Eimreiðin - 01.05.1904, Blaðsíða 64
144
Pað er nú flísin, sem við rís.
IJað er illa borgað, að gjalda gagl fyrir gás.
»Pað er ekld oft sem hún amma mín deyr«, sagði strákurinn.
Pað er ekki til góðs að gera.
Pá er ekki á verra von.
Par er nú kvæðið um gert.
Pykir þér týra á skarinu?
Pað eru ekki alténd Jólin.
Pað er bæði sögn og sannleikur.
»Petta verður mikil skepna á sjó«, sagði karlinn, ætlaði að
smíða skip og bjó fyrst til negluna.
Pangað komast þeir, en ekki lengra.
Pað er aum trú, að trúa á kapalinn.
Pað situr ekki á þeim að leita öðrum lúsa, sem lúsugur er
sjálfur.
Pungur er sá, sem neðan í togar.
Pað er orðið valt undir undir honum völubeinið.
Þar er hver silkihúfan upp af annarri.
Pegar einum er kent, þá er öðrum bent.
»rað vóru þeir tímar, ég hafði hárið«, sagði kerling.
Pá er ég þinn, þegar þú vilt mér nokkuð.
Par er annars von, sem einn er dreginn.
Örskamt er öfganna í milli.
Ör er óhófsmaðurinn á annars fé.
R i t s j á.
MANNTALIÐ Á ÍSLANDI hinn i. nóvember 1901. Khöfn 1904.
Pað er Landshagsskrifstofa Dana, sem hefur samið bækling þenna,
sem er rúmar 100 bls. að stærð. Hingað til hefur manntalið aðeins
verið birt á dönsku, en í þetta sinn hefur skrifstofan sýnt þá rögg af
sér, að birta það líka á íslenzku og mun það mörgum íslendingi kær-
komið, jafnfróðlegt og það er að ýmsu leyti. Eru þar fyrst töflur,
sem sýna fólksfjölda landsins 1901, 1890, 1880, 1840 og 1801, og
því næst aðrar, er sýna skifting þjóðarinnar eftir aldri, kynferði, hjú-
skaparstétt og atvinnu, og að síðustu margskonar afarfróðlegar athuga-