Árbók Landsbókasafns Íslands - 01.01.1970, Síða 201

FRÁ HALLGRÍMISCHEVING
201
almúgamann, og slíkir fara mest eftir því, sem almennast er í tali, las eg þá ritgjörð í
gegnum og fann þar á þrem stöðum vejir, en á einum vefar.
AS mega eiga von á því aS fá frá ySur áframhald ySar íslenzku Formlære, er mér
mesta tilhlökkunarefni, þó miSur væri frá því gengiS en er. Mér er allt kært frá ySar
hendi, hvortheldur þaS er bréf eSa annaS.
Vegni ySur og ySar allar ævistundir vel. Þess óskar
YSar einlægur velunnari
H. Scheving
Reykjavík, 30. nóvember 1858
Elskulegi KonráS!
Astar þakkir fyrir síSasta tilskrifiS meS gufuskipinu, sem kom hingaS 26. nóvember.
Ekki hefSi mér komiS þaS til hugar, aS landar vorir á gullöld íslenzkunnar mundi
heldur vilja búa til eins hjákátlegt orS og búkreki er, yfir latínska orSiS uter (genet:
utris) en halda voru góSa og gamla orSi belgur. Vegna misskilnings þess, sem þér
gátuS um aS væri á latínunni í hinum íslenzku brotum Rómverj asögu, sem þér sögS-
uzt hafa tekiS í ySar Islenzku lestrarbók, vaktist þaS upp fyrir mér, hvernig Olafur
hvítaskáld í hans íslenzku málfræSi í Snorra Eddu, Reykjav. útg., bl. 181, hefir mis-
skiliS þessa latínsku málsgrein, Malum non vitatur nisi cognitum, þar sem hann út-
leggur hana svona: Eigi má illan varast, nema hann sé áSur kenndur.
VerSur því fundin nokkur átylla, sem Snorri segir í Gylfaginning, þar sem hann er
aS telja upp þá hluti, sem gleipnir hafi veriS gjörSur af, þá segir hann meSal annars
í upptalningu sinni, aS hann hafi veriS gjörSur af dyn kattarins og sinum hjarnarins,
og seinna segir hann, aS engi dynur verSi af hlaupi kattarins. Eins vill hann gefa aS
skilja, aS björninn hafi engar sinar? Reynslan hefir sannfært mig um, aS stórum
meiri dynur verSur af hlaupi kattarins en menn skyldi ætlast til af jafnlillu dýri. ÞaS
hefSi veriS sönnu nær, hefSi Snorri tiltekiS daun kattarins. Þó eg þekki ekki birni, trúi
eg ekki öSru en þeir hafi sinar.
Af því eg hafSi ekkert aS skrifa ySur, þá sló eg útí þessa sálma í von um, aS ySar
góSsemi mundi virSa elli minni þaS til vorkunnar.
Drottinn ljái ySur heilsu og lífs til þess aS geta lokiS viS þaS, sem þér hafiS nú
fyrir stafni, og hvaS fleira lians vísdómsvilja kann aS þóknast aS láta ySur framkvæma
einhverjum hluta mannkynsins til gagns. Þess óskar af alhuga
ySar elskandi
H. Scheving
Reykjavík, 4. apríl 1859
Elskulegi KonráS!
Einasta til þess aS láta ySur sjá á þakklæti mínu fyrir ySar seinasta tilskrif, aS eg
er ekki kominn undir frerna torfu, nota eg þessa póstskipsferS, og vil eg um leiS geta