Dagblaðið Vísir - DV - 19.06.1982, Blaðsíða 26

26
DAGBLAÐIÐ & VÍSIR. LAUGARDAGUR19. JUNI1982.
hefur
■i «/ C7
verid gefin ill i Englandi. Þjóðverjar
höf ðu sérstakan mann á launuin við
það eitt að safna gögnum
um flóttatilraunir fanganna
Colditz fangelsið var ekkert
venjulegt fangelsi. Þangað komu
aöeins stríðsfangar og það sem
meira var, aðeins yfirmenn úr
herjum óvinanna. Þeir voru
brezkir, hollenzkir, franskir og
pólskir — flestir efristéttarmenn,
flestir ungir og aldir upp viö þær
hugmy .dir að þeir væru beztir og
klárastir. Þeir komu úr heima-
vistarskólum sem ólu unga drengi
upp í því aö vera hugrakkir, fullir
af sjálfsbjargarviðleitni og kaldir
kallar. Þrátt fyrir ólík þjóðerni
áttu þeir svipaða menntun og feril
aö baki. Þegar þeim var öllum
safnað saman á einn stað reyndist
þeim auðvelt að ná þeim anda,
sem einn nægði til að þolrifin
brystu ekki, til aö reyna enda-
laust að flýja frá Colditz-virkinu.
Fangelsið tók 800 fanga.
Verðirnir voru líka 800. En
fangarnir höfðu eitt fram yfir
verðina, nægan tíma aflögu. Þeim
tíma var variö til að skipuleggja,
þjálfa og undirbúa flótta.
Eina konan í Colditz
Þeir sem sáu sjónvarpsþættina
um Colditz munu minnast þeirra
hugmyndaríku aðferða sem beitt
var. Hvort konan, sem ljósmyndin
hér á síðunni er af, kom við sögu í
sjónvarpinu vitum við ekki, en við
vitum fyrir víst að hún kom við
hina raunverulegu sögu Colditz.
Konan er nefnilega ungur
franskur liðsforingi, Bouley að
nafni. Konan hans sendi honum
hárkolluna, fötin voru saumuð á
staðnum. Á flóttadaginn fór
Bouley í frakka utan yfir kven-
fötin og gekk ásamt með öðrum
föngum í garðinum. Á réttu
augnabliki snaraði liðsforinginn
sér úr frakkanum og gekk rólega í
átt að útgönguhliðinu. Hann var
kominn fram hjá verðinum, þegar
enskur liðsforingi, sem ekki vissi
að um flóttatilraun var aö ræða,
hrópaði upp að konan hefði misst
hanzkann sinn. Vörðurinn sá
hanzkann og hljóp á eftir konunni.
„Konan” hélt að allt hefði komizt
upp og gaf sig fram sem
flóttamann. Búið spil í það sinnið!
Þjóðverjarnir
tóku ljósmyndimar
Myndirnar hér á síðunni voru
allar teknar í Colditz af
Þjóðverjunum á þeim tíma er
Colditz var í brúkun sem fangelsi
stríðsfanga, þ.e. frá 1941—1945.
Sérstakur ljósmyndari var ráðinn,
Johannes Lange, úr nærliggjandi
þorpi. Johannes þessi tók myndir
af öllu sem viö kom
flóttatilraununum, allt frá
fölsuðum skilríkjum til fanga,
sem náðust í tæka tíð. Að stríðinu
loknu var myndasafnið allt í
fórum Johannesar og hann tók það
með sér til Leipzig (nú í Austur-
Þýzkalandi). Þegar Johannes dó
árið 1975 komst safnið í eigu ríkis-
ins. Og nú er búið að gefa út bók
með myndunum og sögunum af
flóttatilraunum. Þetta sýnist ótrú-
legt en er allt satt! Lítum á nokkr-
ar mynda Johannesar Lange..
• ■ ■
í , - % ■ *■ ■ . *. "**•*.; ví’Zdp, ~* '■
Þessl maður, Englendingurinn
Charias Linck, ætlaði að komast
undan i póstpoka. Þannig var að
póstvagninn var mannaður af
pólskum föngum og þeir litu undan
þegar fangelsisbræður þeirra tróðu
sór i pokann. Pokinn átti svo að
velta af vagninum þegar út var
komið. Þessi tílraun mistókst þó
vegna þess að vörðununi datt allt i
einu í hug að lemja pokana með
byssum sínum. Grunur leikur á að
einhver hafi kjaftað frá.
Leiksýning i Colditz — leikararnir
allir úr röðum fanganna,
áhorfendur flestir Þjóðverjar. Pat
Reid, yfirmaður flóttanefndarinnar,
fann göng, sem lágu frá sviðinu og
allt tilaðalinngangs kastalans. Reid
var sannfærður um að göngin byðu
upp á undankomu og ákvað að
senda tvo menn klædda sem þýzka
liðsforingja út um þau. Liðsfor-
ingjarnir krydduðu flóttann með því
að hefja hann á leiksýningu og
skriðu niður ( göngin beint fyrir
framan nefið á Þjóðverjunum, sem
hóldu að um væri að ræða atriði úr
leiksýningunni. Báðir mennirnir
Ifomust óhultir alla leið tí! Svissl