Dagblaðið Vísir - DV - 04.06.1984, Blaðsíða 44

44
DV.MÁNUDAGUR 4. JUNI1984.

Sviðsljósið
Sviðsljósið
Sviðsljósið
Af hinum ástkæra leiðtoga
KIMIL SUNG
Leiðtoginn ástkæri sést hér kanna hvort fötin passi öruggiega.
Maður er nefndur Kim II Sung og er
hann forseti Norður-Kóreu. Hann varö
72 ára 15. apríl síðastliðinn og var af
því tilefni gefiö út sérstakt blaö honum
til heiðurs og ekki var lofið sparað.
Blaði þessu var dreift um víða veröld
svo þessi merkisviðburður færi ekki
framhjá neinum. Það er við hæfi að
birta glefsur úr einni greininni sem
bar yfirskriftina „Hann fórnar sér
fyrir fólkið”.
Greinin hefst á frásögn af hinum
elskaða leiðtoga og hetjudáðum hans í
stríðinu við Japani. Ef marka má
greinina þá hafa Kim og liðsmenn
hans ekki gert neitt annað allt stríöið
en rölta yfir fjöll og fimindi. „Einu
sinni sem oftar komu Kim og félagar
til byggða að nóttu til í rigningu og
slyddu. Fólk þusti út úr strákofum
sínum til að taka á móti honum. Hafði
það meðferöis vetrarfrakka einn
mikinn og vildi færa honum. En hinn
ástkæri leiðtogi Kim II Sung vildi ekki
þiggja frakkann heldur afhenti
gömlum manni. Kim sagði að hann
væri ekki þess veröur að þiggja svo
höfðinglega g jöf. Seinna um nóttina fór
hann svo og hjó eldiviö og sótti vatn í
brunn og sagði meö áhersluþunga:
, .Leiðtoginn er líka sonur f ólksins. ”
Þegar stríðinu lauk tók við endur-
reisnar- og uppbyggingarstarf auðvit-
að undir forsjá Kim II Sung. Ef marka
má greinina þá hefur ekki verið reistur
sá útikamar sem Kim II Sung lagði
ekki blessun sína yfir. Orðrétt segir:
„Okkar ástkæri leiðtogi nýtur þess aö
láta sér líða illa ef það er í þágu
fólksins.”
Margar frásagnir eru af ósérhlífnu
starfi foringjans. „Nótt eina í rigningu
og slyddu lagði foringinn leið sína upp
til fjalla þar sem verið var að byggja
stíflu. Viö þetta táekifæri sagði
foringinn: „Geti fólkið lifað á hrís-
grjónum þá er mér sama þótt ég
blotni.”
Greinarhöfundur segir ást Kim II
Sungs á fólkinu takmarkalausa og því
til sönnunar er eftirfarandi dæmisaga
birt.
Dæmisaga
Þegar verið var að byggja stál-
bræðslu í Hwanghae kom Kim II Sung
þrjátíu og þrisvar sinnum í heimsókn.
I einni þessara ferða hans segir frá því
er yfirmennirnir buðu honum í há-
degisverð. Foringinn leit á diskinn og
sagði með tárin í augunum. „Eg myndi
glaður sleppa einni, jafnvel tveimur
máltíðum ef það yrði til þess aö verka-
mennimir losnuðu við þennan þræl-
dóm.”
Að þessu mæltu ýtti hann diskinum
frá sér og stikaöi í átt aö verksmiöj-
unni. Þegar þangað var komið stóð
hann stutta stund fyrir framan
bræðsluofnana og mældi hitann sem
frá þeim stafaði. Sagði hann eftir á að
það væri ótækt að láta menn vinna í
svo miklum hita. Ætlaöi hann að leggja
sig allan fram um að bæta úr því
ástandi. Því var það að foringinn
kættist mjög er gosdrykkjaverksmiðja
var reist skammt frá stálbræðslunni.
Skipaöi hann svo fýrir að með reglu-
legu millibili skyldu gosdrykkir sendir
til bræðslunnar svo verkamenn gætu
svalað þorsta sínum.
Leiötoginn er glaöur og verka-
mennimir em glaðir, og þegar hann
kemur í heimsókn til stálbræðslunnar
hrópa verkamennirnir sem einn mað-
ur:, ,0, þú mikli föðurlegi leiðtogi. ”
Segir ekki meira af hinum mikla
leiðtoga Kim II Sung, í bili.
Dýrkeypt
gagnrýni
Þeir Islendingar sem leggja leið sína
til Danmerkur í sumar ættu að hafa
þaö hugfast aö foröast lítið hótel, sem
ber nafnið Hótel Vestjyden. Astæða
þess er sú að þar vinnur skapstyggasti
matreiðslumaöur í Danmörku. Ef
gestir, sem leggja ieiö sina á hótelið,
dirfast aö gagnrýna matinn, eru
þeir teknir í karphúsið og barðir misk-
unnarlaust sundur og saman, á þvi
fékk 23 ára gamall atvinnuleysingi að
kenna fyrir skömmu.
