Búnaðarsamband Austurlands - 01.01.1911, Síða 31

33
og mikilll barnabragur þar af leiðandi á þeim. Verði
þeim haldið áfram geta þær með tímanum orðið fjár-
ræktinni til mikils gagns; bæði munu þær vekja áhuga
og eins ættu þær með tímanum að verða markaðsstaður
fyrir hrúta eldri og yngri.
I þessari ferð skoðaði eg áburðarhirðingu og út-
búnað til að bæta hana hjá Páli bónda Þorsteinssyni í
Tungu í Fáskrúðsfirði. Hann hefir sótt um verðlaun
fyrir áburðarhirðingu.
Frá 29. okt. til 2. nóv. sat eg á stjórnarfundi í
Vallanesi.
Fyrir utan þau ferðalfig, sem hér eru talin, sat eg
á Búnaðarþingi í Reykjavík í forföllum Gunnars hreppstj.
Pálssonar, tók sú ferð 26 daga.
Á árinu hefir sú nýbreitni verið tekin upp í sam-
bandi við Ræktunarfélag Norðurlands, eins og hinni
háttvirtu stjórn er kunnugt, að starfsmaður sambandsins
hefði meðferðis spurningalista og leitaði upplýsinga um
ýms búnaðaratriði, bæði um almenn búnaðaratriði, beyja
fiflun, áburðarhirðingu, fóðrun, garðyrkju o. fl. Listar
þessir koniu ekki rnér í hendur fyrri en í ágúst og
hafði eg því minna tækifæri til að nota þá en ella hefði
orðið.
Spurningar hefi eg lagt fyrir 17 búendur í N.-Múla-
sýslu, 20 búendur í S. Múlasýslu og 12 í Austur-Skafta-
fellssýslu eða samtals 49 búendur. Við spurningarnar
hefir það komið í Ijós að búreikningshald er mjfig litið,
og að bændur eru yfirleitt furðu fáfróðir um margt við-
víkjandi rekstri búa sinna. Mun þá einkum valda áhuga-
leysi. þekkingarskortur á búreikningum og vöntun á
hagkvæmum og óbrotnum reikningsformuin. Hin stærri
Búnaðarsambönd virðast því eiga hér mikið og þarft
3