Árbók Landsbókasafns Íslands - 01.01.1970, Blaðsíða 185

FRÁ HALLGRÍMISCHEVING
185
af Hrafnkelssögu ykkar Thorsen, því hafi hún fengið hér færri kaupendur en þér
átluð von á, hefir það að miklu leyti kemið til af hinum danska inngangi, sem mörgum,
er ekki skildu dönsku, þótti sér að gagnslausu lengja verkið.
Nú hefi eg ekki fleira að skrifa yður í þetta sinn, nema að óska yður af alhuga and-
ans máttar til að hrinda frá yður öllu þunglyndi, en glæða í yður líf og fjör til fram-
kvæmdar, til gagns og heiðurs yður og löndum yðar.
Ástskyldugast
H. Scheving
Bessastöðum, 28. febrúar 1846
Hæstvirti elskulegi herra Konráð.
Hjartanlegar þakkir fyrir tilskrifið í haust með póstskipinu og það sem þér senduð
mér af yðar Elementarlehre. Eg verð að halda þessu nafni, meðan þér eruð ekki búnir
að gefa henni íslenzkt heiti. Eg hefi lesið það nokkrum sinnum og þarf að lesa það
nokkrum sinnum til, sem komið var, en það var til 225. hl. í sjálfri ritgjörðinni, og
til XVII bl. í formálanum. Mér sýnist sú ritgjörð öllum þeim ómissandi, sem ná vilja
góðri undirstöðu, fyrst í fornmálinu, og síðan hinu nýrra, og þeim hið bezta sýnishorn
skinnbókanna, sem ekki eiga kost á að sjá þær sjálfar, en hinum til mestu lesturs fyrir-
greiðslu, sem auðnast að sjá þær í Höfn. Auk þess getur ritgjörð þessi veitt talsverða
hjálp til þess að eiga hægra með að geta sér til eins eða annars, sem rangt kynni að
hafa verið lesið í fornritum þeim, sem Fornritafélagið gefur. Eg hefi lesið ritgjörð
þessa í öllum öðrum tilgangi en að taka eftir smá ósamkvæmni, sem á einstaka stað
kynni að finnast í rithætti, og þó eg hefði sett mig út til þess, þá er mér slíkt ekki lagið.
Eg hefi léð skólapillum ritgjörð þessa, þeim er þess hafa beiðzt, og þeirra á meðal
Magnúsi nokkrum Grímssyni úr Borgarfirði, sem mikla stund leggur á forna málið
okkar, og fékk hann mér, um leið og hann skilaði mér bókinni, miða þann, sem eg
læt fylgja seðli þessum. Annar miði fylgir með innihaldan andvirði bókarinnar.
Með nýkomnum norðanpósti fréttist lát tveggja presta í Eyjafjarðarsýslu, séra Hall-
gríms gamla á Miklagarði og séra Stefáns á Völlum í Svarfaðardal, föður Skafta
heitins. Að norðan segir pósturinn mestu harðindi, mest innifalin í snjófergju, en ekki
mikil frost. Norður í Eyjafjörð heyrast miklir dynir og dynkir úr Heklu, en ekki
verður þeirra vart hér, — og prófastur séra Hallgrímur á Hrafnagili kvartar um stækan
ódaun, er leggi úr Heklu norður í Eyjafjörð, og er hræddur um, að hann baki þar sótt-
ir og óheilnæmi. Harðindi eru og að heyra að vestan, en hér hefir verið öndvegis vetur
síðan á þorra og fádæma góður fiskiafli. Ekki hafði sézt lil íss nyrðra, þegar póstur
fór, enda höfðu þar gengið mest austanvindar, í hverjum honum kvað byrja illa þar að
landi.
Nú man eg ekki fleira að skrifa.
Yðar ævilangt elskandi
H. Scheving