Dagblaðið Vísir - DV - 19.06.1982, Blaðsíða 8

DAGBLAÐIÐ & VlSIR. LAUGARDAGUR19. JUNI1982.
hjál*t, áhái Hugblai
Útgáfufólag: Frjáls fjölmiðlun hf.
Stjórnarformaöur og útgáfustjóri: Svainn R. Eyjólfsson.
Framkvœmdastjóri og útgáfustjóri: Höröur Einarsson.
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Ellert B. Schram.
Aöstoöarrit8tjóri: Hapkur Helgason.
Fróttastjóri: Sœmundur Guflvinsson.
Auglýsingastjórar: Páll Stefánsson og Ingólfur P. Steinsson.
Ritstjórn: Síöumúla 12—14. Auglýsingar: Síflumúla 8. Afgreiflsla, áskriftir, smáauglýsingar, skrrfstofa:
Þverholti 11. Sími 27022.
Sími ritstjórnar 86611.
Setning, umbrot, mynda- og plötugerfl: Hilmir hf., Sfflumúla 12.
Prentun: Árvakur hf., Skerfunni 10.
Áskriftarverfl á mánufli 120 kr. Verfl i lausasölu 9 kr. Helgarblafl 11 kr.
Glæta í samningum
Nú örlar á skynsemi í samningaviðræðum Alþýðusam-
bandsins og Vinnuveitendasambandsins.
Bæði hefur verkföllum og verkbönnum verið skotið á
frest og hugmyndir eru um kjarasamninga, sem yrðu
eftir atvikum þolanlegir.
Fróðustu menn segja, að svart sé framundan í at-
vinnu- og efnahagsmálum. Við vitum nú þegar, að fram-
leiðsla þjóðarinnar vex ekki í ár heldur minnkar. Krónu-
töluhækkanir á kaupi eyðast jafnharðan í verðbólgunni,
því ekki er unnt að skipta því, sem ekki er til. Því var það,
að alþýðusambandsmenn höfðu fyrir nokkrum vikum
gefið undir fótinn um tiltölulega litlar kauphækkanir. Þá
var rætt um sem næst fjögur prósent kauphækkun í fyrstu
lotu. Um þetta varð samkomulag að kalla milli helztu
forystumanna Alþýðusambands og Vinnuveitendasam-
bands.
Verkamannasambandið hindraði í það sinn, að frá
þessu væri gengið og samningar undirskrifaðir. Engu að
síður var þessi „grunnur” jafnan til staðar og líklegt, að
samið yrði nálægt honum. Þá sprengdu byggingamenn
samninginn.
„Uppmælingaaðallinn” semur við sjálfan sig. Meistar-
ar skaðast ekki heldur hagnast á hækkunum. Þessum
hópi var því einkar þægilegt að brjótast út úr þeim sam-
komulagsramma, sem til var orðinn. Byggingamenn
sömdu um talsvert meiri hækkanir. Nú var úr vöndu að
ráða fyrir þá, sem hugsuðu um samninga sem alvörumál.
Allsherjarverkfall hafði verið boðað. En samninga-
menn sáu að sér. Verkafólk hefur miklar áhyggjur af at-
vinnuástandinu, einkum í sjávarplássunum. Verkalýðs-
rekendurnir urðu þess varir, einnig í Reykjavík, að lítill
áhugi var á löngum verkföllum. Mönnum mun einnig
hafa skilizt, að til lítils er að berjast. Almennar
kauphækkanir auka aðeins verðbólgu og verða strax að
engu. Afleiðingin gæti allt eins orðið kjaraskerðing.
Hugmyndir komu fram um að víkja ekki alveg frá þeim
samningsgrunni, sem til hafði orðið, þótt byggingamenn
hefðu gefið sér meiri hækkanir. Á móti hærri prósentu-
hækkun grunnlauna, sem byggingamenn höfðu fengið og
aðrir hlytu að hljóta í kjölfarið, skyldi auka vísitöluskerð-
ingu. Sú skerðing drægi úr kauphækkunum á samnings-
tímanum, þannig að þær yrðu ekki fjarri því, sem að
hafði verið stefnt. Á þessum forsendum er unnið, þegar
þetta erskrifað.
