Búnaðarsamband Austurlands - 01.01.1911, Blaðsíða 34

36
1. Matjurtir■
Þeim var bæði sáð í vermireit og á bersvæði, sum-
um hvorttveggja en öðrum aðeins á annan staðiun. I
vermireit var sáð: gulrófum íslenzkum, blómkáli, hvít-
káli, rauðkáli, savoykáli, rósakáli og toppkáli. Á ber-
svæði var sáð: toppkáli, rósakáli, grænkáli, skorson-
rót, pastinaki, pétursselju, lauk, spínati, sallati, karsa,
rauðrófum, gulrótum, gulrófum og hnúðakáli og ertum.
29/4 var sáð i vermireitinn en gróðursett úr honum dag-
ana frá 4—6. júní. Fyrir gulrætur voru valdir 3 sáð-
tímar, 20/10 1910, 13/4 og 13/5 1911. Hinum öðrum teg-
undum var sáð á tímabilinu frá 12—20. maí. Auk
þess, sem áður er getið, voru jarðepli lögð í jörðu 30.
og 31. maí.
Áburður notaður bæði tilbúinn og húsdýraáburður
í nokkuð mismunandi mæli. Áburðurinn var ávalt
blandaður í jörðina fyrir sáningu, nema hjá hinum sáðu
gulrófum, þar var Chile-saltpétri eigi sáð fyr en 12/7.
Þá voru hálftegundirnar iðuglega vökvaðar með þunnri
uppleysingu af áburðarvatni í júní, og lítið eitt fram í
júlí. Á þeim tíma gengu miklir þurkar og var þá mikl-
um tíma varið til vökvunar. Enda átti hirðing mat-
jurtanna, einkum káltegundanna, á þessum tíma mest-
an þátt í þroska þeirra og framförum. Eiginlega gat
maður eigi talað um neina verulega framför hjá mat-
jurtunum fyrri en hitarnir miklu komu í júlí, þá tók
allt miklum framförnm, sem þó stöðvaðist að mestu
aftur um mánaðamót júlí og ágúst, í kuldakasti því,
sem þá gekk. Þessi rykkjótti vöxtur hefir óefað dregið
talsvert úr framförinni og mátti því gott heita, hvað varð.
Engin samanburðartilraun var gerð með gulrófna-
tegundir. Þeim var eins og áður er sagt, sumpart sáð