Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1882, Qupperneq 67

203
siðari skrifarar handritanna skrifað ör, og síðar venð
gjort ur ^n^orkelggon viU enn fremur sleppa
úr þessu hinu fyrsta vísuorði, og segir, að vísuorðið
verði annars of langt. En auk þess sem Snorn segir
í Háttatali sínu, að atkvæði megi vera 7, 8 eða jatn-
vel q í visu-orði, þá eru þess svo mýmorg dæmi, að fo -
skáldin hafi 7 atkvæði í vísuorði; sbr. það, sem Konráð
Gíslason segir um það efm í Njalu I , s. 243
eg 256-257, og telur hann á síðan staðnum 40 visu-
orð úr Grettissögu og 3 öðrum kvæðum, og * .
taki dæmi úr Viga-Glúmssögu sjálfn, þá eru dæm þ
um 7 atkvæði í vísuorði í útgáfunni 1880:
vel hafa viðir skógar, kap. 16, bls. 47.
munat eldviðum öldu, kap. 21., bls. 60.
en ek prddráttar póttumz, samakap., bls. 1.
komin er grdra geira, kap. 22., bls. 62.
vinir (vitnir) fagna(r) pví vegna, í somu visu.
nú hefk Valpögnis vegna, kap.23., bls.8o
pd er fleymarar fjóra, eða eins og r. Jon
þ>orkelsson vill lesa:
pá es fieinmarar fjóra, og
nú á mógrennir minna, í þeirri visu, sem jer
er umræðuefnið.
pó hykk fýrvtðu fóru, kap. 27., bls. 84.
varal í Ála eli, sama kap., bls. 84.
1llt es á jörð of orðið, sami kap., bls. 85.
liðit es mest it meira', sami kap., bls. 85.
Mjer finnst „«*«“ heldur alls eigi óþarft; þetta enn
lwýrTjór^þorkelsson hefur getið til, að vísu-orð þetta
kvnni aðeiea að vera: Uðit er mér it mæra (S á formála
VlgToilSS^ IffiO. bl«. XVIII.). B»t»r tynrn M1
Liðit er meat it mcezta = hið bezta af hernaðarhfi mmu er
að mestu liðið.
14’