Árbók Landsbókasafns Íslands - 01.01.1970, Qupperneq 196

196
FRÁ HALLGRÍMISCHEVING
Reykjavík, 29. febrúar 1852
Háttvirti elskulegi háskólakennari!
I seinasta bréfi yðar, er ritað var 26. september síðastliðins, endurnýið þér þá von
hjá mér, að mér kunni að auðnast að sjá yður að sumri komanda, ef líf mitt treinist
svo lengi. En af því þetta er komið undir því, hvort Cleasbys orðbók verður þá búin
undir prentun, er eg hræddur um, að ekki geti af því orðið. Líka hafið þér tekizt svo
margt annað á hendur, svo sem það, að gefa út Elucidarius, Fóstbræðrasögu, Njálu, og
semja íslenzka málfræði, að rammar taugar halda yður aftur, þó Cleasbys orðbók yrði
búin, sem trautt mun verða. Mér finnst þér takast heldur margt í fang í senn, nema
ef þér verðið að gjöra það yðar fjárhags vegna. Þegar Cleasby er frá, sýnist mér, ef
kringumstæður yðar leyfa það, að íslenzka málfræðin ætti að vera í fyrirrúmi fyrir
öðrum þesskonar störfum.
Mér væri mesta hjartans ánægja og gleði að því að sjá yður, en af því þér hafið svo
oft gjört ráð fyrir því, og saml hefir ekki orðið af því enn, þá er eg farinn að verða
nokkuð vonarveikur. En þó mér sýnist heldur litlar líkur til þess, að mér muni auðnast
að sjá yður, þá gleður það mig samt, að eg sé á bréfum yðar, að þér munuð vera búnir
að ná yður aftur, annaðhvort algjörlega eða að mestu leyti uppá sjónina, og mér virð-
ist líka uppá glaðværð.
Belra er seint en aldrei segir máltækið. Mig hefir fyrir löngu langað til þess að
biðja yður að vera ekki að því í bréftnn yðar að kalla mig velgjörðaföður, en eg veit
ekki, hvað til þess kemur, að eg hefi ekki komið mér að því, og hefir þó í hvert sinn
þetta ávarp, sem eg hefi lesið það, vakið hjá mér óþægilega feimnistilfinning, og núna
fipaði það fyrir mér. Gerið þér það því fyrir mig, ef þér skrifið mér til eftirleiðis, að
sleppa þessu ávarpi. En það er mér til mestu gleði, ef eg má eiga von á því að fá iínu
frá yður.
Eg var ekki á bókmenntafélagsfundi seinast og hefi aðeins frétt á skotspónum, og
þó mjög ógreinilega, hver ályktan þar hafi fallið viðvíkjandi íslenzku málfræðinni
yðar. En svo hefir mér borizt, að félagslimum hafi kcmið ásamt að biðja yður að
semja stutta íslenzka málfræði fyrir skólann hérna. Eg vona, að þér eins fyrir það, þó
þessi gangi á undan, haldið áfram með aðra lengri og fullkomnari.
Fyrirgefið alla dirfskuna
yðar elskandi
//. Scheving
Reykjavík, 18. febrúar 1853
Hæstvirti elskulegi háskólakennari!
Mig minnir, að eg eigi yður tvö bréf að þakka, annað frá 16. maí fyrra árs, hitt frá
29. sept. sama árs. I fyrra bréfinu segið þér, að yður líki ekki þessi Nordiske Oldskrif-
ter, sem þið séuð að gefa út, brotið sé of lítið. Ef að eingöngu er litið til Dana, mun