Hróp um miklar almennar kauphækkanir hafa aldrei
átt minni rétt á sér en nú.Þaö er ekkerttil skiptanna, ekki
af neinu að taka. Hið eina sem verkalýðshreyf ingin getur,
er að hamla gegn minnkun kaupmáttar og reyna að bæta
kjör hinna lægstlaunuðu. Enginn hefur í alvöru andmælt
þeirri kenningu, að nú hljóti almennar kauphækkanir að
renna út í sandinn.
Kauphækkunin, sem um verður samið, verður aðeins
olía á eld verðbólgunnar. Skiljanlegt er, að forystumenn
verkalýðshreyfingarinnar telji sig þurfa að benda á ein-
hverjar kauphækkanir í samningunum. Með því að hafa
þær litlar, fengist sú útkoma, sem skást virðist í stöðunni.
Fulltrúar almennu verkalýðsfélaganna geta ekki horft
á byggingamenn auka enn bilið með meiri kauphækkun-
um en þeirra fólk fær.
Með því að mæta grunnkaupshækkunum með
vísitöluskerðingu, sem einnig bitnar á byggingamönnum
fæst lausn, sem telja verður eftir atvikum viðunandi.
HaukurHelgason.
íslenzkan tekln
til þanþolspróf-
unarmeðferðar
Fyrir nokkrum dögum var ég aö
blaöa í Morgunblaöinu og las þá
vandlega fasteignaauglýsingar sem
voru þar á fimm eöa tíu síöum. Ekki
svo aö skilja aö ég hyggist kaupa
mér íbúö, fjarri því. En meira aö
segja fátæklingum eins og mér er
heimilt að láta sig dreyma um betri
tíö.
Innan um auglýsingar um
þriggja herbergja íbúöir í blokk,
fimmtán hundruö fermetra einbýlis-
hús og hundraö ára gamalt timbur-
hús að hruni komið í Þingholtunum
(en þau voru sýnu dýrust) rakst
ég á auglýsingu um sumarbústaöi.
Sumarbústaöir eru auðvitað tákn
mun æöri þjóöfélagsstööu en svo aö
ég geti leyft mér aö dreyma um þá.
Fyrst er þaö þriggja herbergja íbúö í
blokk og þangað til því marki er náö
eiga mínir líkar aö láta sér nægja
náttúrulífsmyndir í sjónvarpinu.
Svart-hvítar, auövitaö.
Fg hugðist því hlaupa yfir þessa
auglýsingu um sumarbústaöina svo
ég yröi ekki óstéttvís í draumum
minum. En áöur en ég náöi að fletta
yfir á næstu fasteignasíðu slysaöist
ég til aö lesa upphaf auglýsingarinn-
ar. Hún var frá stórri fasteignasölu
hér í bæ og upphafið var eitthvað á
þá leiö aö þetta tiltekna fyrirtæki
hefði fengiö „til sölumeðferðar” land
undir sumarbústaöi, sem auðvitað
var vandlega skipulagt.
Ég fletti ekki yfir á næstu fast-
eignasíðu. Dagdraumar leigjandans
gleymdust, kaffiö kólnaði í bollanum
og sígarettan brann upp í ösku-
bakkanum. Eg sat í sófanum, upp-
ljómaður og hrifinn af þanþoli og
sveig janleika íslenzkrar tungu.
