Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 1895, Qupperneq 25

25
lielgi konungsvaldsins«. Jeg hef g e t i ð þess til, að
þetta konúngsvald væri hið nýja konúngsríki í Nor-
egi og að Konr ungi, sem þulan endar á og mest
hefur kveðið að, eigi að fákna Harald hárfagra.
BMÓ hefur auðsjáanlega sótt i sig veðrið, og það
ekki lítið, þegar hann fór að rita um kvæði þetta;
þar koma fyrir orðatiltæki, sem jeg helst vildi óska
að væru óskrifuð. Hann hefur í þessum móði sín-
um ekki fullkomlega skilið mína hugsun og verð
jeg því að skýra hjer frá henni nokkru gjör. Skáld-
ið lætur guðinn Heimdall (Ríg) vera á ferð og koma
til ýmsra staða eða bæja og geta barn með konu
þeirri, sem er á hverjum staðnum; hann verður á
þann hátt faðir þræla, bænda, jarla og konúnga,
eða þeirra 4 stjetta, sem kalla mætti; og er hver
stjettin annari æðri að líkamlegu útliti, atgjörvi og
andlegri íþrótt. Konr ungr (= konúngr) er son
Rígs jarls Rigs(= Heimdalls)sonar. I síðustu vís-
unum, sem til eru af kvæðinu, er bent til þess,
hvað Konr ungi átti í vændum. Hann er á veiðum
i skógi og heyrir þá kráku segja á kvisti: »Hvers-
vegna lýtur þú að svo litlu, að vera að skjóta okkur
fuglana; þú ættir heldur að hafa mátt (menníngu)
til að riða hestum og fella h e r m a n n a« (vísan
hjá BMO á bls. 68). Hjer er þá — sem víðar, sbr.
igðurnar í Fáfnism. —, hvöt til Konar um að verða
Ruglegur hermaður. í næstu vísu (sjá BMÓ
sst.) er bent til þess, að Danr og Danpr eigi dýrar
hallir og æðra óðal, en Konr, sje því nokkru ,æðri
yfir höfuð; svo er þeim lýst nánar sem dugleg-
um sjófarendum og hermönnum. Hjer er ekki með
■e i n u orði bent til þess, að Konr ungr eigi að
berjast við þá Dan og Danp eða vega til hinna
-æ ð r i óðala þeirra; það liggur eingan veginn nærri,