Dagblaðið Vísir - DV - 04.06.1984, Blaðsíða 14

D\hMtfÓAtfM¥: mfíMn
14
Nauðungaruppboð
annað og síðasta á fasteigninni Skagabraut 21, Garði, þingl. eign
Ragnars Þorkelssonar, fer fram á eigninni sjálfri að kröfu Vilhjáims
H. Vilhjáimssonar hdl., Sigurðar Sveinssonar hdl., Jóns G. Briem hdl.
og Veðdeildar Landsbanka íslands föstudaginn 8. júní 1984 kl. 11.30.
Sýslumaðurinn í Gullbringusýslu.
Nauðungaruppboð
annað og síðasta á lóð úr landi Meiðastaða í Gerðahreppi, þingl. eign
Fiskvinnslunar Suðurnes hf., fer fram á eigninni sjálfri að kröfu
Sigríðar Thorlacius hdl., Gerðahrepps og Guðmundar Markússonar
hdl. föstudaginn 8. júní 1984 kl. 11.15.
Sýslumaðurinn í GuIIbringusýslu.
Nauðungaruppboð
sem auglýst hefur verið í Lögbirtingablaðinu á bv. Ingólfi GK—42,
þingl. eign ísstöövarinnar hf. í Garði, fer fram við skipið sjálft í Njarð-
víkurhöfn að kröfu innheimtumanns rikissjóðs föstudaginn 8. júní 1984
kl. 10.30.
Sýslumaðurinn í Gullbringusýslu.
Nauðungaruppboð
sem auglýst hefur verið í Lögbirtingablaðinu á fasteigninni
Kirkjugerði 11, Vogum, þingl. eign Lárusar Kr. Lárussonar, fer fram á
eigninni sjálfri að kröfu Útvegsbanka íslands og Veðdeildar Lands-
banka íslands fimmtudaginn 7. júní 1984 kl. 14.15.
Sýslumaðurinn i Gullbringusýslu.
Nauðungaruppboð
sem auglýst hefur verið í Lögbirtingablaðinu á fasteignlnni Heið-
argerði 17, Vogum, þingl. eign Ingvars Baldvinssonar, fer fram á
eigninni sjálfri að kröfu Brynjólfs Kjartanssonar hrl. og Veödeildar
Landsb. isl. fimmtudaginn 7. júní 1984 kl. 14.00.
Sýslumaðurinn í Gullbringusýsiu.
Nauðungaruppboð
sem auglýst hefur verið í Lögbirtingablaðinu á fasteigninni Suðurgötu
14, efri hæð, Sandgerði, þingl. eign Magnúsar S. Sörenssonar, fer fram
á eigninni sjálfri að kröfu Tryggingastofnunar ríkisins, Veðdeildar
Landsbanka islands og innheimtumanns rikissjóðs miðvikudaginn 6.
júní 1984 kl. 16.45.
Sýslumaðurinn í Gullbringusýslu.
Nauðungaruppboð
sem auglýst hefur verið í Lögbirtingablaðinu a mb. Mumma GK—120,
þingl. eign Rafns hf., Sandgerði, fer fram á eigninni sjálfri að kröfu
Póstgiróstofunnar og Landsbanka íslands miðvikudaginn 6. júní 1984
kl. 16.30.
Sýslumaðurinn í Gullbringusýslu.
Menning
Menning
Menning
ENNLIFIR
ESÓP
— um sýningu MagnúsarTómassonar
Nú er Bleik brugðið, sagði sýning-
argestur nokkur stundarhátt á sýn-
ingu Magnúsar Tómassonar um dag-
inn, er ég var staddur þar. Nánari
eftirgrennslan leiddi í ljós að hann
hafði búist við að hitta fyrir kassa-
smiöinn og flugubanann Magnús
Tómasson, höfund „Mus glacialis”,
sem dýraverndunarmenn sáu eitt
sinn ástæðu til að hneykslast út af.
