Dagblaðið Vísir - DV - 14.09.2002, Blaðsíða 40

Dagblaðið Vísir - DV - 14.09.2002, Blaðsíða 40
AA /7í? Ic) a rb/a cJ XXV" LAUGARDAGUR IA. SEPTEMBER 2002 .■arc'sna m 1 * z , 4» Herdís liefur staðið á leiksviði á íslaiuli í nærri sextíu ár en hlutyerk heunar í Hafinu er eiginlega frumraun hennar í kvikmvndaleik. DV-mvndir Teitur Það er Kata í Herdís Þorualdsdóttir hefur leikið ínærri sjötíu ár og fer á kostum íhlutuerki hinnar illskegttu elliæru Kötu íHafinu eftir Baltasar Kormák. Hún seqir DV frá Kötu, lífinu og listinni og huers uegna hún hefur eiginlega aldrei leikið íkuikmyndum fgrr. Herdís Þorvaldsdóttir leikkona á eitt ár í áttrætt og það eru um þessar mundir um það bil 70 ár siðan hún stóð níu ára gömul í fyrsta sinn á leiksviði i Gúttó í Hafnarfirði þar sem menn drifu upp leikstarfsemi sem hluta af stúkustarfí. Islenska kvikmyndavorið hófst fyrir 22 árum og síðan hafa verið framleiddar íslenskar kvikmyndir í hundraða- tali og það hlýtur að teljast svolítið undarleg tilviljun að til skamms tíma hafði Herdís aðeins leikið í einni þeirra en hún fór með lítið hlutverk í Atómstöðinni eftir Þorstein Jónsson. Sérstaklega er þetta undarlegt í ljósi þess að Hrafn Gunnlaugsson, sonur Herdísar, er einn afkastamesti ís- lenski kvikmyndaleikstjóri síðari tíma. Nú er búið að taka Hafið, kvikmynd Baltasars Kormáks eftir samnefndu leikriti Ólafs Hauks Símonarsonar, til al- mennra sýninga og þar fer Herdís gersamlega á kostum i hlutverki Kötu, móður Þórðar útgerðarmarins. Kata er ekki gamalmenni sem maður myndi vilja eiga sem ömmu og helst ekki hafa inni á heimilinu. Hún keðjureykir, drekkur koníak eins og vatn, horfir á sjónvarpið lon og don og hreytir kvikindislegum ónotum í alla sem koma í kallfæri við hana. Hún er önug og geðstirð eins og gömul stóðmeri. Aldrei stressuð Það var mjög gaman að vera á frumsýningu og heyra troðfullan sal Háskólabíós bylgjast af hlátri þegar Kata fór á kostum á tjaldinu. En skyldi Herdís hafa verið tauga- óstyrk á frumsýningunni? „Það var mikii stemning og ég var afskaplega ánægð í hjarta mínu þegar ég heyrði undirtektimar og hugsaði með mér að þetta hefði sennilega tekist. Ég hafði ekki séð mynd- ina og mér sýnist hún vera fagmannlega gerð, töluveröur heimsbragur á þessu. En ég var ekkert taugaóstyrk. Ég var búin að vera á Húsavik hjá dóttur minni að tína bláber á heiðum í sól og fuglasöng. Frumsýningar hafa aldrei gert mig óstyrka, kannski hef ég örlítið meiri hjartslátt síðasta klukkutim- ann áður en tjaldið fer frá en annars hef ég alltaf hlakkað til og frumsýningardagar voru alltaf hátíðisdagar,“ segir Herdís og brosir. okkur öllum 4 - ‘S. l li " ti Kata í okkúr öllum - En hvar fannstu Kötu? „Það er til israelskúr málsháttur sem segir: Svo ergist hver sem hann eldist. En Kata er hálfrugluð og maður veit ekki mikið um hennar bakgrunn en sjálfsagt hefur hún ekki verið svoria áðuf. Hún hefur kúplað sig frá líf- inu og lifir í sínúrii eigín heimi. fíúri ér óvægin og grimm. Ég fann Kötu á sama stað og allar aðrar persónur sem ég hef leikið. Ég fann hana í sjálfri mér. Það býr öll mann- leg reynsla i okkur og við þurfum aðeins að rifja hana upp. Ég vona samt að ég sé ekki orðin bitur og illskeytt eins og Kata.“ - Hafðir þú unnið áður með Baltasar Kormáki? „Néi, ég geri ráð fyrir að hann hafi séð mig i Sjálfstæðu fólki þar sem ég lék Hallberu gömlu. Þær eru mjög ólík- ar en ég er auðvitað að leika 10 ár upp fyrir mig því það stendur í handritinu að Kata sé 88 ára. Það er alltaf sagt i leikhúsinu að það sé miklu erfiðara að leika upp fyrir sig i aldri. Það er ekkert mál ef maður hefur útlitið með sér að leika 10 ár niður fyrir sig, jafnvel meira.“ - Kata er gamalmenni af þeirri tegund sem heldur að hún megi hvað sem er og megi segja hvað sem er vegna þess að hún er orðin svo gömul. Þekkir þú svona konur? „Já, það er sumt fólk svona þótt ég þekki miklu fleira gamalt fólk sem unir sínum hlut vel.“ - Hvernig var samstarf ykkar Baltasars? „Það var yndislegt og mér fannst ákaflega gaman að vera með þessum stóra hópi sem vann baki brotnu allan tímann í þessari risastóru skemmu sem við höfðum. Skemman var óttalega köld en við leikaramir gátum alltaf farið inn í hlýjuna á milli en þetta mæddi mikið á starfsfólkinu. Ég bjó á þægilegu hóteli og borðaði niðri. Ég fór yfirleitt þegar hverri senu var lokið því þótt aðbún- aðurinn væri góður þá er náttúrlega lítið við að vera þarna fyrir ókunnuga. Við fórum eitt kvöld í kirkjuna og hlustuðum á kór sem ég held að hafi verið frá Eskifirði. Þau sungu vel.“ - Herdís segist ekkert vera vön að vera úti á landi en segist oft fara til dóttur sinnar á Húsavík þar sem er fal- legt landslag, góð sundlaug og góð berjaspretta. Hvert á baminu að bregða - Nú er þetta nánast frumraun þín í íslenskum kvik- myndum á breiðtjaldi. Kom aldrei til greina að þú lékir í myndum Hrafns, sonar þíns? „Nei, það hefði ekki passað fyrir okkur að vinna sam- an. Við erum alltof ákveðin bæði. Það hefði orðið eintóm valdabarátta." Hér lætur blaðamaður í ljós þá skoðun að þau mæðginin séu nauðalík. „Nú, hvert á barninu að bregða?“ segir Herdís. - Herdís var níu ára þegar hún steig fyrstu skrefin á leiksviðinu í Gúttó í Hafnarfirði og lék strák í lánsfótum af stúkufélaga sínum en fljótlega eftir fermingu fór hún að leika með Leikfélagi Hafnarfjarðar. Það var siðan hjá Hcrdís í hlutverki hinuar illskevttu Kötu í Hafinu.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.