Ný kristileg smárit - 01.01.1874, Qupperneq 28

28
setti þeim einnig fyrir sjónir dæmi hins aldurhnigna
Flavíans biskups, sem hefði tekixt þessa hættulegu ferð
á hendur af elsku til bræðra sinna og til að breyta
eptir Frelsara vornm, sem lét lífið fyrir oss alla.
Lengi var það óvíst, hverjum kostum bærinn yrði
að sæla; en loksins gat Flavían með bænum sínum
komið því lil leiðar, að nokkuð var dregið úr hegning-
unni. Þó varð ekki hjá því komist, að nokkrir af hin-
nm helztu bæjarbúum voru settir ( varðhald og áltu
þeir að bíða þar eptir úrskurði keisarans, en snmir voru
gjörðir útlagir. Krysostomns kendi mjög í brjósti uin
þá og lagði rlkt á við söfnuðinn að biðja Guð fyrir
þeim. "Látum oss», sagði hann, «án afláts þakka
Guði fyrir miskunscmi hans bæði fyrr og nú og grát-
bænum hann um, að bandingjarnir verði látnir lausir
og að hinum úllægu mönnum verði leyft að snúa heim
aplnr», og fór hann mörgum fögrum orðum um krisli-
legu bróðurást og þá skyldu vora að taka innilega hlut-
deild í kjörum náúnga vors.
f>essi vandræði og þær mannelskufullu tilraunir,
sem kristnir menn gjörðu til að bæta úr þeim, komu
mörgum heiðingjum til að kynna sér þau trúarbrögð,
sern þeir sáu, að báru svo góðan ávöxt og allmargir
þeirra tóku kristni. Krýsoslomus gaf stöðngt gætur að
þessum nýkristnuðn bræðrum og lét sér annt um að
uppfræða þá I kristilegri trú. Með sínum alvarlegu en
þó svo blíðn áminningum á tíma neyðarinnar varð hann
mjög vinsæll í Anliokkíu og hylli hans og álit fór dag-
vaxandi í þau 12 ár, sem hann dvaldi þar. Ilann unni
líka söfnuði sínum og vildi helzt lifa og deya hjá hon-
um; en Gnð ætlaði honum að komast í aðra slöðn.
Svo bar til, að Evtropfus, vildarmaður og ráðgjafi keis-