Svo við höldum okkur við dýraríkið,
þá taldi viðmælandi minn sig hafa
komið í geitarhús að leita ullar, því
Magnús væri nú orðinn kúnstmaler
af gamla skólanum.
Mér segir svo hugur að þessi sýn-
ingargestur hafi ekki verið einn um
slíkar og þvílíkar væntingar. En ekki
þarf að grandskoða feril Magnúsar
til að sjá að engar kúvendingar hafa
átt sér staö í honum.
Bestíaríum
Nær væri að segja að listamaður-
inn, sem komungur hóf listsköpun
undir merkjum Einars Baldvinsson-
ar og annarra þorpsmálara, sé nú
búinn að bíta í skottiö á sér. Þannig
fer sköpunin í hring, eins og T.S.
Eliot sagði öörum orðum.
Gegnum sætt og súrt, kassaverk,
málmréléf, dósamyndir og undir-
furöulega fjölva, hélt Magnús
tryggð við litina, hvort sem hann
beitti þeim til aö skopast að viðteknu
litrófi landslagsmálaranna, eða
vegna eðlis þeirra sjálfra.
Dýraríkið (eða skepnuskapur)
Myndlist
Aðalsteinn Ingólfsson
hefur sömuleiðis verið listamannin-
um hugleikiö, allt frá því hann las
Litlu gulu hænuna. Smátt og smátt
hefur hann komið sér upp eigin
„bestíaríum”, svona eins og sumir
listamenn miöalda, sem í eru m.a.
hænur, mýs, flugur, fiðrildi, sebra-
hestar, tígrisdýr og nashyrningar. I
augum miðaldalistamanna höfðu hin
ýmsu dýr á jarðríki beina og auð-
skiljanlega táknræna skírskotun,
hundur var „Fides” eða „tryggðin”
uppmáluð, kötturinn „lævísin” lipur,
o.s.frv.
Hamskipti
Irónisti eins og Magnús kemur
listrænum sjónarmiöum sinum á
framfæri gegnum milliliöi. Dýrin
voru þeir milliliöir sem hann þurfti,
og þau urðu honum tákn og stað-
genglar mannlegra kennda og
hvata. Á hinn bóginn gat merking
þeirra verið á reiki, tvíræð, eða
breytileg eftir aðstæðum og skálda-
leyfi. Blessuö hænan þykir t.d. ekki
merkilegt kykvendi, en við ákveðn-
ar kringumstæöur getur hún tekið á
sig rögg, sjá þá Litlu gulu foröum.
Tígrisdýrið getur verið hvort
tveggja, ógnvekjandi og álappalegt,
nashymingurinn er bæði brútal og
bamalegur. Nashyrningur and-
spænis grisku musteri er tákngerv-
ingur fasismans, nashymingur á
legubekk (nr.9) er hlægilegur.
Magnús hefur iðulega beitt ham-
skiptareglunni til aö ítreka tvíeðli
mannskepnunnar, sömuleiðis goð-
sögnum sem gera ráð fyrir um-
myndunum af einhverju tagi
(Mídas).
Hreint og klárt
Málverkið hefur gert honum kleift
að fantasera enn frekar á þeim
vettvangi, gera úlfalda úr mýflugu,
eða annað í þá veru. „Rhinopegas-
us”, „Zebrapotamus” og „Tigro-
potamus” hans er yndislegar við-
bætur við dýraríkið, sakleysislega
útlitandi en varasamar skepnur
CHRISTA
LUDWIG
Og enn er ekki allt upp taliö, því aö
Christa Ludwig er frábær oratorium
söngkona eins og hún hefur marg-
sannaö, meðal annars á tónlistarhá-
tíðinni í Salzburg, hvað eftir annaö.
Þó að Christa Ludwig fæddist í
Berlín í Þýskalandi, var faðir
hennar, Anton Ludwig, Austurríkis-
maður og tenórsöngvari, sem söng
meðal annars um hríð við Volksoper
í Vínarborg. Móðir Christu Ludwig,
Eugenie Ludwig-Besalla, var einnig
söngkona og frábær söngkennari.
