Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1943, Blaðsíða 118
118
konar beinum og beinabrotum, fáeinum, en engar höfuðskeljar sáust
í þeim, og í þeim fannst ekki heldur neitt af vopnum eða járni." Er
þannig bágt að átta sig á, hvort hestar og hundar hafi fylgt í þessum
kumlum. Þó segir séra Sigurður B. Sívertsen í grein sinni í Baldri, að
Ólafur bóndi hafi sagt sér, að í hverri dys hafi verið beinagrind manns
og hests.
Um 6.—9. kuml er vitneskja vor bágborin, og varla er vafamál, að
þau hafa verið úr lagi færð, og má vel vera, að bein þau, sem grafin
voru á Útskálum um 1828, hafi einmitt verið úr þeim. Við eftir-
leitina 1947 fundum við leifar af einu þeirra, rétt hjá órótaða kuml-
(1. kumli), en úr hinum aðeins skinin beinabrot hér og hvar.
mu
7. ra'ynd. TvíraSa kambur
frá HafurbjarnarstöSum. —
Double-edued comb from
Hafurbjarnarslaöir.
Úr einhverju þeirra mun og hafa verið brot af tvíraSa karrxbi (Þjms.
576, 7. mynd), sem fannst á kumlateignum, án þess getið sé í hvaða
kumli sérstaklega. Má glöggt sjá af brotinu, að kambur þessi hefur
verið af gerð lúsakamba, sín tannaröðin
hvorum megin, önnur stórgerð, hin smá-
gerð, en ávalir beinokar negldir með
bronsnöglum eftir endilangri miðjunni
báðum megin. Virðist kambur þessi hafa
verið líkur þeim, sem myndaður er í Berg.
Mus. Aarbok 1912, nr. 8, bls. 45, mynd
27, og Sigurd Grieg: Middelalderske by-
fund, bls. 234, mynd 198—200.
—úm tvíraða kamba segir Sigurd Grieg:
,,Her i Norden finner vi ikke dobbeltkammer för i vikingetiden og da
bare ytterst sjelden, jeg kjenner dem kun fra Birkafundene i Sverige,
mens typen hittil ikke er fremdradd i norske graver fra vikingetiden,
til tross for at kammakeriet blev drevet meget ivrig i denne tid".1)
Hins vegar eru tvíraða kambar geysi-algengir í borga- og bæjarúst-
um frá miðöldum um öll Norðurlönd og ekki síður á Grænlandi,2)
enda hafa þeir verið hinir mestu nauðsynjagripir. En úr því að ekki
er ástæða til að efa, að Hafurbjarnarstaðakamburinn sé úr einhverju
kumlinu þar, vekur hann undrun, þegar litið er til ummæla Griegs.
Ekki er þó rétt að draga mjög djarflegar ályktanir af svo einangruðu
dæmi, en ekki sakar, að það sé haft í huga og borið saman við grein-
argerð Sheteligs um döggskóinn frá Hafurbjarnarstöðum og rök-
ræður hans um hið undarlega hlutfall milli sverða og döggskóa hér
9 S. Grieg: Middelalderske byfund, bls. 234.
2) Sbr. Meddelser om Grönland 88, bls. 120 o. áfr., raynd 103 og 195.