Árbók Landsbókasafns Íslands - 01.01.1970, Qupperneq 177

FRÁ HALLGRÍMISCHEVING
177
í ritum hans, aS hann aflagar og rangfærir íslenzk orð, sem hann kemur með. Mikið
langar mig til margs vegna, og h'ka hvað minn íslenzka orðasamtíning snertir, að þér
væruð komnir hingað til að koma lögun á hann og lagfæring, hvar þess þarf við, sem
víða er. Ef Rafn meinar nokkuð með því, sem þér gátuð um í einu bréfi yðar, að hann
vildi styrkja til þess að koma samtíning þessum á framfæri, þá væri farandi uppá það
við hann, að hann annaðhvort sjálfur styrki yður, eða útvegi yður styrk, ef þér viljið
takast starf þetta á hendur, svo yður yrði hér lífvænt, meðan á því verki stæði. Tækist
nú svo til, að þjóðversku yrði bætt við það, sem lærast á í skólanum, og yður hlotn-
aÖist það embætli, væri allt hægra viögjöröar. Það heyrðist á sumri sem leiö, að þér
cg einhver danskur maður hefði ællað að gefa út Rafnkels sögu Freysgoða eða að þið
værið búnir að því. Er það satl? Stórilla líkar mér við P. G. Thorsen í hans Forklaring
af den Sönder vissingske Runesten. Mér finnst hún vera skrifuÖ þannig, eins og ein-
hver ofdirfskufullur, en ofurgrunnhygginn ofrembingur skyldi hafa gjört það. Eg bið
yöur að reiðast mér ekki fyrir þessi mín frekyrði, ef Th. er góðkunningi yðar. A bl.
11 gefur hann að skilja, að hann vilji láta það, sem á steininum slendur, birtast í den
rette gamle Danske Sprogart. Er nokkuÖ svo menn viti með vissu ritað á denne Sprog-
art? nema ef það skyldi vera fáeinir rúnasteinar, og ætla eg að sumir þeirra þyki tor-
tryggilegir. Sé þessu þannig háttað, er eg hræddur um, að steinar þeir, sem enginn vafi
leikur á, geymi of litlar leifar hinnar sönnu gömlu dönsku mállýzku, lil þess að af þeim
verði gjörð full ályktan um það, hvernig denne Sprogart hafi verið.
Hafið þér ekki á seinni tíðinni orðið varir við þá íslenzku Trójusögu á Turni, annað-
hvort á skinnbók eða pappírsbók, sem gjörð er eftir Dares (Daríus) Phrygius? Og
ef svo er, hve mikið haldiö þér það mundi kosta að fá hana uppskrifaða af einhverjum,
sem það gjörði áreiðanlega. — Eg sleppi fréttunum, því eg gjöri ráð fyrir, að Jónas
skrifi yður þær og aÖrir fleiri. Jónas, sem hefir verið í Reykjavík síðan hann kom
með norðanpósti á hans fyrri póstgöngu í vetur, hefir lengi verið lasinn og ekki búinn
að ná sér enn. Hérmeð fylgir boðsrit Egilsens, innihaldandi útleggingu 17., 18., 19.,
20. bókar af Odysseunni. Nú er bréfsefnið á enda. Lifið vel.
Tðar
H. Scheving
Bessastöðum, 27. febrúar 1841.
Hæstvirti herra Konráð!
Ástsamlega þakka eg yður tilskrifið og Trójumannasögu, um hverja meira síðar. -
Þér segizt hlakka til að fá athugasemdir mínar um söguna af Hrafnkeli Freysgoða, en
eg spái því, að yður muni þykja þær heldur en ekki magrar. Þær eru til orðnar við
fljótlegan og ónákvæman samanburð á ykkar Thorsens útgáfu við mína skrifuðu
Hrafnkelssögu, og hefi eg leyft mér að ýra þar á millum tilgátum mínum um lagfær-
12