Frjáls verslun - 01.11.1999, Blaðsíða 28
PflLL SIGUBJÓNSSON MflBUR ÁRSINS
þeim. En miklar sveiflur eru eðli verktakagreinarinnar hér á
landi og í senn meginvandamál hennar."
Sérðu einhverja jarðagangagerð framundan?
„Eg held að það verði ráðist í gerð ganga áður en mörg ár
líða, annað hvort á Austurlandi eða Norðurlandi, eða jalhvel á
báðum stöðum í einu.“
Telur þú að beita þurfi öðrum aðferðum stjórnunar í
byggingariðnaði en öðrum atvinnugreinum?
„Það held ég ekki, lögmálin eru þau sömu. Að vísu einkenna
miklar sveiflur byggingariðnaðinn sem og óvissa sem fylgir því
að flestra verkefna, tekna, er aflað með tilboðum í verk og þar
er því ekki á vísan að róa. Þetta er mikil keppnisgrein og spenn-
an er mikil þegar tilboð eru opnuð. Engu að síður gilda sömu
lögmálin og formúlurnar og í öðrum rekstri; að virkja krafta og
metnað starfsmanna og reka fyrirtækin með hagnaði. Til þess
eru stjórnendur allra fyrirtækja ráðnir. Þó er eflaust annar brag-
ur á því að stjórna mjög smáu eða stóru fyrirtæki, sama í hvaða
atvinnugrein menn starfa."
Ert þú mikið á ferðinni á milli byggingastaða þannig að
starfsmenn finni fyrir nálægð þinni eða stjórnar þú mest í
gegnum fundi með nánustu samstarfsmönnum þínum?
„Eg kem á byggingastaðina annað slagið en eftir að fyrirtæk-
:■>
C
/
oryggi
Öryggisskáparnir frá Rosengrens
eru traust geymsla fyrir peninga,
skjöl, tölvugögn og önnur verð-
mæti. Skáparnir sem em í hæsta
gæðaflokki fást í ýmsum stærðum
og gerðum. Kynnið ykkur úrvalið.
• HSS3
Bedco & Mathiesen ehf
Bæjarhrauni 10
Hafnarfirði
Sími 565 1000
ið stækkaði og verkefnunum tjölgaði gefst einfaldlega ekki timi
til að vera mikið útí á vinnustöðunum. Eg sakna þess. Þetta leið-
ir hins vegar af sjálfu sér þegar fyrirtæki stækka - og hvað þá
þegar starfsemin er víða, eins og í okkar tílviki. Þegar fyrirtæk-
ið var lítíð þekktí ég hins vegar alla starfsmenn, eiginkonur og
eiginmenn þeirra og börn. Um það hvort ég stjórni mest í gegn-
um fundi þá er eflaust eitthvað tíl í því. Eg funda reglulega með
mínum nánustu samstarfsmönnum og við skiptumst á upplýs-
ingum. Eg sit hins vegar ekki fundi með tæknimönnunum; yfir-
verkfræðingarnir stýra þeim fundum en síðan ræði ég við þá.
Hins vegar hef ég það sem meginreglu að allir starfsmenn eiga
greiðan aðgang að mér. Dyrnar hjá mér eru yfirleitt opnar og
menn nýta sér það. Það er talsverð umferð inn til mín. Þá hef ég
þann háttínn á að starfsmenn útí á vinnustöðunum og viðskipta-
vinir eigi auðvelt með að ná í mig símleiðis, það heyrir tíl und-
antekninga að ég loki að mér og látí taka skilaboð."
I umræðum um stjórnun er mildð rætt um forgangsröð-
un verkefha hjá stjórnendum, að þeir einbeiti sér að réttu
hlutunum. I hvaða verkefhi ættu forstjórar að eyða mestum
tíma sínum?
,ÆtU flestír séu ekki sammála um að stjórnendur eigi að
eyða mestu púðri í stefnumörkun og að hugsa um framtíðina.
Eg held raunar að þeir einbeití sér meira að þess-
um málum en áður; velti oftar fyrir sér hvernig fyr-
irtæki þeirra getí vaxið, hvar þau eigi að sérhæfa
sig, hvort hægt sé að beita nýrri tækni, hvernig
hægt sé að þróa vöruna eða þjónustuna og hvern-
ig hægt sé að hlúa betur að starfsmönnum. Aður
fór kannski mestur timi stjórnenda í að standa skil
á launagreiðslum, bjarga föstudeginum, eins og
það var orðað. Það er nokkuð sem allir stjórnend-
ur hafa einhvern tíma lent í þegar á mótí hefur blás-
ið í rekstrinum eða viðskiptavinir hafa átt erfitt með
að standa í skilum."
Flestir stjórnendur eru á einu máli um að
uppsagnir starfsmanna séu erfiðasta verk
þeirra. Hvernig eiga stjórnendur að bera sig að
í þeim efnum?
„Það er ekkert verk eins erfitt og viðkvæmt og
að segja upp starfsmönnum. Þegar verkefnaskort-
ur blasir við verður því miður samt ekki komist hjá
því enda stendur valið þá á milli þess að fækka
fólki eða að fyrirtækið leggi síðar upp laupana - og
þá missa allir vinnuna. Þess vegna höfum við sett
okkur það sem meginmarkmið Istaks að reka fyr-
irtækið með hagnaði og hlúa vel að starfsmönn-
um, ekki einungis í kjörum heldur líka með því að
reyna að útvega þeim stöðug verkefni í sveiflu-
bundinni atvinnugrein. Þegar um er að ræða upp-
sögn eins starfsmanns, sem hentar ekki í viðkom-
andi starf, er það ekki síður sársaukafullt. Eg held
samt að ekki megi draga þá ákvörðun á langinn,
ekki síst starfsmannsins vegna, slíkt getur eyði-
lagt möguleika hans í framtíðinni. Hættan er sú að
hann brotni smám saman niður í starfi og missi
sjálfstraustið. Besta leiðin er eflaust að stjórnand-
inn ræði við starfsmanninn og að þeir finni sem
sársaukalausastan endi á samstarfinu þannig að
viðkomandi getí sem fyrst leitað sér að öðru starfi
sem hentar honum betur. Raunar held ég að
(0
28