Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1969, Blaðsíða 105

107
og nágrennis þess. Sú rannsóknarstöð væri bezt staðsett í
grennd við Höfða. Eru nú liðin nokkur ár síðan fyrst var
rætt um slíka stöð, en ekki hefur enn orðið af framkvæmd-
um. Er það eitthvað að kenna þeim misskilningi landeig-
enda, að slík stöð myndi valda átroðningi útlendra ferða-
manna. Ætti slíkt að vera ástæðulaust, enda líklegra að
stöðin myndi fremur hindra ferðamannastrauminn í næsta
nágrenni sínu.
3. Flateyjarskagi. Skaginn milli Eyjafjarðar og Skjálfanda,
sem hér er kallaður Flateyjarskagi, er nú allur kominn í
eyði. Virðist því kjörið tækifæri, að taka hann til einhvers
konar verndunar. Flatarmál skagans er um 500 ferkílómetr-
ar, og er hér því um að ræða verulegt landsvæði á borð við
ýmsa erlenda þjóðgarða.
Ekki verður það sagt, að skaginn hafi upp á neitt sér-
stakt að bjóða, sem ekki er að finna annars staðar á Islandi.
Þó er landslag þar afar fjölbreytilegt og sérkennilega fagurt.
Það sem einkum setur svip á landslagið er óvenjulega mik-
ill halli herglaga á svæðinu, svo að víða má segja að þau
liggi á hliðinni fremur en lárétt, t. d. er 30—45 gráða halli
ekki óalgengur. Af þessum sökum eru fjöllin ekki stöllótt,
eins og hlágrýtisfjöll eru venjulega, heldur meira eða minna
jöfn og vegna mikils rofs eru mijrg þeirra strýtulaga og
minna á líparítfjöll. Þó eru þau yfirleitt vel gróin. Auk þess
er mikið líparítsvæði (ljósgrýti, litgrýti) á miðjum skagan-
um, sennilega það næststærsta á Norðurlandi. Kjarrskógur
er svo að segja á öllu láglendi skagans, og virðist hann í
örum vexti síðan búseta lagðist þar niður. Þar finnst og
villtur reyniviður á nokkrum stöðum, og myndar sumstaðar
reynistóð. Landið er afar grasgefið á sumrum, berjataka með
afbrigðum ríkuleg, og margar sjaldgæfar jurtategundir er
þar að finna. Silungur er í öllum ám og lækjum og gnótt
er af ref og hagamús. Fyrrum var og mikill selur þarna við
landið (sbr. bæjarheitið Látra), en er nú sjaldséður.
Mér sýnist, að þetta landsvæði væri kjörið að varðveita
á einhvern hátt, ef til vill með það fyrir augum, að stunda
þar hlunnindabúskap (sel, ref, fugl, fisk, reka o. s. frv.).