Á Bomeó býr þjóö dvergvaxinna
steindaldarmanna sem til skamms
tíma játuðu engan yfirboöara í heimi
þessum æðri þeim sem sat i hásæti
hins Sameinaöa konungdæmis á
Bretlandseyjum. En þessi dverg-
vaxna þjóö var gefin fyrir stóra titla
og fannst lítið til koma aö einkenna
yfirboöara sinn meö einsatkvæöis-
orðum á borð viö „king” eða
„queen”. Steinaldarmennirnir
reyndu því á þanþol enskrar tungu
og bjuggu til nýjan titil fyrir yfirboö-
ara sinn, og hét hann nú: „Number-
one-belong-all”. Og er það ólíkt til-
komumeiri titill en hin engilsax-
nesku einsatkvæöisorð sem áður
voru nefnd.
Ég velti því fyrir mér, þar sem ég
sat og íhugaði auglýsinguna um sum-
arbústaöina, hvort einhver hinna
orðhögu frumbyggja frá Bomeó
heföi flust hingaö og gerst fasteigna-
sali. „Sölumeöferö” er snjallt ný-
yröi. Þegar allt kemur til alls er þaö
ekki neitt smáviövik aö selja sumar-
bústaði. Hinn þreytti stressaöi og
firrti neytandi getur, gegn vægu
gjaldi, komist burt frá malbiki,
mengun og menningu, horfiö á vit
náttúrunnar,"þar sem fuglar vekja
hann aö morgni meö hýrum söng og
sefandi árniöurinn hjálpar honum að
komast í ró að kveldi. Þar getur hann
sleikt sálarsár sín í friöi og komist
aftur í takt við hrynjandi allífsins,
Orðið „sala” nær alls ekki yfir allt
þetta.
I vakandi draumi þótti mér sem ég
hringdi á fasteignasöluna. Þar svar-
aði mér maður, sem af einhverjum
ástæöum talaði alveg eins og Hjör-
leifur Guttormsson. Ekki veit ég af
hyerju, vegir undirmeðvitundarinn-
ar eru órannsakanlegir. I draumnum
hóf ég hins vegar samtalið: „Þér
auglýsið í dag aö þér hafið sumarbú-
staði til sölumeðferðar.”
— Já. Þetta er í fyrsta sinn sem
viö tökum þetta tilboð til auglýsinga-
meðferðar og undirtektarmeðferðin,
sem almenningur hefur tekið auglýs-
ingameöferöina til, hefur reynst
öflug.
— Sjáiö þér til, ég heföi áhuga á að
taka einn sumarbústaö til kaupmeð-
feröar!
— Eins og ég hef þegar sagt, hefur
undirtektarmeðferö almennings ver-
iö mjög öflug, og okkur hafa þegar
borist fleiri umsóknir en mun reyn-
ast unnt aö taka til uppfyllingarmeö-
feröar. En auðvitaö munum viö taka
yöar umsókn til vinsamlegrar athug-
unarmeðferöar. Segið mér, hversu
mikið fé hafið þér handbært til inn-
borgunarmeðferðar?
— Þessa spurningu get ég ekki
tekið til svarmeöferðar aö svo
stöddu, því miður. Fyrst þarf ég að
taka bankastjóra til sláttumeðferð-
ar.
— Undir slíkum kringumstæðum
verðiö þér aö eiga fasteign sem
bankinn getur tekiö til tryggingar-
meöferðar. Hver er stærö íbúöar yð-
ar?
— Ég hef því miöur enga íbúö í
eignarmeðferð eins og er. Aðeins
íbúö til leigumeðferðar.
— Ekki er sú meðferðin til fjár fyrir
yður. Segið mér þá, eigiö þér fast-
eignáhjólum?
— Fyrir skömmu átti ég samvinnu
við stjómanda veghefils um aö taka
bifreið mína til gereyðileggingar-
meðferöar, því miður. Ég er eigin-
lega eignalaus maöur.
— Mér þykir ákaflega fyrir því,
herra minn, en mér virðist sem ég
veröi aö taka umsóknarmeðferð yö-
ar til frávísunarmeðferðar. Veriö
þérsælir.
Og sem ég vaknaöi af dagdraumn-
um þótti mér maðurinn taka símtólið
til áskellingarmeöferðar.
ÖBG.