Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1965, Qupperneq 85
86
þetta samlagt hefur aukið eða rýrt fóðurgildi töðunnar vit-
um við ekki með neinni vissu. Við verðum því enn að nota
hið gamla hugtak — meðaltöðu — óbreytt, án þess að vita
hve mikil frávikin frá því geta verið eða á hvern hátt þau
verða.
Hve miklu geta svo venjulegar kýr torgað af meðaitöðu?
Um það vitum við nú orðið harla lítið og miklu minna en
áður var, þegar taðan var vegin handa hverri kú. Nú fá
kýrnar töðuna ómælda og óvegna í einn og sama fóður-
gang og enginn gerir sér rellu út af því hvað hver fær í hlut.
Við gerum okkur ekki einu sinni það ómak að vega endrum
og eins hve mikil heildargjöfin er á dag í fjósið eða á bása-
samstæðu, til þess að finna meðalgjöf á kú, en gizkum á,
reyndar alveg af handahófi, að fullvaxin kýr éti um 13—15
kg af töðu á dag eða 6.5—7.5 F. E., en þetta mundi nægja
meðalkú til viðhalds og framleiðslu á 8—10 kg af mjólk á
dag. Fyrir þá mjólk, sem kýrin gefur hér umfram, verður
hún að fá kjarnfóður, eina F. E. (ca 1 kg) fyrir hver 2.5 kg
af 4% feitri mjólk, samkvæmt framansögðu. Þetta ætti nú
að vera auðlært og auðreiknað, en á það skal bent, að aftast
í mjólkurskýrslubókunum er tafla, er sýnir hvernig mis-
munandi feitri mjólk verður breytt í 4% mjólk.
Hér með er fóðurþörf kýrinnar ákveðin nokkurn vegin
hvað næringarmagn áhrærir þann tíma, sem hún er fóðruð
inni. Hins vegar skal á það bent, að fóðurþörf kýrinnar
þarf ekki að vera fullnægt hér með, nema tryggt sé visst
magn af ákveðnum efnasamböndum í fóðrinu, svo sem pró-
teinefnum, steinefnum og bætiefnum. Tilgangur þessarar
hugvekju er þó ekki að ræða þá hlið fóðurþarfarinnar, svo
við verðum að gera ráð fyrir, að henni sé fullnægt með hey-
og kjarnfóðurgjöfinni. Við gerum því ráð fyrir, að það, sem
sagt var hér að framan, víki ekki langt frá réttu þegar um
innifóðrun á fullþroska kú er að ræða. Nokkru öðru máli
gegnir hins vegar um ungar kýr og einkum kvígur að 1.
kálfi. Þær geta naumast étið meira en 11 kg af töðu á dag,
er nægir til viðhalds og 5 kg mjólkurafkasta. Fyrsta kálfs
kvígan verður því að fá kjarnfóður fyrir það, er hún mjólk-