Morgunblaðið - 03.01.2001, Side 76

Morgunblaðið - 03.01.2001, Side 76
FÓLK Í FRÉTTUM 76 MIÐVIKUDAGUR 3. JANÚAR 2001 MORGUNBLAÐIÐ Í FRÉTTUM að handan er þetta helst: Elvis lifir. Í það minnsta eru margir sannfærðir um það. Ótal miðlar og aðrir sem gæddir eru skyggnigáfu (og sennilega líka þeir sem eru algerlega sneyddir henni) hafa haldið sig náð sam- bandi við rokkkónginn sjálfan, Elvis Presley enda fyrirfinnst varla þekktari einstaklingur í mannkynssögunni. Það hlýtur líka að vera mikill heiður fyrir fólk að ná sambandi við kónginn sem um árabil hefur ýmist verið sagður lif- andi eða dáinn af hörðustu aðdá- endum. Hans Holzer er þekktur dulsál- fræðingur í Bandaríkjunum. Í bókinni Elvis Presley speaks from beyond: and other celebreties ghost stories rifjar hann upp kynni sín af frægum draugum og frægum einstaklingum sem séð hafa drauga eða í það minnsta heyrt í þeim. Langáhugaverðasta saga bókarinnar er auðvitað sú sem snertir sjálfan kónginn og fjallað verður um hér. Lagar slagara hinum megin Fljótlega eftir að Elvis lést árið 1977 fóru að reka á fjörur Hans Holzers fólk sem sagðist ná sam- bandi við kónginn og væru með skilaboð til fjölskyldunnar eða eitthvað í þeim dúr. En Hans trúði þeim ekki. Ekki fyrr en Dor- ethy Sherry bankaði upp á hjá honum. Þá efaðist hann ekki leng- ur um að Elvis hefði einhvern boð- skap að handan handa okkur hér á jörð. Elvis fór um ári eftir að hann lést að venja komur sínar á heimili hinnar rúmlega þrítugu harðgiftu húsmóður. Saman fóru þau í ferðalög um huliðsheima og lentu í ýmsum ævintýrum. En það sem við almúgurinn vilj- um kannski fá að vita er hver hinn mikli boðskapur var sem Elvis vildi koma til skila í gegnum Sherry? Jú, að við mannfólkið ætt- um ekki að efast um æðri tilvist, að lífið héldi áfram eftir dauðann og að við ættum að taka mark á miðlum og öðrum með skyggni- gáfu. Þá vildi hann ólmur koma þeim skilaboðum á framfæri að honum líkaði ekki eftirhermur sem skopskældu ímynd hans. Gott og vel. En hvaða skilaboð hefur hinn merki rokkkóngur handa fjöl- skyldu sinni og vinum? Hvaða mikla fróðleik, hvaða sannleika vildi hann færa okkur með hjálp Sherry? Jú, að hann sæi eftir því að hafa komið illa fram við fólk. Hvern? „Bara alla,“ svarar kóngurinn. Og hvað segist hann aðallega hafa fyrir stafni hinum megin? Hvað annað en að betrumbæta slagarana og ganga í skóla til að komast á hærra tilverustig. Sum sé Elvis hefur ekki mikið að segja, kannski sagði hann allt sem hann vildi sagt hafa í lifanda lífi og er sáttur hinum megin að endursemja og lagfæra „Heart- break Hotel“ og „You Ain’t Nothing but a Houndog“ því þar eru víst haldnir tónleikar öðru hverju til að létta andrúmsloftið að sögn Sherry. Ennþá skapstyggur En skyldi kóngurinn hafa þroskast hinum megin, vera yfir okkur hin hafin, hættur að blóta og baktala vini og vandamenn? Aldeilis ekki. Sherry segir hann sáran og reiðan út í þá ættingja og vini sem gefið hafa út bók um líf hans, þeir séu bara hreint ekki vinir hans lengur. Sennilega ekki, því hann er dáinn. Einnig segist hann mjög ósáttur við að hið mikla heimili hans, Graceland sé orðið að ferðamannastað, það sé hrein og bein vanvirðing. Elvis er víst enn skapstyggur og stekkur upp á nef sér af minnsta tilefni. Þó að Elvis virðist lítið hafa að segja handan móðunnar miklu, í það minnsta ekkert sem breyta mun gangi heimsmálanna eða koma á eilífum frið á jörð, trúir dulsálfræðingurinn Hans Holzer Sherry. Ástæðan er m.a. sú að hún var enginn æstur Elvis Presley aðdáandi áður fyrr, er sum sé ekki ein af þeim sem gat ómögulega kvatt kónginn er hann skildi við. Þá lýsti hún aðstæðum á Hilton hótelinu í Las Vegas og búningsherbergi kóngsins þar mjög nákvæmlega þó að hún hefði aldrei stigið fæti inn fyrir borgar- mörkin. (Hún fór reyndar síðar til Las Vegas í fylgd með vini sínum Elvis og upplifði ótrúlega hluti á Hilton). Þá notaði hún orðatiltæki þegar hún vitnaði í Elvis sem vin- ir hans staðfestu að hann hefði notað oft. Einnig gat Sherry rifj- að upp hitt og þetta úr fortíð Elvis sem fáir vissu um, t.d. að hann makaði eitt sinn hnetu- smjöri