Dagblaðið Vísir - DV - 25.05.2002, Page 29

LAUCARDAGUR 25. MAÍ 2002
Helgcirhlciö DV
29
„Mér hugnast ekki þegar menn eru stimplaðir kommar ef þeir hafa félagslcga lífssýn. Slíkt finnst mér einfald-
lega barnalegt og kemur í veg fyrir að hægt sé að ræða málin með vitrænum hætti. Allir þurfa að leggja hönd
á plóg við að móta samfélagið," segir Robert Faulkner hér í viðtalinu.
dv-mvnd: -sbs
„Ég lít á það sem borgaralega skgldu mína
að hafa áhrif á það samfélag sem ég bg og
Borgaraleg skylda
að móta samfélagið
starfa í. Mér hefur þótt óréttlátt að hafa
ekki haft kosningarétt öll þessi ár sem ég
hef búið hér. Því fagna ég mjög þessum lög-
um sem nglega hafa tekið gildi,“ segir Aðal-
dælingurinn Robert Faulkner.
„AÐ MÍNUM DÓMI ER NAUÐSYNLEGT að fólk
sem er af erlendu bergi brotið og hefur sest að hér á
landi sé virkt í mótun samfélagsins. Meðal annars
með störfum á hinum pólitíska vettvangi. Þetta er
einfaldlega hluti af því að þetta fólk aðlagist íslensku
þjóðfélagi og geti jafnframt haft áhrif á þróunina.
Jafnframt tel ég þetta vera lið í því að þeir sem eru
íslendingar í húð og hár meðtaki að ísland er orðið
fjölmenningarlegt samfélag þar sem fólk viðs vegar að
úr heiminum hefur sest að; býr og starfar og hefur
áhrif á þjóðfélagsgerðina með einum eða öðrum
hætti,“ segir RobertÝFaulkner, tónlistarkennari við
Hafralækjarskóla í Aðaldal í Suður-Þingeyjarsýslu.
Borgaraleg skylda
Og Robert er meira en tónlistarkennari, því hann er
líka að verða sveitarstjórnarmaður. Hann er fyrsti út-
lendingurinn hér á landi sem blandar sér í baráttuna á
hinum pólitíska vettvangi með því móti. Samkvæmt
lögum sem Alþingi samþykkti fyrir skömmu hafa er-
lendir ríkisborgarar nú kosningarétt hér - og þá jafn-
framt kjörgengi - eftir fimm ára samfellda búsetu á Is-
landi. Fólk af Norðurlöndunum þarf hins vegar aðeins
þriggja ára búsetu til að öðlast þessi sömu réttindi.
„Ég lít á það sem borgaralega skyldu mína að hafa
áhrif á það samfélag sem ég bý og starfa í. Mér hefur
þótt óréttlátt að hafa ekki haft kosningarétt öll þessi ár
sem ég hef búið hér. Því fagna ég mjög þessum lögum
sem nýlega hafa tekið gildi,“ segir Robert.
Hann skipar annað sætið á Aðaldælalistanum, en það
er eini framboðslistinn sem fram kom fyrir sveitar-
stjórnarkosningarnar þar í sveit. Því eru Robert og hin-
ir fimm efstu mennirnir sem listann skipa sjálfkjörnir
til þess að stjórna málum sveitarfélagsins á komandi
kjörtímabili.
Sextán ár á íslandi
Robert og Juleiet, kona hans, fluttu til íslands árið
1986 frá heimaslóðum sínum í Lundúnaborg. „Þingey-
ingurinn Jón A. Baldvinsson, sem er sendiráðsprestur
í London, er góður kunningi okkar og það var í gegn-
um hann sem við komum hingað. Einhverju sinni sát-
um við saman við spjall þegar það barst í tal hvort ekki
væri upplagt hjá okkur að fara til starfa á íslandi. Við
létum slag standa og komum. Og erum hér enn, nú sext-
án árum síðar. Og ekki á fórum í bráð," segir Robert.
Þau hjónin koma víða við í störfum sínum í hérað-
inu. Þau kenna bæði við Hafralækjarskóla og Juleiet
stjórnar kirkjukórum í sveitinni. Auk þess hefur Ro-
bert með höndum stundakennslu við Háskólann á Ak-
ureyri. Þá stjórnar hann Karlakórnum Hreim í Þingeyj-
arsýslu sem og Kór Hafralækjarskóla. Vetrarstarfi þess-
ara kóra er nú að ljúka og hefur verið í mörg horn að
líta hjá stjórnandanum. Tónleikar hafa verið haldnir
vítt og breitt að undanfórnu og hafa þeir lukkast vel,
enda er efniviður kórstjórans býsna góður. Þannig hélt
síðarnefndi kórinn tónleika í Laxárvirkjun um síðustu
helgi og stefnt er á útgáfu geisladisks með lögum kórs-
ins á hausti komanda.
