Dagblaðið Vísir - DV - 27.07.2002, Side 27

LAUGARDAGUR 27. JÚLf 2002
Helcjarblacf 3Z>"V
27

Var í sveit að Móum
„Við byrjuðum með 70 gyltur í Brautarholti 1984
og höfum stækkað búið þrisvar síðan. Það var á ár-
unum 1986-’87, síðan 1991-’92 og síðast 1998-2000.
Nú framleiðum við þarna yfir 1000 tonn af kjöti. Til
viðbótar er svinabúið með á leigu jörðina Háholt í
Gnúpverjahreppi undir svínaeldi.
Samhliða þessu höfum við verið að vinna við
annan búskap líka. Árið 1985 förum við inn i
kjúklingaræktina. Það var þannig að ég hafði ver-
ið í sveit að Móum á Kjalarnesi sumurin 1977, 1978
og 1979 hjá þeim sæmdarhjónum Unni Andrésdótt-
ur og Teiti Guðmundssyni. Þá lærði ég inn á
kjúklingarækt. Þau hjón voru barnlaus og þegar
þau ákváðu að selja búið sitt 1985 keypti ég Móabú-
ið ásamt Birni bróður og pabba. Með okkur voru
líka Ólafur Jón Guðjónsson, þá rekstrarstjóri Kjal-
arneshrepps, og Eyrún Ásta Bergsdóttir. Þau búa á
Móum og hafa átt fyrirtækið til helminga með okk-
ur frá upphafi. Við fórum út í það að stækka Móa-
búið heilmikið og breyta í átt að nútíma kjúklinga-
framleiðslu. Síðastliðin 17 ár höfum við sífellt ver-
ið að auka kjúklingabúskap okkar.
Nú, ég fór 1 viðskiptafræðina 1995 og kláraði
hana samhliða störfum mínum á fimm árum. Ég
varð formaður í Svínaræktarfélaginu 1988 og sam-
hliða þessu vann ég á fullu í uppbyggingu og gat
þar blandað saman kenningum úr kennslunni og
raunveruleikanum í rekstrinum. Þetta hefur
reynst mér vel og við feðgarnir erum áhugasamir
og samhentir."
Salmonellufár
Kjúklingabransinn lenti í miklum vandræðum
vegna salmonelluumræðu á árunum 1987-1990. Upp
úr 1990 fara framleiðendur að taka sér virkilega
tak varðandi heilbrigðismálin. Ráðinn var dýra-
læknir alifuglasjúkdóma 1983 og um svipað leyti
Fjórir feðgar í Brautarholti
Hér eru, talið frá vinstri; Kristinn Gylfi, faðirinn Jón Ólafsson, þá Ólafur og Björn. Jón Bjarni er ekki á
myndinni þar sem hann var staddur erlendis. Á veggnum að baki feðgunum hanga invndir af Ólafi Bjarnasyni
og Ástu Ólafsdóttur, foreldrum Jóns Ólafssonar. Þau hófu búskap í Brautarholti á Kjalarnesi árið 1923.
Reyndar líta feðgarnir á þau sem eins konar verndara starfseminnar.
Kristinn Gylfi Jónsson, formaður Svínaræktarfé-
laqs íslands og framkvæmdastjóri íSíld og fisk
ehf. auk Svínabúsins Brautarholts ehf., er maður
sem ekki situr auðum höndum frá degi til dags.
Hann lætur víða til sín taka í viðskiptalífinu og
regndar svo mjög að sumum finnst nóq um. Tala
menn þá stundum um að þegar semja þurfi um eitt-
hvað íþessum qeira sitji Kristinn allt íkringum
borðið. Hann stgrir ídaq milljarðaumsvifum Braut-
arholtsfeðqa ísvína-, kjúklingarækt og egqjafram-
leiðslu. Auk þess að vera talsmaður svínaræktenda
hefur Kristinn líka verið í forgstu alifuqlarækt-
enda, enda stjórnarformaður kjúklinqaframleið-
andans Móa á Kjalarnesi sem er einn stærsti
kjúklingaframleiðandi landsins. Hann er einnig
stjórnarformaður Mjólkurfélaqs Regkjavíkur svf.
