Dagblaðið Vísir - DV - 19.06.1982, Blaðsíða 17

DAGBLAÐIÐ & VlSIR. LAUGARDAGUR19. JUNI1982.
©II þessi birta
heillaði mig
— „Og vedrið líka” segir Ivo Pogorelieh
um ísland og Jiinírignmguna
Ertu taugaóstyrkur fyrir
tónleika? Ivo Pogorelich hristir
hausinn „Nei, aldrei.”
Laugardalshöllin hristist og
skelfur, áhorfendur ærast af
fögnuði yfir snilli Ivo. Hann
hafði svo sannarlega heldur
enga ástæðu til að vera með
óstyrkar taugar. Áhorfendur
klappa og stappa niður fótunum:
„Meira, Ivo, Meira, Ivo”.
Það fór aö nálgast frekju
hversu mikið og ákaft áhorf-
endur fögnuðu og klöppuðu fyrir
honum á mánudagskvöldið
síðasta. En Ivo launaði áhorf-
endum klappið meö léttum
trillumápíanóið.
Óvenjulegur náungi
Þennan sama gráa óvingjam-
lega mánudag hittu blaðamenn
hann eitt augnablik uppi á Hótel
Sögu. Hann vildi helzt láta
mynda sig í prófíl, sagöist koma
bezt út þannig. Ovenjulegur
náungi með brilljantínsmurt sítt
hárið og í svörtum leðurbuxum.
Hvað finnst honum um Island?
„Ég elska veðrið ykkar,” segir
hann og brosir: „Sjáðu til, ég
var að koma úr rúmlega 30 stiga
hita og ég var aö kafna. Hér get-
ur maður andað.” Seinna sama
dag ætlaði hann að fá sér göngu-
túr niður í fjöm og anda að sér
fersku loft. „Ég vissi varla hvar
ísland var staðsett á hnettinum,
þegar aö ég ákvað að koma hing-
ar. Ég vissi bara að það var
norðarlega.” Ivo hristir hausinn
yfir þessari dirfsku sinni og
hlær.
Birtan er falleg
„Ég veit ekkert um músíklífið
hérna. Fer fólk til útlanda til
músíknáms eða hafið þið tónlist-
arkennslu hér á háskólastigi?”
Blaðamenn og Njöröur P.
Njarðvík hrista hausinn. „Ég
vildi aö ég hefði tíma til þess að
staldra lengur við og fá tækifæri
til þess að kynnast því sem er að
gerast hér í tónlistarlífinu,”
segir Ivo. ,,Ég er viss um að þið
eigið mikið hæfileikafólk í
málaralistinni. Er það ekki
rétt?” Skyndilega voru blaða-
menn komnir í yfirheyrslu hjá
Ivo en ekki öfugt. Jú, við játum
þessari spumingu hans. „Vitið
þið af hverju að ég held að það
sé?” Allir hristu hausinn. „Það
er út af þessari makalausu birtu
sem þið hafið — fyrir utan
náttúrlega landslagið. En birtan
og ljósið — þetta er dásamlegt.
Ég tók eftir þessum um leið og
égkom hingað.”
Vaxtarrækt og píanó
Hverjar em framtíðará-
ætlanir hans? „Margar, núna er
eitt af aðal áhugamálum mínum
aö koma sjálfum mér í gott
líkamlegt form. Stunda ein-
hverskonar vaxtarrækt — ekki
sem keppnisíþrótt heldur mér
til heilsubótar. En þessa hluti
hef ég vanrækt um of.” Ivo rétti
úr sér: „Heyrðu, mikið eigið þiö
annars gott píanó. Þetta var
virkilega gott instrúment sem
ég var að æfa mig á í Tónlistar-
skólanum í morgun. Ovenjulega
gott.”
Ivo Pogorelich er giftur rúss-
nesku tónlistarkonunni Alice
Kezeradze sem hefur verið
kennari hans frá árinu 1977. Hjá
henni segist hann fyrst hafa
,Listin túlkar allt mannlífið.'
byrjað að læra almennilega á
píanó. En hvað á hann við með
því að segja að áður en hann hóf
nám hjá henni, hafi hann
aðeins lært „normal” píanóleik
hjá meisturanum í Moskvu?
Gátu ekkert
kennt mér
„Það sem ég á við er aðeins
það að þeir gátu ekki kennt mér
neitt nýtt. Þeir höfðu ekkert sér-
stakt fram að færa, og hvað gátu
þeir þá svo sem kennt mér? —
Ekkert.”
I Grillinu beið nýveiddur
fiskur af Islandsmiðum á fati
eftir Ivo Pogorelich. Eflaust
skemmtileg tilbreyting frá ís-
lenzkum blaðamönnum. Því var
ekkert annað að gera en þakka
fyrir sig og taka lyftuna aftur,
niður á fyrstu hæð. -Eg.
Já oinmitt vaatarrækt.
„Hingað væri gaman að koma i fri, segir Ivo Pogorelich
og er groinilogo hrifinn afíslandi.
„ Virkilega gottþetta pianó
DV-myndir Bjarnterfur