Frjáls verslun - 01.09.2000, Blaðsíða 32

VIDTflL
Kristinn Gylfi
í Síld og fisk
Kristinn Gylfi Jónsson, framkvæmda-
stjóri Síldar og fisks, og bœndurnir í
Brautarholti eru ad byggja upþ stór-
veldi á svidi svína- og kjúklingaræktar
og eggjaframleidslu. Það má meó
sanni segja aó stórhugur, fagmennska
ogframkvœmdagleði ríki á þeim bæ.
Effir Guðrúnu Helgu Sigurðardóttur Myndir: Geir Ólafsson
komu smám saman inn í reksturinn.
Svínakjötsframleiðsla á nýja svínabú-
inu hófst í Brautarholti 1984 og var
svínabúið byggt upp jaínt og þétt. Það
var stækkað mikið 1986-’87 og aftur
1991-’92. Fyrir þremur árum byggðu
feðgarnir 5.000 fermetra svínahús og
aðskildu dýrin þannig að gylturnar
og spenagrísirnir eru á gamla búinu
og eldisgrísirnir i nýja húsinu þar
sem einnig eru fóðurstöð, skrifstofur
og fleira. Framleiðsla svínabúsins í
Brautarholti er markaðssett undir
vörumerkinu Gæða grís.
Svínabúið í Brautarholti og syst-
urfyrirtæki eru rekin af fag-
mennsku, metnaði og kunn-
áttu. Þegar ekið er heim að fyrirtækj-
unum, sem eru í eigu feðganna fimm
í Brautarholti og ijölskyldna þeirra,
vekur athyli hve nýmáluð og hrein-
leg húsin eru og hve snyrtilegt um-
hverfi þeirra er. „Ogagnrýnin blaða-
mennska"! kunna einhverjir að segja
en staðreyndirnar tala sínu máli. Og
þegar rætt er við Kristin Gylfa Jóns-
son, framkvæmdastjóra Síldar og
fisks og formann Svínaræktarfélags
Islands, kemur í ljós að þarna er ekki um neina tilviljun að
ræða. Kristinn er viðskiptafræðingur að mennt og hefur
ákveðnar skoðanir, ekki aðeins á því hvernig rekstrinum
skuli hagað heldur einnig ímynd fýrirtækisins. Hann er gall-
harður á því að hreinlæti, snyrtimennska og fallegt umhverfi
skipti miklu máli, ekkert síður fyrir starfsmennina en fýrir-
tækin sjálf.
Unníð lentji sarnan Þeir eru fimm feðgarnir í Brautarholti á
Kjalarnesi sem hafa verið að byggja upp stórveldi á sviði
svína- og kjúklingaræktar og eggjaframleiðslu síðustu árin.
Þeir hittast reglulega til að fara yfir málin. Verkaskiptingin er
þannig að elsti bróðirinn, Olafur, sér um gylturnar í Brautar-
holti og hefuryfirsýn yfir svínabúið á Minni-Vatnsleysu, Krist-
inn Gylfi er framkvæmdastjóri í Síld og fiski og sér um fjármál
og sölumál fyrir svínabúið í Brautarholti, Björn hefur grísa-
eldið í Brautarholti á sinni könnu og er samhliða því fram-
kvæmdastjóri Nesbúsins og yngsti bróðirinn, Jón Bjarni, sér
um grísaeldið í Brautarholti og starfar líka sem fóðurmeist-
ari. Faðir þeirra, Jón Olafsson, tekur þátt í stefnumótun og
sér um byggingaframkvæmdir, viðhald og þess háttar.
Feðgarnir hafa unnið vel og lengi saman og leysa hver annan
af eftir þörfum. Móðir þeirra, Auður Kristinsdóttir, og sömu-
leiðis eina systirin, Emilía Björg, koma ekki mikið að bú-
skapnum dags daglega.
Forsagan er sú að árið 1923 keyptu Olafur Bjarnason og
Asta Olafsdóttir Brautarholt á Kjalarnesi. Sonur þeirra, Jón
Olafsson, tók þar við búi ásamt Páli, bróður sínum, árið 1953
og voru þeir með stórt kúabú en hófu svínabúskap árið 1957.
Upp úr 1960 hófu þeir grasmjölsframleiðslu og 1972 gras-
kögglaframleiðslu. Upp úr 1980 byggði Jón svínabú að
danskri fyrirmynd og lagði þar með grunninn að þeim stórbú-
skap sem Brautarholtsfeðgar reka í dag. Á þessum árum
voru bræðurnir, sem fæddir eru á árunum 1961-’67, í námi en
Heiður að halda Starfinu áfram En það er ekki hara Brautar-
holtsbúið sem tilheyrir veldi feðganna. Árið 1985 höfðu Jón
Olafsson, Björn og Kristinn Gylfi keypt kjúklingabúið Móa
ásamt Olafi Jóni Guðjónssyni, bónda í Móum, og eiginkonu
hans, Eyrúnu Ástu Bergsdóttur, og sama ár stofnuðu Móar
kjúklingabúið Ferska Kjúklinga ásamt Sigurði Olafssyni kjöt-
iðnaðarmeistara. Á árunum 1986-1994 dróst heildarneysla á
kjöti saman en hlutdeild svína- og alifuglakjöts jókst þó veru-
lega í heildarkjötsölunni. Samhliða stækkun Braularholtsbús-
ins árið 1998 keyptu feðgarnir sig inn í Kjötvinnsluna Esju í
Kópavogi, sem þá hét Kjötvinnsla Sigurðar Olafssonar. Kjöt-
vinnsluna Esju ehf. eiga feðgarnir að hálfu á móti Sigurði
Olafssyni en fyrirtækið hefur sérhæft sig í þjónustu við mötu-
neyta- og veitingahúsamarkaðinn. Nesbúið á Vatnsleysu-
strönd, sem framleiðir egg, var keypt vorið 1999 og í sumar
vakti athygli þegar feðgarnir keyptu allar fasteignir, svínabú-
ið á Minni-Vatnsleysu og 2/3 eignarhlut í Síld og fiski af börn-
um Þorvaldar heitins Guðmundssonar. Skúli og Katrín seldu
sinn hlut en reksturinn eiga þeir á móti Geirlaugu Þorvalds-
dóttur. „Geirlaug er í stjórn fyrirtækisins og tekur þátt í
rekstri þess með okkur,“ segir Kristinn Gylfi.
Þorvaldur var goðsögn í lifanda lífi. Hvernig er að feta í fót-
spor hans?
„Það er mjög áhugavert en jafnframt erfitt. Það verður svo
að koma í ljós hversu vel sloppurinn hans klæðir mig. Þor-
valdur var einstakur maður, frumkvöðull íslenskrar svína-
ræktar í núverandi mynd, og á mikinn heiður skilinn,
byggði upp þá búgrein og var fyrstur til að fara út í full-
vinnslu á öllum sínum afurðum. Hann var líka frumkvöðull
á öðru sviði; í veitingamennsku og uppbyggingu hótel-
rekstrar auk þess að vera stærsti listaverkasafnari hér á
landi fyrr og síðar. Hann byggði upp þetta öfluga fyrirtæki,
32