Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1882, Síða 31

167
(Iíallfreðr): m. hann var mennskra manna. P'ms. 3, iö.
Forns. 210.
112. svá frá ek hitt at háfa. Fagrsk. 55.
Forns. 206.
113. svá nökkvi verðr sökkvis. Fms. 2,9.
Forns. 89.
114. kvanar byrr af kyrri. Forns. 89.
115. skipt er á gumna giptu. Fms. 2,52.
Forns. 94.
116. stendr engi sá sendir. Fms. 2,87.
Forns. 102.
117. ef fjölgegnir fregna. Forns. 107.
118. en þá er sér á Ságu. Forns. 110.
119. norðr eru öll um orðin. Forns. 112.
120. snotr á siglu otri. Fms. 10,354 (sbr.
Forns. 209).
121. gerðisk seims með sverði. Fms. 10,
376 (sbr. Forns. 206).
Einarr
skdlaglam: 122. fekksk arnar mat iarnum. SE100. AM
1, 490.
123. sámleitum rauð sveita. sst.
124. háði iarl þars áðan. Hkr. 146. Fms.
1. i32-
125. drepr eigi svá sveigir. Fms. 11,128.
126. né ættstuðill ættar. SE 95. AM 1,464.
127. rand berum út á andra. Fms. 11,128.
Steinunn
móðir Re/s: 128. magfellandi mellu. Nj. c. 102. Kristn.
cap. 8.
129. man-a skið umb sjá síðan. sst.
130. hregg því at hast tók leggja. sst.
Refr skdld: 131. opt í Ægis kjopta. SE 66. AM. 1,326.
132. hann rauð iarn en annan Fms. 5, 81.
Skarphéðinn: 133. nær skulum hefja hrærir. Nj. c. 43.