Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands


Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1978, Blaðsíða 75

Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1978, Blaðsíða 75
allhressilega á tærnar á einum norðmanni (ég tróð honum um tœr!) en ég sagði óvart „værsogod11 í stað „unskyld“. Hinn fullkomni herramaður hefði auðvitað átt að svara mér um hæl með „tusind takk“, en ég fékk bara illgjarnt augnaráð. Eins dauði er annars brauð (líf) segir gamall málsháttur. Um hríð hafði ég framfæri mitt af því að rannsaka dauðann, kalið í túnunum hér á Norðurlandi. Ég var í Noregi á þessum árum en safnaði gögnum hér á íslandi. Vorið 1968 voru kalskemmdir miklar og er það í minnum haft að ég kom til bónda nokkurs í N-Þingeyjarsýslu og skoðaði tún hans. Hon- um var kalið mikið áfall, enda meirihluti túnanna stór- skemmdur, allt að því ónýtur. Mér var þetta hins vegar merkilegt rannsóknarefni, og sést þá hvernig eins dauði er annars brauð. Þegar við kvöddumst þakkaði ég fyrir góð- gerðirnar en endaði þakkarávarp mitt einkar óheppilega: „Það var reglulega gaman að sjá túnið hjá þér“. Við fundum báðir að hér var eitthvað bogið og fundum sameiginlega rétta orðið í stað gamansins, en það var orðið fróðlegt. Eg afsaka mig reyndar með því að Noregsdvölin hafi gert mér tregt um mál og að ég hafi verið með norska orðið ,,interessant“ í huga en tekist þýðingin svona óhönduglega. í sömu ferð er mér minnisstætt að ég kom á bæ einn á Melrakkasléttu í júnimánuði. Tún voru þar stórskemmd, grá yfir að líta og örlaði varla á grænu, lifandi grasi. Þetta var á laugardegi, og er ég ek í hlað heyri ég í útvarpinu í bílnum mínum að verið er að lesa kveðjur í óskalagaþætti sjúklinga. Ein kveðjan var einmitt heim á þennan umrædda bæ, og það má kallast kaldhæðni örlaganna (eða óskalaganna) að óska- lagið var „Green, green grass of home“ (græna grasið heima). Ég gæti haldið áfram að segja frá spaugilegum atvikum, en finnst ég þó varla vera kominn á raupsaldurinn og læt því hér staðar numið. Það skal að lokum tekið fram að sé eitthvað missagt í framangreindum fræðum, þá skal hafa að leiðarljósi orð manns, sem var mér fróðari, Ara fróða Þorgilssonar, en hann sagði að hafa skyldi það er sannara reyndist. Missagnir eru allar vegna mistúlkunar nemandans (mín), ekki vegna lélegrar frammistöðu kennarans (fósturjarðarinnar). 77
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112

x

Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands
https://timarit.is/publication/268

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.