Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1965, Blaðsíða 41

41
hana. Reyndist vél þessi vel. Þar með var ísinn brotinn. Þó
munu enn hafa liðið nokkur ár áður en sláttuvélar bættust
við í hreppinn, en 1914 kom ný sláttuvél að Þingeyrum og
önnur að Hnjúki 1915 og eftir það fer sláttuvélum ört
fjölgandi.
Jarðabœtur og jarðabótastyrkur.
Samkvæmt bókum félagsins voru á þessum 4 áratugum
unnin alls í Sveinsstaðahreppi á vegum búnaðarfélagsins
14.462 jarðabótadagsverk, en það er nokkuð hærra en talið
er í Aldarminning B. I. Sé tölu dagsverka jafnað niður á
þessi 40 ár, kemur að meðaltali á hvert 361.55 dagsverk.
Tveir fyrstu áratugirnir eru nokkurn veginn hálfdrætting-
ar við hina tvo. Tala jarðabótamanna er hæst 19 (árið 1886),
en lægst 8 (6 sinnum). Jarðabæturnar voru mældar 35 sinn-
um, og miðað við það verður meðaltal jarðabótamanna 11.4.
— Frekari fræðsla fæst í skýrslunni hér á eftir.
Um jarðabótastyrkinn vísast til meðfylgjandi skýrslu.
Tölurnar þar eru teknar upp úr reikningum félagsins, en
þær koma ekki alveg heim við það, sem talið er í afmælis-
riti B. í.
Af styrkupphæðinni, kr. 3.228.03, gengu kr. 2.814.58
beint til félagsmanna í vinnulaunastyrki. Fram um alda-
mót greiðir félagið hluta af kaupi verkamannanna, sem fé-
lagið réð til jarðabótastarfa á félagssvæðinu, en úr því er
farið að greiða ákveðinn styrk út á jarðabæturnar eftir dags-
verkatölu á jarðabótaskýrslu.
Fer nú hér á eftir skýrsla fyrir tímabilið 1885—1924, tal-
ið eftir árum, um:
1. Jarðabótadagsverk.
2. Tölu jarðabótamanna.
3. Móttekinn ríkisstyrk.
4. Goldinn vinnustyrk til félagsmanna.