var byrjað að taka sýni úr kjúklingahópum varð-
andi salmonellu. Þannig var hægt að koma í veg
fyrir að salmonellumengaðir kjúklingar færu á
markað til neytenda. Árið 1995 var gefið leyfi til að
selja ferska kjúklinga og síðan hefur orðið spreng-
ing 1 sölu á ferskum kjúklingum og mikil vöruþró-
un átt sér stað. Það leiðir eitt af öðru og starfsemi
Móa er i dag orðin mjög víðfeðm. Á árunum 2000
til 2001 var m.a. byggð 5000 fermetra afurðastöð í
Móastöðinni í Mosfellsbæ. Þar er slátrun, hrá-
vinnsla, fullvinnsla og birgðastöð.
Mikil uinsvif víða um sveitir
„Árið 1999 keyptum við jörðina Hurðarbak í
Svínadal sem er 200 hektarar að stærð. Þar byrjuð-
um við strax að byggja nýtískulegt 2.500 fermetra
kjúklingahús sem við tókum í notkun árið 2000. Nú
erum við með þar í byggingu annað 2.500 fermetra
hús sem verður tekið í notkun í byrjun september.
Á árunum 1997 til 2001 höfum við tekið á leigu íjög-
ur kjúklingabú á Suðurlandi og erum í samstarfi
við eigendur þeirra um að ala upp kjúklinga fyrir
okkur.
Þetta er á Þórustöðum 2 i ölfusi þar sem hófum
samstarf við eigendur um kjúklingaeldi fyrir fimm
árum. Síðan kaupum við þá jörð núna í ársbyrjun
og erum að setja þar upp nýtt sérhæft stofnræktar-
bú fyrir Móa. Þá erum við með kjúklingaeldi í Mið-
felli í Hrunamannahreppi, Þrándarlundi í Gnúp-
verjahreppi og á Vatnsenda í Villingaholtshreppi.
Við höfum einnig verið með einangrunarstöð í eig-
in húsi að Ásgautsstöðum við Stokkseyri síðastlið-
in ár. Hún er fyrir innflutning á varpstofni fyrir
kjúklinga okkar. Þá erum við einnig í samstarfi
við bændur á Felli í Kjós um eldi á kjúklingum.
Fórum út í úrvinnslu
Fyrir nokkrum árum sáum við að við yrðum að
treysta betur stöðu okkar í úrvinnslu og vöruþró-
un á okkar afurðum. Fyrsta stig okkar í því var að
við stofnuðum Ferska kjúklinga ehf. í Garðabæ
árið 1995 sem sérstaka kjötvinnslu fyrir kjúklinga-
kjöt frá Móum. Við fengum þar til samstarfs við
okkur Sigurð Ólafsson kjötiðnaðarmeistara. Hann
átti kjötvinnslu Sigurðar Ólafssonar sem svínabú-
ið Brautarholti keypti siðan 50% i árið 1998. Við
breyttum nafni þeirrar vinnslu i Kjötvinnslan
Esja. Þar er vaxandi fyrirtæki og verður með rúm-
lega 400 milljóna króna sölu í ár. Esján selur mest
inn á mötuneyta- og veitingahúsamarkað.
Nesbúið keypt
Árið 1999 bauðst okkur að kaupa Nesbúið á
Vatnsleysuströnd. Það var þá næststærsta eggjabú
landsins með 45 þúsund hænur. Við keyptum búið
og hófumst strax handa við að stækka það með því
að byggja nýtt varphús og erum með yfir 60 þúsund
varphænur. Síðan setjum við upp í okkar eigin iðn-
aðarhúsnæði, í Vogum á Vatnsleysuströnd, sér-
hæfða eggjavinnslu fyrir fljótandi gerilsneyddar
eggjavörur og soðin egg. Þar framleiðum við eggja-
rauður, eggjahvítur og alls konar vörur sem hafa
verið að koma á markaðinn á síðustu misserum.
