Árbók Landsbókasafns Íslands - 01.01.1970, Síða 204

204
FRÁ HALLGRÍMI SiCHEVING
skriftina áður en næsta póstskip leysi úr höfnum, vekur hjá mér tilhlökkun, því eg
treysti því, að þar verði spaks geta að spá, er rætast muni.
Endar svo bréf þetta með þeim kvaðningar ummælum, að drottinn blessi yður ár
og síð og yðar heimili.
Reykjavík 16 Septembris 1859
Yðar elskandi
H. Scheving
Hæstvirti elskulegi Konráð!
Það var eins og rekinn væri hnífur í mig þegar eg las þessi orð í niðurlagi bréfs
yðar, „nú er kona mín orðin veik, miklu veikari en eg var, og er mér nú fallinn allur
ketill í eld“, því við það rifjaðist upp fyrir mér, hversu þungt það lagðist á yður, þegar
þér misstuð unnustu yðar, systur þeirrar, eftir sem heyrt hefi, er seinna varð kona
yðar. En vonin býður mér að kvíða ekki að óreyndu. Allt um það er eg samt deigari
en eg annars mundi að vekja máls á því við yður, sem mig langaði til að hevra álit
yðar um, af því eg veit ekki, hvort línum þessum auðnast að hitta yður í þeim hug,
að þér hafið sinnu á slíku. En af því engi hefir það hann hættir ekki á, þá ræðst eg í að
halda því ekki inni, sem mér býr í skapi, og það því heldur sem eg vona, að það að
minnsta kosti um stundarsakir muni snúa huga yðar frá því, sem honum kynni að
skapa áhyggjur, til annars, sem honum muni geðfelldar um að hugsa. En það sem mig
langar til að heyra álit yðar um, er þetta: Eg frétti fyrir skemmstu, að Halldór skóla-
kennari Friðriksson hefði á bókmenntafélagsfundi boðizt til að verða húinn eftir tvö
ár að semja íslenzka máls-setningafræði (syntaxis), ef félagið vildi í því skyni um téð
tímabil láta sig fyrirfram fá peningaupphæð, sem hann stakk uppá, en að félaginu hafi
komið ásamt að vilja borga víst fyrir hverja örk, ef vissum mönnum, sem félagið mundi
tiltaka, þætti frágangurinn slíkur, þegar þeir hefði vandlega skoðað verkið, að þeir
áliti það lesendum boðlegt. Haldið þér að Halldór, eftir því sem þér lærðuð að þekkja
hann í Kaupmannahöfn, sé fær um að brjóta fyrstur ísinn og leysa slíkt vandaverk
sæmilega af hendi?
Eg óska af alhuga, að drottinn gefi konunni yðar aftur heilsu sína yður til lífs-
gleði. En þóknist hans alvísa ráði að haga því öðruvísi, vona eg þér berið sorgina karl-
mannlegar en Cicero eftir Tullju dóttur sína, svo það verði ekki orðabókinni yðar til
hnekkis né öðru, sem þér hafið fyrir stafni.
Reykjavík 16da Octobr 1859
Allra ástskyldugast
H. Scheving
Reykjavík, 8. maí 1860
Hæstvirti elskulegi Konráð!
Póstskipið er tekið uppá því að bíða ekki boðanna í Reykjavík, heldur þjóta undir-
eins inní Hafnarfjörð og það er búið að létta á sér þunganum. Þetta kemur sumum