Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1978, Qupperneq 70

þar sem kannað var hversu góður mælikvarði fituprósenta í
mjólk frá bændum væri á próteinprósentu fannst að munur í
fituprósentu náði aðeins að skýra um 20% af breytileikanum í
próteinprósentu. Ef til vill mætti því hugsa sér að byggja
úrvalið á próteinmagni og háu hlutfalli próteins og fitu. Nið-
urstöður úr erlendum rannsóknum benda einnig til að mæl-
ingar á próteinprósentu í mjólk muni öllu nákvæmari en
mælingar á fituprósentu og áður hefur verið bent á að líkur á
skekkjum vegna rangrar sýnatöku virðast miklu minni fyrir
prótein en fitu.
Það skal þó undirstrikað hér að margt af því sem hér hefur
verið sagt eru nánast getgátur þar sem það byggir í öllu á
erlendum rannsóknum. Aður en breytingar verða gerðar á
þessu hér á landi verður að gera rannsóknir hér á landi, en
þær virðist orðið brýnt að hefjast handa um.
Breytingar á sýnatóku.
I lok þessarar greinar vil ég víkja nokkrum orðum að sýnatöku
vegna fitumælinga. Allt frá því að nautgriparæktarfélögin
hófu starfsemi sína hefur verið framkvæmd einstaklingsmæl-
ing á mjólk'irsýnum úr skýrslufærðum kúm til ákvörðunar á
fituprósen* i. Þessar upplýsingar hafa siðan verið nýttar í
kynbótast rfinu. Þó að kynbótastarfið hafi á þessum sjö ára-
tugum te ið miklum stakkaskiptum hefur framkvæmd þess-
ara mælinga tæpast tekið tilsvarandi breytingum. Ef til-
gangurinn með þessum mælingum er fyrst og fremst að fá
upplýsingar vegna ræktunarstarfsins álít ég ástæðu til að taka
þær til verulegrar endurskoðunar. Nú má að vísu einnig nota
þær í sambandi við skipulagningu einstaklingsbundinnar
fóðrunar, en grunur minn er að nýting þeirra til þess sé nánast
hverfandi.
Ég tel að athuga beri hvort ekki mætti breyta þessum
mælingum á þann hátt að þær væru einvörðungu miðaðar
við fyrsta kálfs kvígur, en þess í stað tekin sýni úr þeim oftar,
eða á mánaðar fresti. Þannig fengist tiltölulega gott ævimat
fyrir einstaklinginn. Fituprósentu fyrir búið mætti aftur á
móti öruggast mæla úr innleggsmjólk búsins.
72