Þau Robert og Juleiet eiga tvö börn; þau James Boss
sem er fjórtán ára og Nönnu Lucy sem er sex ára. Fjöl-
skyldan heldur enn sínum breska ríkisborgararétti og
ætlar ekki að breyta því í bráð.
Af þjóðsögum og Þingeyingum
Þjóðsagan hermir að Þingeyingar séu helst til
grobbnari en aðrir Islendingar. Séu upp meö sér yfir
einhverju því atgervi eða arfleifð sem nútímafólk fær
illa skilið hver nákvæmlega sé. „Ég hef aldrei skilið
sjálfur hvernig þessi saga er alltaf á floti. En sjálfur lít
ég svo sannarlega á mig sem Þingeying og hef stolt og
metnað fyrir hönd þessa héraðs. Hér er náttúrufegurð
einstök og yndislegt fólk. Ég hef alltaf upplifað Þingey-
inga sem mitt fólk og finnst ég eiga mínar rætur hér. I
það minnsta hef ég aldrei skynjað mig sem útlending á
íslandi. Finnst ég eiga heima hér,“ segir Robert.
En víkjum þá að máli málanna; sveitarstjórnarmál-
unum í Aðaldal sem Robert ætlar sér nú að blanda sér
í. Viðfangsefnin í þeim ranni eru svipuð hvert sem
sveitarfélagið eða landshornið er. Meginhluti tekna Að-
aldælahrepps fer til reksturs Hafralækjarskóla og segir
viðmælandi okkar aö vel takist til með rekstur hans.
Meira en 90% kennara séu fagmenntaðir og ánægja sé
með skólastarfið.
Fjárfestuin í bömum
„Sveitarsjóðurinn hefur ekki mikið fé til fram-
kvæmda aö öðru leyti. Við höfum einbeitt okkur að
því að fjárfesta í börnum og það er góð byggðastefna.
Þá ekki aðeins fyrir Aðaldalinn heldur miklu frekar
landið í heild. Hagur Aðaldælahrepps hefur ekki ver-
ið nógu góður að undanfómu, en nú erum við laus úr
þeirri gjörgæslu sem sveitarsjóðurinn hefur verið í.
Þetta horfir allt til betri vegar,“ segir Robert.
Um önnur mál sem líklegt er að áberandi verði á
komandi kjörtímabili nefnir hann sameiningu sveit-
arfélaga í héraðinu. Nú þegar hafi sveitarfélögin meö
sér samstarf í ýmsum verkefnum og hún geti orðið
upptaktur að sameiningu í fyllingu timans. Að henni
hafi svo sem verið unnið þegar lögð var fram tillaga
um sameiningu allra sveitarfélaga sýslunnar í eitt
sem var hafnað í atkvæðagreiðslu á sínum tíma. „Það
hefði líka átt að vera ljóst strax í upphafi að fyrir
þeirri tillögu var ekki hljómgrunnur og hún hlaut að
verða felld,“ segir Robert.
Aðaldælahrepp, sem í eru um 300 íbúar, segir hann
vera landbúnaðarhérað - en aðrar atvinnugreinar séu
að verða æ ríkari þáttur í atvinnulífi sveitarinnar.
Þar megi nefna ferðaþjónustu en einnig vinni margir
af bæ, en búi í sveitasælunni.
Virkja alla til þátttöku
Það hljóta óneitanlega að vera tímamót í sögunni
að maður sem er af erlendu bergi brotinn sé nú orð-
inn fulltrúi í sveitarstjórn á íslandi. Kannski er þetta
tímanna tákn og hluti af ákveðinni jafnréttisbaráttu,
nú þegar fólki frá erlendum löndum fjölgar óðum í ís-
lensku samfélagi. Jafnréttisbaráttan snýst væntan-
lega um margt fleira en jafnrétti kynjanna; svo sem
að öll sjónarmið og raddir eigi sína fulltrúa á vett-
vangi stjórnmálanna og annars staðar þar sem
ákvarðanir um hag fólks eru teknar.
„Það þarf að virkja nýtt fólk til þess að hafa áhrif á
samfélagið. Sú þróun sem átt hefur sér stað í stjórn-
málum í Evrópu á siðustu misserum þar sem öfga-
flokkar hvers konar eru að verða æ meira áberandi er
ekki góð. Einmitt þess vegna þarf að virkja alla til
virkrar þátttöku í því að móta samfélagið. Þar ber
hver nokkra ábyrgð bæði sem einstaklingur en einnig
sem hluti af heildinni. Að því leyti er ég félagshyggju-
maður en hef ekki skipt mér af landsmálapólitíkinni
eða skipað mér þar í neinn flokk. En mér hugnast
ekki þegar menn eru stimplaðir kommar ef þeir hafa
félagslega lífssýn. Slíkt finnst mér einfaldlega barna-
legt og kemur í veg fyrir að hægt sé að ræða málin
með vitrænum hætti. Allir þurfa að leggja hönd á
plóg við að móta samfélagið," segir Robert Faulkner
að síðustu. -sbs