Eimreiðin - 01.05.1904, Blaðsíða 35

kórónuna af höfði sér og fleygði henni fyrir fætur Kristi, eins og
hann vildi segja, að hann vildi ekki lengur vera hluttakandi í dýrð
hans og veldi.
En Frelsarinn vissi vel, að sankti Pétur var svo örvæntingar-
fullur, að hann vissi ekki hvað hann gerði, svo hann reiddist hon-
um ekki.
»IJú mátt til með að segja mér, hvað gengur að þér«, sagði
hann jafnhógværlega og áður, og með enn þá meiri kærleik í
rómnum.
En nú stökk sankti Pétur á fætur, og þá sá Kristur, að hann var
ekki aðeins hryggur, heldur einnig reiður. Hann snéri sér að
Frelsaranum með steyttum hnefum og byrstu augnaráði.
Nú vil ég fá burtfararleyfi úr þjónustu þinni«, sagði sankti
Pétur. »Eg get ekki verið einum degi lengur í Paradís«.
Og Kristur reyndi að sefa hann, eins og hann hafði orðið
að gjöra svo oft og einatt áður, þegar hafði fokið í sankti Pétur.
sfú skalt vissulega fá að fara«, sagði hann, en fyrst verðurðu
að segja mér, hvað það er, sem þér mislíkar«.
»Eg skal segja þér, að ég bjóst við betri launum, þegar við
báðir þoldum allskonar eymd og volæði niðri á jörðunni«, sagði
sankti Pétur.
Frelsarinn sá, að hjarta sankti Péturs var fult gremju, og
hann fann þó ekki til reiði við hann.
»Eg sagði þér, að þú mátt fara hvert sem þú vilt«, sagði
hann, »ef þú einungis segir mér, hvað hryggir þig«.
Pá sagði sankti Pétur loksins, hversvegna hann væri hryggur.
»Eg átti gamla móður«, sagði hann, »og hún dó fyrir nokkrum
dögum«.
»Nú veit ég hvað gengur að þér«, sagði Kristur, »þú ert
hugsjúkur út af því, að móðir þín er ekki komin hingað í Paradís«.
»Svo er sem þú segir«, svaraði sankti Pétur, og í sama bili
yfirbugaði sorgin hann, svo hann fór að gráta og kveina.
»Mér finst þó, ég hefði átt skilið, að hún fengi að koma hing-
að«, sagði hann.
»En þegar nú Kristur hafði fengið að vita, hvað það var,
sem grætti sankti Pétur, hrygðist hann sjálfur. Pví móðir sankti
Péturs hafði ekki verið þessleg, að hún gæti komið í Himnaríki.
Hún hafði aldrei hugsað um annað en að safna peningum, og
fátæklingum, sem staðnæmdust við dyr hennar, hafði hún aldrei
8*