Það má því segja, að Christa Ludwig
hafi fæðst inn i heim söngsins, sem
hefur verið raunheimkynni hennar
ávallt síðan, hvar svo sem hún hefur
verið niöur komin landfræðilega.
Traust undirstaða
Frá blautu barnsbeini vandist
Christa Ludwig við að vera tíður
gestur í óperunni og áheyrandi,
þegar foreldrar hennar voru aö segja
söngnemendum sínum til. Það fór
ekkert á milli mála, að Christa Lud-
wig mundi einnig stefna út á söng-
brautina og móðir hennar sá svo um,
að hún lærði á píanó, celló og flautu
og fengi góða tilsögn í teoriskum
fögum. Christa Ludwig byggði því á
traustri undirstöðu og stundaði
söngnám hjá móður sinni, sem var
nánast einasti söngkennari hennar.
Heimssöngvarar eru ekki á hverju
strái og hafa reyndar aldrei verið, en
ein af skærustu stjömunum í þeim
hópi er Christa Ludwig, sem nú
mun koma fram á Islandi í fyrsta
sinn í tilefni af listahátíö, enda þótt
hún eigi sér langan söngferil aö baki.
Flestir heimssöngvarar hafa
komizt til svo mikils frama vegna
þess að þeir hafa fengizt við þröngt
sérsvið og verið gæddir sérhæfi-
leikum, sem þeir hafa pússaö og fág-
að þar til lengra varð ekki komizt.
En Christa Ludwig er áberandi und-
antekning frá þessari almennu
reglu, þvi aö aðalsmerki hennar er
fjölhæfnin.
Það er að vísu almennt viðurkennt,
að rödd Christu Ludwig sé mezzo-
sópran, en það er fágætt, að það liggi
jafnvel fyrir sömu röddinni að
syngja dramatísk hlutverk í óperum
Verdis annars vegar og Wagners
hins vegar, svo ólíkar kröfur sem
þessi tónskáld gera til mannsradd-
arinnar og fáheyrt að sama röddin
fáist einnig við að syngja hlutverk I
óperum Mozarts, Rossini, Bellini og
Donzietti. Og enn fágætara, aö sama
röddin skari einnig fram úr í
frönskum óperum, sem eru enn
annar heimur og gjörólíkur hinum.
Og það er nánast furðulegt, að
Christa Ludwig hefur einnig tekizt á
við hrein sópranhlutverk eins og t.d.
í óperunni Fidelio eftir Beethoven,
Rósariddaranum eftir Richard
Strauss og Don Giovanni eftir Moz-
art, en þaö má heita algjörlega
einstætt fyrir mezzo-sópran söng-
konu, sem átti í verulegum erfið-
leikum með efra tónsviðið, þegar hún
var að hefja söngferil sinn.
Ekki allt upp talið
En þar með er engan veginn allt
upp talið. Christa Ludwig hefur
einnig og ekki síður getið sér orðstir
sem frábær ljóöasöngkona. En
einnig á því sviði verður hið sama
uppi á teningnum. Hún hefur ekki
látið sér nægja hin hefðbundnu
verkefni fyrir mezzo-sópran, heldur
hefur hún einnig ráöizt í verkefni,
sem þykja almennt ekki á meðfæri
kvenna, eins og t.d. Vetrarferð Schu-
berts eða sérsvið söngkvenna með
leikandi léttar og háar sópranraddir,
eins og t.d. ítalska ljóðabók Hugo
Wolfs.
Og þótt öldin sé nú sú, að margir
söngvarar freistist til aö ráðast á
verkefni, sem henta illa þeirri rödd,
sem þeir hafa fengiö í vöggugjöf, á
þetta engan veginn við um Christu
Ludwig. Hún hefur valdið öllum
þeim verkefnum, sem hún hefur
tekizt á hendur og valdið þeim vel.