Frjáls verslun - 01.07.1976, Qupperneq 51

Hörður Sigurgestsson: „Það cr
með eindæmum hvað fjölmiðl-
ar sinna lítið fréttamennsku í
sambandi við rekstur fyrir-
tækja.“
helmingi of stór eða a. m. k.
að einum þriðja svo ekiki væri
fullyrt of mikið. Þar var talað
um, að það þyrfti að leggja nið-
ur hérlendar skipasmíðastöðvar
nema kraftaverk kæmi til þar
sem þessi skip voru öll keypt
á sama tíma alls staðar úr heim-
inum alla leið frá Japan.
Hörður: Það má vafalaust
segja að það vanti meiri heild-
aryfirsýn. Það er allt of mikið
um tilviljunarkenndar ákvarð-
anir. Það vantar markmið og
stefnu.
Sigurður: Ég vil taka undir
þetta. Ef við lítum á opinbera
fjárfestingu t. d. innan einnar
greinar eins og samgöngumála
þ. e. hafna-, vega- og flugmála
þá hefur aldrei verið mótuð
samræmd stefna um það á
hvaða þætti eigi að leggja
mesta áherzlu eða gerður sam-
anburðurinn milli mismunandi
valkosta. Við getum ekki gert
allt í einu, það verður að gefa
ákveðnum hlutum forgang og
stefna að ákveðnu marki, en
ekki eins og maðurinn sagði:
„Skrifaðu flugvöll“. Þegar þinig-
menn koma í kjördæmin vilja
menn fá þetta allt flugvöll, höfn
og veg, allt samtímis.
Sp.: Stjórnunarfélagið hefur
mikið fjallað um áhrif opin-
berra aðgerða á atvinnulífið.
Hvaða aðgerðir eru það, sem
helzt hvetja til óhagkvæms
rekstrar?
Kagnar: Ég tel allt of mikið
vera hringlað með skattamálin.
Það er ekki mynduð hér svo rík-
isstjórn að ekki þurfi að endur-
skoða skattakerfið. Skattamál
eru gífurlega stór liður í rekstri
hvers fyrirtækis og þau vita
aldrei við hvaða skatta- og af-
skriftarreglur þau koma til með
að búa. Auk þess er sá
háttur hér hafður á að þegar
gengið er fellt, verða fyrir-
tæki að selja birgðir á gömlu
verði, sem þýðir tilsvarandi
eigniarupptöku á rekstrarfé fyr-
irtækjanna, því að ekki er hægt
að kaupa nema hluta af því sem
áður var til og leita verður
Sigurður Jóhannsson: „Menn
komast upp með að gera kol-
vitlausar áætlanir og skella svo
bara skuldinni á verðbólguna.“
lánsfjár fyrir mismuninum.
Þetta er m. a. vegna þess að það
er litið á hagnað eins og eitt-
hvað sem stolið sé af fólkinu og
það verði að ná honum aftur
með góðu eða illu.
Hafa ber hugfast, að þegar til
langs tíma er litið, er hagnað-
ur lífsnauðsynlegur öllum
rekstri til þess að gera mögu-
lega nýja fjárfestingu — þar
með talin endurnýjun tækja-
kosts og aðstöðu — og eðlilega
skattgreiðslu. Fjárfesting trygg-
ir viðgang fyrirtækja og er for-
senda þess að hægt sé að stand-
ast vaxandi samkeppni m. a. er-
lendis frá, hvað viðkemur verði
og gæðum framleiðsluvaranna
eða þjónustunnar, og mæta
kröfum um hækkandi kaup.
Skattar af hagnaði eru skerfur
samfélagsins af arði vel rekins
fyrirtækis. Öll þessi atriði þýða
bætt lífskjör starfsmanna fyrir-
tækjanna og þjóðarinnar í heild.
HörSur: í framhaldi af þessu
mætti benda á það er með ein-
dæmum hvað fjölmiðlar sinna
lítið fréttamennsku í sambandi
við rekstur fyrirtækja. Það sem
kemur um þessi efni í blöðum
eða ríkisfjölmiðlum er að meira
og minna leyti matreitt af fyrir-
tækjunum sjálfum, en það er
engin sjálfstæð fréttamennska í
þessu, engin tilraun gerð til að
skapa mön.num hugmynd um
hver er raunveruleg afkoma og
þýðing þessara fyrirtækja.
Sp.: Hefur verðbólgan ekki
haft neikvæð áhrif á stjórnun
fyrirtækja m. a. með því að rýra
traust manna á áætlanagerð?
Hörð’ur: Það má með réttu
segja það, en hins vegar má
líka segja að það er aldrei
brýnna að nota stjórnunartækni
en við erfiðar aðstæður eins og
í verðbólguþjóðfélagi. Ég ætla
ekki að gera lítið úr því að verð-
bólgan hafi valdið erfiðleikum,
en ég held hún hafi fremur orð-
ið til þess að fyrirtækin skiptu
um markmið — áherzlan er orð-
in á aðra hluti en menn upp-
haflega ætluðu að stefna að.
Ragnar: Það eru ekki bara
markmið fyrirtækjanna sem
Ragnar Halldórsson: „Lítið er
gert af því að reikna út, hvern-
ig hægt er að nýta fjármagnið
sem bezt í þeim liðum sem
kosta skattborgarana mest.“
FV 7 1976
51