Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1882, Síða 14

Gunnlaugr
Ormstunga: Oss gekk mætr á móti
mótrunnr í dyn spjóta. Gunnl. c. 12.
Arnórr: farkostr hlaut at fljóta
fljótmælts vinar Jóta. Fms. 6, 319.
Ottarr: hér er alnennin inni
inndrótt með gram svinnum. SE 84. AM
i, 406.
Steinn Herd.: bekksagnir lætr bragna
bragningr gjöfum fagna. Fms. 6, 441.
Draumvísa: allr tekr svarmr at svella
svellr þat er mannfólk hrellir. Bisk. 1, 663.
Oll þessi dæmi eru úr heilum og hálfum dróttkvæðum
vísum, sem annars eru eigi dunhendar í hinum visu-
orðunum.
Til er vísu-helmingur allur dunhendur í SE 99.
AM 1, 488, eptir Einar Skúlason:
Dólgskára kná dýrum
dýr magnaðr stýra
Hugins fermu bregðr harmi
harmr bliksólar garmi;
en af því eigi er meira til af vísunni, þá getur maður
ekki séð, hvort hún hefir verið dunhend öll eð-
ur eigi. Eigi er heldur hægt að vita, hvort Arnórr
hafi gjört það af ásettu ráði, að hafa 3. og 4., 7. og
8. vísu-orð dunhend: v
Ek brá elda stökkvi
ölna skeiðs af reiði
lagða ek hendr at hundi
hundgeðjaðum undir.
stendr eigi sá sendir
síðan Hlakkar skíða
bdl rauð ek Yggjar ela
els fyrir þjóð á velum. Fms. 2, 87.