sýna, að það hafi gerzt í Þjórsárdal ,,sem svo margar sveitir mega nú horfa upp á, sem sé, að unga fólkið flytjist burtu, en það gamla sitji eftir.“3 4) En það sem nú skeður í sveitum, sem eru að leggjast í auðn, er ekki það, að börn upp til 14 ára aldurs flytji burtu. Það er einmitt gamla fólkið og börn upp til 14 ára aldurs, sem heima sitja. Steffensen telur sérkenni Þjórsárdals hafa verið hinn tiltölulega stutta sköflung, sem sé arfgengt einkenni, og dregur þar af þá álykt- un, að Þjórsdælir hafi „verið allflestir meira eða minna skyldir."1) Ég tel, að ekki sé hægt að staðhæfa meira en það, að stuttur sköfl- J) Samlíð og saga II, bls. 14. 2) Knoglerne paa Skeljastaðir, bls. 231—232. s) Skírnir 1946, bls. 156. 4) Samtíð og saga II, bls. 21.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.