Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1904, Blaðsíða 28

Eimreiðin - 01.05.1904, Blaðsíða 28
io8 bæði orðin reið; Porsteinn var að klæða sig, hann hastaði á syst- kini sín í rúminu og gaf þeim olnbogaskot við og við. Guðrún gekk rösklega inn. Hún kipti Þorsteini fram á gólfið og sló þau bæði Sigurð og Póru, Svo sneri hún sér að Sigríði. »því læturðu barnið grenja svona?« sagði hún. Sigríður svaraði ekki. Börnin sáu, að móðir þeirra var í þungu skapi, hættu hnippingunum og þögnuðu öll nema Þura; hún hélt áfram að gráta og rétti fram hendurnar. Guðrún tók hana og klæddi, liðlega og notalega; hún var jafnan lipur og inni- leg við ýngstu börnin. Svo gekk hún fram aftur, fyrst í búrið, svo í bæjardyrnar. Petta var ljóta hríðin. — »Hvaða bölvaður trassi ertu« — þessi orð ómuðu altaf í huga hennar. Hann kom að utan frá því að bjarga svo að segja öllu, sem þau áttu, og hún tók honum svona. Fyr mátti vera geðvonzka. Svona hafði hún þó ekki verið í fyrri daga. Pá hafði hún verið léttlynd og glaðlynd, hugsunarlítil að vísu um alt og alla, en hreint ekki vond. En þegar börnin tóku að fjölga og efna- hagurinn að þrengjast, þá hafði skapið kólnað og stirðnað smátt og smátt. — Þetta var líka mikið Pórði að kenna; hún hafði sjald- an fengið að ferðast, þó hana langaði til, og sjaldan fengið að taka út í kaupstaðnum annað en brýnustu þarfir; það klingdi altaf þetta sama: að efnahagurinn leyfði það ekki. Þórður hafði altaf verið einsog látlaus veggur, sem ómögulegt var að rjúfa og ómögu- legt að komast yfir. Hugur hennar hafði hlýnað um stund, en æstist svo aftur meira og meira. Alt í einu hrökk hún við. Pungur bylur reið yfir húsin, svo þau kiptust til og viðirnir brökuðu. — Petta var ljóta hríðin. Hugurinn hlýnaði aftur. — Pað var ekkert líkara, en að Pórð- ur viltist í þessum ósköpum. — í rauninni var hann framúrskar- andi þrekmikill og vænn maður, lang-gjörfulegasti maðurinn, sem hún hafði kynst — ef hann hefði ekki verið svona leiðinlega sí- þögull og afskiftalaus. Hann hafði ekki verið eftirlátur við hana, það var satt; en hafði hann þá verið eftirlátari við sjálfan sig? Ekki hafði hann verið í skemtiferðum, ekki hafði hann gert óþarfa- kaup; hann drakk ekki vín, bragðaði ekki tóbak. — Petta var ljóta hríðin. — Nei, það var ekki Pórði að kenna, hvernig alt hafði farið;
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.