Lesbók Morgunblaðsins - 18.12.1995, Qupperneq 44

V
VILHJÁLMUR S.V.
SIGURJÓNSSON
Jóla-
stemmning
Allt er við jólin vænting vafið
vonir og trú til frelsarans.
Það er svo gott að geta hafið
gleði í hjarta sérhvers manns.
Þegar á jólum ljósin ljóma
lofgjörð er sungin hvar sem má.
Klukknanna hljómar enduróma
allir sem börn við fögnum þá.
Nálgast fer óðum nóttin bjarta
nýfædds vors bróður frelsarans.
Bæn stígur hljóð frá hverju
hjarta.
Þökk fyrir góðu verkin hans.
Höfundur er ökukennari.
GUÐMUNDUR
HERMANNSSON
Kertaljós
á leiði
Kertaljós á leiði
lífgar upp viðkvæmt hjarta
það gerir dapra daga
og dimma jafnvel bjarta.
Birtu bregður á huga
og ber á dökka skugga.
Finndu hve litlu ljósi
lánast að gleðja og hugga.
Alltaf
saknað
Ást hafði vaknað, vini dreymt
við þeim lífið brosti.
Aiitaf saknað aldrei gleymt
eins og rós í frosti.
Enginn veit hver ævin er
eða ber í skauti sér.
Höfundur er fyrrverandi yfirlögreglu-
þjónn í Reykjavík.
VALGERÐUR ÞÓRA
Stýri-
maðurinn
Til Jesú
sem stýrir bátnum
á ánni
og heima hjá mér.
Heimilisfang:
Allsstaðar þar sem ég er
Ég fel ekki illsku í hjarta
en hefi stöðuga þrá
að vera
þar sem hann stjórnar.
Skyndilega
verðum við hrædd
af því bátnum
er að hvolfa.
Hann kemur um borð í bátinn
gangandi á öldunum
og ég fyllist ótta
Hann segir: Vertu óhræddur
héðan í frá skaltu
menn veiða.
Höfundur er bókasafnsfræðingur.
Ljóðið er tileinkað sonarsyninum Ól-
afi Erni.
JÓNAS GÍSLASON
Jorðm er þm
/ upphafi skapaði Guð
himin og jörð,
- skapaði karl og konu
eftir sinni mynd,
samverkafólk sitt.
Og Guð sagði:
Maður! Ég fel þér
sköpunarverkið.
Þér er fijálst
að nýta þér jörðina,
en gleymdu aldréi,
að ábyrgðin á henni
er þín.
Stofna fjölskyldu,
gjör þér bústað
og skapa þér heimili.
Afla þér fæðu
og njóttu fegurðar,
- allt er þitt!
Ég fel þér húsbóndavald
og ráðsmennsku
yfir sköpunarverkinu.
En gleymdu aldrei,
að ég er eigandi alls.
Þau ræktuðu jörðina,
- felldu tré - reistu hús
- veiddu fisk og fugl.
Þau unnu
í sveita síns andlitis
fyrir daglegu brauði
og könnuðu
auðævi jarðar.
Þau gjörðu sér
jörðina undirgefna
og könnuðu alla
leyndardóma hennar.
Aldir liðu og árþúsundir.
Þekking þeirra óx sífellt,
en græðgi þeirra og kröfur
uxu enn hraðar.
Jörðin var gjörnýtt
- en allt hvarf
í hítina miklu.
Tækni vor og þekking
fara dagvaxandi,
eins og neyzla vor
og eyðsla.
Drottinn Guð!
Höfum vér misnotað jörðina,
- eyðilagt gjafir þínar?
Höfum vér rofið
hið rétta jafnvægi,
er þú í upphafi settir
sköpun þinni?
Höfum vér
reynzt harðstjórar,
en ekki húsbændur,
í látlausri eftirsókn
eftir valdi og auð?
Höfum vér gleymt,
að vér eigum
- sem ráðsmenn þínir -
að standa þér lokaskil?
Vísa oss veg, Drottinn,
að vér eyðum ekki
lífríki jarðar.
Kenn oss að fara
mjúkum höndum
um sköpunarverk þitt,
er tækniþekking vor
gjörir oss kleift
að breyta lögmálum lífsins.
Frelsa oss frá græðginni
- gef oss á ný gleðina
yfir fegurð jarðarinnar
- sköpunarverks þíns.
Forða oss frá að traðka
viðkvæman gróður,
- kenn oss að virða
allt, sem jifir.
Drottinn, Guð vor,
hversu dýrlegt er nafn þitt
um alla jörðina!
Sem samverkafólk Guðs
berum vér ábyrgð
á handaverkum hans.
Höfundur er vígslubiskup.
KRISTINN GÍSLI
MAGNÚSSON
Áramót
Hljómkviða litadýrða
skreytir
himinhvolfið
Ein bjarmastund
við tímasafn
liðinna ára
snertir
eintal sálarinnar
Nýtt ár
ræður för
Ijóss og skugga
manna
Gamlárskvöld
tekur almanakið með sér
Svip-
breytingar
Út í buskann bláa
bernskuljóminn fer.
Hárið gamla, gráa,
greiðan sýnir mér.
Það er fljótt að falla,
fá þó líði ár.
Ungir eignast skalla
eftir fagurt hár.
Höfundur er skáld og gaf út Ijóðabók-
ina „Sagði mér þö'gnin", 1994.
KNUT HAMSUN
Kveðið á jóium
Arnheiður Sigurðardóttir þýddi.
Hvað vitum við börn um veg eða leið?
Ó, börn, verum bljúg!
í nótt mér óm fyrir eyru bar
eins og sjöstjörnuklið um loftin hvar
en burt bar þann söngvaseið.
Nætursnæ hulið er hauður allt.
Hvar sér vegi? Ó, böm!
Oss fikrum þó áfram sem föng eru um sinn,
einn formæling stoðar, þá bænin sveik hinn,
því Undrið er ýmsum falt.
Hvað vitum við um sjálfa lífsins leið?
Ó, börn, verum bljúg!
Nú ómurinn líður um loftsins göng,
ég lít upp og hlýði’ á hann — stjörnunnar söng,
en hann deyr mér í háloftin heið.
Höfundurinn (1859-1952) er einn af kunnustu rithöfundum
Norðmanna. Frægð hans hófst með sjálfsævisögulegu
skáldsögunni Sulti. Síðustu árin var Hamsun i ónéð hjá
þjóð sinni vegna afstöðu sinnar til Þjóðverja, en það hefur
honum fyrir löngu veríö fyrirgefiö.
RAGNAR
RÖGNVALDSSON
Jóladagur
Augun opnast um hálf sjö,
kaffitár renna í könnu
upplýst jólatré og friður.
Ekkert hljóð, bara hjartsláttur minn.
í náttslopp og inniskóm einum klæða,
geng ég út á tröppur, kanna veðurfarið.
Þar blasir við mér blanka-logn, stilla og frost.
Smáfuglarnir syngja svangir,
lít til himins, heiðskírt
og blokkin sefur, með bílana í fangi sér.
Hér stend ég aleinn og setning rennur
gegnum huga minn;
„Lífið er yndislegt“.
Geng síðan inn og undir sæng
þar sem hjörtun slá í takt við
hugsanir mínar.
í móðurkviði finn ég örlitlar hreyfingar
sem ég túlka;
„Gleðileg jól, pabbi“
Höfundur er húsbóndi í Kópavogi.
44