Með framleiðslu okkar þar erum við búnir að taka
yfir innfiutningsmarkað á eggjarauðum til
majónes- og sósugerðar. Nú er Nesbúið einnig kom-
ið út í kjúklingaeldi og er farið að framleiða þar
kjúklinga sem sendir verða í Móastöðina. Jafn-
framt erum við búnir að taka á leigu jörðina Ein-
holt í Biskupstungum og erum á næstu vikum að
fara setja þar upp kjúklingaeldi. Öll kjúklingafram-
leiðsla Nesbúsins verður síðan seld til Móa.
Kaupa Síld og fisk
Síðan förum við út í okkar stærstu fjárfestingu
árið 2000 þegar við kaupum allar fasteignir Síldar
og fisks og stofnum eignarhaldsfélagið Ali hf. sem
á tvo þriðju hlutabréfa i rekstri Síldar og fisks, þ.e.
í svínabúi fyrirtækisins, kjötvinnslu og öllum fast-
eignum. Við keyptum 2/3 hlutabréfanna af Skúla
og Katrínu Þorvaldsbörnum, en Geirlaug Þorvalds-
dóttir á enn með okkur 33% í félaginu.
Við höfum verið að stækka það fyrirtæki gríðar-
lega og ég geri ráð fyrir að við höfum tvöfaldað
sölu þess fyrirtækis á um tveimur árum. Jafnframt
vinnum við að frekari uppbyggingu Kjötvinnslunn-
ar Esju.
Milljarðavelta eykst um milljarð
Velta fyrirtækja okkar í fyrra var upp á tvo og
hálfan milljarð króna. Hún kemur til með að
aukast um einn milljarð á þessu ári. Það hefur
einnig styrkt starfsemina að siðastliðin 40 ár höf-
um við haft mjög gott samstarf við Sláturfélag Suð-
urlands. Við höfum verið i góðum viðskiptum við
félagið og seljum því grísi sem við ölum upp í
Brautarholti. Svínakjötið sem við framleiðum þar
fer því mest til þriggja aðila. Það er mest til Síldar
og fisks undir vörumerknu Ali, síðan til Sláturfé-
lags Suðurlands og til Kjötvinnslunnar Esju.
í gegnum viðskipti okkar við Sláturfélag Suður-
lands höfðum við myndað þar góðan stofnsjóð í
Sláturfélaginu og erum orðnir stærstu stofnsjóðs-
eigendurnir í Sláturfélaginu. Síðan höfum við á
liðnum árum keypt 30% hlut af B-hlutabréfum í
Sláturfélaginu til að sýna stuðning okkar við félag-
ið og til að styrkja stöðu okkar í sölu afurða í fram-
tíðinni. Jafnframt höfðum við átt mjög gott sam-
starf við Mjólkurfélag Reykjavíkur sem hefur ver-
ið okkar aðalviðskiptaaðili í unnum fóðurvörum
og unnu hráefni til fóðurgerðar. Við erum þar
stærstu stofnfjáreigendurnir og þar hef ég verið
stjórnarformaður síðastliðin fimm ár.
Á vakt allun sólarhringinn
Maður verður að vera vakinn og sofinn yfir
þessu allan sólarhringinn. Grísirnir og hænurnar
þurfa sitt og gera engan greinarmun á því hvaða
dagur er og spyrja ekki að því hvort þú ætlir að
fara út að borða klukkan sjö á föstudagskvöldi.
Það hjálpar líka að starfið er mitt áhugamál og
ég hef haft mjög gaman af þessu. Ég hef því sleppt
ýmsum spennandi áhugamálum eins og hesta-
mennsku og golfi, en er nú að sjá dálítið fyrir end-
ann á þessu gríðarmikla uppbyggingarstarfi sem
hefur kostað milljarða króna. Við erum ánægð með
hvernig til hefur tekist og erum bjartsýn á framtíð-
ina,“ segir Kristinn Gylfi Jónsson.
-HKr.