Drengurinn sagði svo frá að hann og
vinur hans heföu lagt leið sína á hótelið
og ætlaö aö fá sér ærlega máltíð. „Við
pöntuðum okkur kjöt meö lauk og auö-
vitað bjór,” sagði drengurinn. „Allt
var þetta með ágætum nema sósan.
Hún var lapþunn og kekkjótt. Þar sem
kjöt með lauk og þykkri sósu er minn
uppáhaldsmatur, vakti ég athygli
þjónsins á þessu. Eg hafði varla sleppt
oröinu þegar kokkurinn stóð yfir mér,
sveiflandi búrhníf. Það var meö naum-
indum að ég gat forðast hnifslögin sem
óður kokkurinn lagði til mín. Samt náöi
hann aö skera mig í fingurinn. Leikur-
inn barst út í eldhús og ég sló í borðið
með heilu hendinni og leiddi kokkúm í
allan sannleikann um hann og hans
gagnrýni.
ömurlegu matargerðarlist. Eg krafðist
þess aö hann léti mig fá plástur á fing-
urinn, í það minnsta að hann bæði mig
afsökunar.
Eg átti fullt í fangi með að halda
aftur af kokknum þegar konan hans
ruddist inn í eldhúsið og fór að berja á
mér með kústskafti. Barði hún mig af
miklu af li í magann og saman ýttu þau
mér út úr eldhúsinu. Síðan tvimenntu
þau á mig og hentu mér niður kjallara-
tröppur. Eg rotaöist við fallið, og þeg-
ar ég rankaöi við mér hélt kokkurinn
mér föstum meðan kona hans baröi
mig með kústskaftinu. Síðan man ég
ekki meir.” Við athugun á sjúkrahúsi
reyndist drengurinn fótbrotinn en mun
vera á batavegi og hefur hann höfðað
mál gegn matreiðslumeistaranum.
Þegar þessi frásögn var borin undir
kokkinn sagði hann aö drengurinn gæti
sjálfum sér um kennt, hann hefði veriö
drukkinn og sósan hefði verið þykk og
alls ekki kekkjótt. Hann var ekki
margorður um þessa atburði. „Strák-
urinn skar sig sjálfur í fingurinn og
þaö er rétt hjá honum aö konan mín
hótaði að berja hann meðkústskaftinu.
Eg skal segja ykkur alveg eins og er.
Eg þoli það ekki þegar matargestir
koma vaöandi fram í eldhús brúkandi
kjaft eins og hann gerði. Það er ekki
mér að kenna aö hann datt niður kjall-
aratröppurnar. Eg var nýbúinn að
baka pönnukökur og gólfið var hált.
Meira vil ég ekki segja annað en það að
strákfíflið sparkaði í klofið á mér um
leið og hann datt aftur yfir sig niður
stigann.”
Það er fróðlegt aö velta fyrir sér
hvað hefði gerst heföi drengurinn sett
út á k jötið.
KENNEDY
SENN Á LAUSUM KILI
Þannig er mál með vexti að
Kennedy og ungfrúin fóru saman til
Florida til að vera viðstödd útför
bróðursonar hans. Sýndist mönnum
allt vera í lukkunnar velstandi.
Kennedy hafði pantað far með næstu
flugvél heim til New York en þá kom
upp úr dúrnum að aðeins tvö sæti voru
laus. Kennedy þurfti nauðsynlega að
hafa aðstoöarmann sinn meö sér og
spuröi Cynthiu hvort hún gæti ekki tek-
iö næstu vél. Við þaö trylltist ungfrúin
og heimtaði lausa sætið. En þjóðmálin
ganga fyrir og ástkonan varö aö taka
næstu vél til baka. Síðustu fregnir
herma að ungfrúin hafi hótaö öllu illu
og enn eitt vandræðamálið virðist í
uppsiglingu.
Bandaríski öldungadeildarþing-
maöurinn Edward Kennedy hefur alla
tíð þótt maður kvensamur og hefur
ekkert lát orðið þar á, sérstaklega eftir
að hann skildi viö konu sína, Joan, hér
um árið. Blaðamenn hafa ætíö fylgst
náið með Kennedy og kvennamálum
hans og er hún með ólíkindum sú harka
sem þeir hafa sýnt við að fletta ofan af
einkalífi mannsins. Hefur slúöur-
þyrstur almenningur því haft nóg að
smjattaá.
’Jpp á síðkastið hefur hann sést með
sjónvarpsleikkonunni Cynthiu Sykes
og olli framferði hans við hana mikilli
hneykslun úti í Ameríku hjá þeim sem
nenna að hneykslast yfir svona
rn^lum. i ____
EdyvardKennedy.
Drengurinn eftir umrædda máitið.