Ný kristileg smárit - 01.01.1874, Síða 21

21
skólans, svaraði liann: »Krýsoslomus, væri liann ekki
krislinn». Rrýsoslomus unni móður sinni hugáslum og
þau bjuggu lengi saman án þess að liafa mikil mök við
aðra út í frá ; liann var hennar einasta yndi og gleði
og hún gjörði sér vissa von um, að hann mundi verða
útvalið verkfæri í Guðs hendi til að úlbreiða hans ríki.
J>ótt lnin því hafi haft gleði af hans ágætu eiginlegleik-
um, hefir bún þó líklega haft raun af því, að hann
lagði lög fyrir sig og gjörðist málaflutningsmaður, því
að (lestir málafiulningsmenn þar voru óhlutvandir og
neyttu allra bragða til að vinna mál sín og var hætt
við, að hann kynni að draga dám af þeim, þar sem
hann var í svo miklu áliti, þótt hann enn væri ungur,
að fjöldi manna fékk hann til að flytja mál sín. En
Míletíus, biskup í Antíokkíu, tók bann að sér og brýndi
jafnan fyrir honum þau guðlegu sannindi, sem hann í
barnæsku bafði numið, og þannig slyrktist trú hans
meir og meir, og Guð gaf honum náð til að breyta
eptir henni. Ilann fékk brált óbeit og andstyggð á
rangsleilni dóinendanna og ásetti sér þvi að hætta mála-
fiultingum, og þannig afsalaði hann sér fyrir Krists
sakir, að eins 18 vetra gamall, allri veraldlegri lign og
melorðum. Hann varði enn 3 árum til að nema kristi-
leg fræði og fékk lilsögn hjá Míletíus biskupi, en bjó
hjá móður sinni, og hafði mest samneyti við hana og
vin sinn, er Basilíus hét. I’egar þessi 3 ár voru liðin,
var hann skírður.
l’eir tímar voru svo ólíkir vorum tímum, að vér
eigum bágt með að gela því nærri, hvernig ástatt var
fyrir Krýsostomus. l’ótt hundrað þúsund kristnir menn
væru í Antíokkíu, var þar þó ekki nema ein kirkja og
þvi þurfti þar færri presta við en á vorum dögum. En