á veggi skólans sem hann gekk í. Sherry og Elvis eru vinir og það sem meira er, Elvis full- yrðir að þau hafi verði gift í fyrri lífum og muni hittast á ný í lifandi lífi seinna meir. Vildi gefa út nýtt efni Elvis yfirgaf ekki Sherry en heimsóknir hans urðu fljótlega strjálli. Eitt sinn, er hún var frá- skilin, hafði hann samband við hana og bað hana vinsamlega að hjálpa sér að gefa út tónlistarefni sem hann hefði samið hinum meg- in – það var auðvitað trúarlegs eðlis. Hans Holzer getur þess ekki í bók sinni hvort að útgáfan hafi orðið að veruleika en mikið væri gaman að heyra hvernig tónlist kóngsins hefur þróast síðan hann dó. Höfundur bókarinnar vill ekki fullyrða að saga Sherry sé sönn en bendir á ýmislegt sem hann telur vera því til sönnunar. Vissulega er margt sem Dorothy Sherry hefði varla getað vitað nema með dul- rænum hætti eða nánum kynnum við Elvis í lifanda lífi og göngur þeirra skötuhjúa um engi og mannhaf þess heims sem flestum okkar er hulinn eru rómantísk lesning. En það er frekar spæl- andi að Elvis hafi ekki eitthvað mikilvægara fram að færa og það að hann sé enn að dunda sér við að endursemja gamla slagara er líka svolítið svekkjandi. En kannski er ætlast til of mikils af gömlum rokkara sem varð strax goðsögn í lifanda lífi en barðist við skapgerðarbresti og gerir víst enn. Draugar fræga fólksins leggja okkur lífsreglurnar Elvis lifir – hinum megin AP Þótt Elvis sé grafinn þá virðist hann seint gleymast. AP Elvis hefur látið hafa eftir sér handan móðunnar að hann kunni ekki að meta eftirhermur. Hvar skyl di Kóngur inn vera n iður komi nn? Hver vill ekki verða trúnaðarvinur frægrar manneskju? Og hvaða máli skiptir hvort hún er lífs eða liðin þegar kynni hefjast? Sunna Ósk Logadóttir las viðtal við Elvis Presley sem tekið var rúmu ári eftir að hann lést. ÞAÐ ERU eflaust margir sem hafa heyrt talað um ítalska málarann Caravaggio, sem hét raunar Michelangelo Merisi, en Peter Robb kallar hann M. Sagan segir að hann hafi ver- ið mjög ofsafenginn maður, oft lent í útistöðum og meira að segja framið morð. Líf hans hefur yfir sér þjóðsagnakennd- an blæ, sem er svo sem ekkert skrýtið, þannig fer oft með þá sem skera sig úr fjöldanum og falla ekki að viðmiðum samtím- ans. M fæddist árið 1571 í bænum Caravaggio. Hann var settur til mennta hjá listmálara í Mílanó. Að loknu námi ferðaðist hann um Norður-Ítalíu en foreldrar hans voru dánir og hann eyddi öllum arfi sínum á skömmum tíma. Árið 1592 heldur hann til Rómar, auralaus, til að freista gæfunnar og öðlast frægð og frama. Eftir skamma dvöl á vinnustofu listmálara í borginni kemst hann undir verndar- væng listelskandi kardínála, Del Monte, sem kaupir af hon- um málverk og útvegar honum verkefni. Caravaggio kemst fljótlega upp á kant við yfir- völdin í Róm, bæði hin verald- legu og geistlegu. Hann neitaði að beygja sig undir fyrirskip- anir Páfagarðs um það hvernig ætti og hvað mætti mála. Caravaggio var hommi og það var stranglega bannað á þess- um tímum rannsóknarréttar- ins. Er ekki að orðlengja það að Caravaggio neyðist að lokum til að flýja burt frá Róm og dvelur í útlegð á Sikiley og í Napólí en árið 1610 er hann allur. Peter Robb, höfundur sög- unnar um M, hefur sett sér það markmið að fletta þjóðsagna- voðunum ofan af M og tekst það vel. Hann birtir okkur mynd af manni, sem átti sér marga öf- undar- og óvildarmenn. Hann varð illilega fyrir barðinu á þröngsýni kaþólsku kirkjunnar en hann missti þó aldrei kjark- inn og hætti aldrei að mála. Í bókinni eru m.a. myndir af nokkrum málverkum Caravag- gios, en til þess að lesandinn hafi fullt gagn og gaman af lestrinum er nauðsynlegt að hafa til hliðsjónar bók með öll- um málverkum meistarans. Hver sá sem hefur gaman af að skoða málverk og kynna sér þann heim sem þau spretta úr ætti ekki að láta þessa bók fram hjá sér fara. Forvitnilegar bækur M – maður – morðingi – meistari M eftir Peter Robb. Gefin út af Bloomsbury publishings árið 2000. 567 síðna kilja. Keypt í bókabúð MM og kostar 1.975 krónur. Ingveldur Róbertsdótt ir

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.