Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1965, Blaðsíða 47

47
Byggingarframkvcemdir.
Nokkuð er unnið að byggingum á þessum árum. Ibúðar-
hús úr steinsteypu koma í stað gömlu bæjanna. Af styrk-
hæfum byggingum kveður mest að hlöðugerð. Þar höfðu
Sveinsstæðingar verið frekar á eftir öðrum sveitarfélögum
sýslunnar. Það gerði þeirra góða torfrista. Þá voru og byggð-
ar nokkrar þvaggryfjur. Léði Búnaðarfélagið mótatimbur
endurgjaldslaust.
Samkvæmt bókum Búnaðarfélagsins hafa þessar bygging-
ar verið sem hér segir:
Þurrheyshlöður ....... á 12 bæjum, samt. 2.560 rúmm.
Votheyshlöður ........ á II bæjum, samt. 622 rúmm.
Áburðarhús og safnþrær á 6 bæjum, samt. 528 rúmm.
Styrkhæfar byggingar á 12 bæjum, samt. 3.710 rúmm.
Sumar hlöðurnar voru gerðar úr torfi.
Hestarnir og aukin vinnutœkni.
Á þessum árum verður stórfelld breyting á vinnutækni.
Og þetta verður tímabil hestsins. Hann kemur meira og
meira til hjálpar við bústörfin. Bóndinn lærir nú að fara
með hestinn sem vinnufélaga, og afköstin verða margföld
og vinnan léttari. Þrír hestar draga plóginn og herfið. Hey-
vinnan færist smám saman yfir á hestinn. Sláttuvélarnar
eru á við marga kaupamenn, og rakstrarvélarnar létta undir
með heimasætunni og kaupakonuni. Nú draga hestarnir
töðuna af túninu heim í garð, og sá tími nálgast að hey-
flutningur á hestum leggist niður.
Sjálft Búnaðarfélagið gerði lítið að verkfæra- og véla-
kaupum, en bændurnir eignuðust smám saman nauðsynleg-
ustu tækin og lærðu að vinna með þeim. Við jarðræktina
voru höfð samtök. Mörg árin vinna ákveðnir menn helztu
jarðabótastörfin í hreppnum, fara á milli bændanna, stund-
um hafa þeir allt „úthaldið“ með sér, en stundum leggja
líka bændurnir það til að einhverju leyti.
Verkfærakaupasjóður hjálpaði mörgum bóndanum til
þess að eignast vinnutækin. Til ársloka 1946 þágu 22 félag-