Morgunblaðið - 07.06.2001, Blaðsíða 49

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 7. JÚNÍ 2001 49
✝ Ketill Ólafssonfæddist á Siglu-
firði 18. ágúst 1917.
Hann lést 25. maí síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru Ólafur Sig-
urgeirsson bakari og
Jónína Jakobína
Svanfríður Sigfús-
dóttir. Ketill átti tvo
bræður, Kjartan og
Eggert, sem báðir
eru látnir.
Ketill giftist Ás-
björgu Unu Björns-
dóttur, f. 19. maí
1919, d. 4. sept. 1972,
1. mars 1941. Hennar foreldrar
voru Björn Zophanías Sigurðsson
skipstjóri og Eiríksína Kristbjörg
Ásgrímsdóttir. Börn Ketils og Ás-
bjargar Unu eru: 1) Ólafur Þór, f.
14. apríl 1942, d. 28. feb. 1973, gift-
ist Theodóru Gunnarsdóttur,
þeirra börn, Ásbjörn Ketill, Guðný
Ósk, Kjartan Þór. 2) Sigurður
Sævar, f. 28. maí 1944, giftur Guð-
rúnu Hjálmarsdóttur, þeirra börn
Guðmunda Dagmar, Hrafnhildur,
Ásbjörg Ólöf, Katla, Sigrún og
Sigurður Sævar, einnig fæddist
þeim andvana drengur. Sigurður
á fyrir soninn Hinrik Sævar. 3)
Björn Zophanías, f. 20. okt. 1945
Börn hans eru Ás-
björg Una, Odd-
steinn, Vilhjálmur og
Ásdís. Björn er í
sambúð með Vigdísi
Ragnarsdóttur. 4)
Jónína Ragnheiður,
f. 14. apríl 1955, gift
Snorra Hafsteins-
syni, þeirra börn Ás-
björg Ósk, Ásta og
Hafsteinn Unnar.
Sonur Ketils er Hall-
dór Frank, f. 20. des.
1949, giftur Heiðu
Ármannsdóttur,
hann á eina dóttur,
Söru. Langafabörn Ketils eru 17.
Eftirlifandi sambýliskona Ketils
er Inga Jóhannesdóttir, f. 28. des.
1912.
Ketill og Ásbjörg Una eru fædd
og uppalin á Siglufirði og hófu
sinn búskap þar. Þau stunduðu bif-
reiða- og verslunarrekstur á
Siglufirði til 1946 en fluttu þá til
Reykjavíkur þar sem Ketill gerðist
bifreiðastjóri hjá Hreyfli til fjölda
ára, þau ráku verslun og heild-
verslun um tíma. Síðustu starfsár-
in var hann bifreiðastjóri á BSR.
Útför Ketils fer fram frá Foss-
vogskirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
Ég vil í fáum orðum minnast
tengdaföður míns, Ketils Ólafsson-
ar, sem nú er genginn leið jarð-
vistar á enda. Þessi blíði og hæg-
láti maður hafði gengið lífsleiðina í
gegnum súrt og sætt. Ungur að ár-
um, aðeins þriggja ára, missti hann
föður sinn Ólaf, sem var bakari á
Siglufirði, en hann hafði látið til
leiðast að fara einn afleysingatúr á
bát frá Siglufirði. Báturinn fórst í
slæmu veðri og spurðist aldrei til
áhafnar.
Hugur Ketils hneigðist snemma
að verslunarrekstri, fyrst sem
sendill og afgreiðslumaður og síðar
sem heildsali og verslunareigandi.
Hann var alla tíð mikill kaupsýslu-
maður í anda og sá víða tækifæri
til verslunar.
Ketill starfaði lengi sem bifreiða-
stjóri, bæði við eigin rekstur með
vörubíla og einnig hjá Hreyfli og
síðar hjá BSR.
Eins og margir ungir menn á
Siglufirði lagði hann stund á skíða-
íþróttina og náði góðum árangri
bæði í göngu og stökki og varð
m.a. íslandsmeistari í stökki 1938.
Þær voru ófáar sögurnar sem
hann sagði okkur frá þessum ár-
um, honum var tíðrætt um göngu-
keppnirnar sem oft voru erfiðar og
allt lagt í sölurnar. Eruð þér lif-
andi Herra Ketill? sagði einn
heldri maður við hann er hann
rankaði við sér eftir að hafa hnigið
niður í markinu eftir erfiða göngu.
Hann var ekki síður liðtækur í
skákinni með 1380 Elo-stig sam-
kvæmt skrá Skáksambandsins. En
skákin átti hug hans allan hin síð-
ari ár og fór hann nánast daglega
að tefla, bæði á mótum eldri borg-
ara og við félaga sína í skákinni.
Á Siglufirði kynntist hann konu
sinni, Ásbjörgu Unu Björnsdóttur.
Þau hófu sinn búskap á Siglufirði
og fluttu síðar til Reykjavíkur þar
sem þau bjuggu til dánardags.
Þau eignuðust saman fjögur
börn. Ásbjörg Una barðist harðri
baráttu við hjartveiki sem sigraði
hana að lokum. Hún lést á sjúkra-
húsi í Kaupmannahöfn í september
1972.
Hún var Katli mikill harmdauði
og átti hann alla tíð erfitt með að
sætta sig við dauða hennar. En
maðurinn með ljáinn var ekki langt
undan því aðeins 5 mánuðum síðar,
28. febrúar 1973, missti Ketill elsta
son sinn, Ólaf Þór, frá ungri eig-
inkonu og þremur börnum þegar
hann fórst með báti sínum Íslend-
ingi í aftakaveðri.
Feðginin Ketill og Jónína voru
ákaflega náin og Ketill tíður gestur
á heimili okkar.
Þrátt fyrir áföllin í lífi sínu hélt
þessi hægláti maður ótrauður
áfram lífshlaupinu svo ótrúlega
sterkur og aldrei í þau 25 ár sem
ég þekkti Ketil sá ég hann skipta
skapi.
Síðasta aldarfjórðung var Ketill í
sambúð með Ingu Jóhannesdóttur
frá Seyðisfirði. Þau áttu fallegt
heimili og notalegt við Háaleitis-
braut og hin síðustu ár við Lind-
argötu.
Hver maður á sín verðmæti,
minningin um Ketil er ein af mín-
um.
Snorri.
Ég þakka allt frá okkar fyrstu kynnum
það yrði margt, ef telja skyldi það.
Í lífsins bók það lifir samt í minnum
er letrað skýrt á eitthvert hennar blað.
Ég fann í þínu heita stóra hjarta,
þá helstu tryggð og vináttunnar ljós.
Er gerir jafnvel dimma vetur bjarta
úr dufti lætur spretta lífsins rós.
(Margrét Jónsdóttir.)
Tengdafaðir minn, Ketill Ólafs-
son, er látinn. Hann kvaddi þennan
heim 25. maí sl. á fallegum sól-
ríkum vordegi. Fyrir þrjátíu og
þremur árum tengdist ég fjöl-
skyldu þinni er ég kynntist manni
mínum Sigurði. Þú og Ásbjörg
kona þín tókuð mér sérstaklega
vel, ég gat ekki eignast betri
tengdafjölskyldu. Ásbjargar fékk
ég ekki að njóta og þroskast með
nema í fimm ár, þá lést hún, 5.
sept. 1972. Síðar ferð þú í sambúð
með Ingu sem var þér afar kær og
þú hugsaðir vel um meðan þú lifð-
ir. Þú stóðst eins og klettur við hlið
okkar í gleði og sorg, þú varst
hjartahlýr, rólyndur og mjög hátt-
vís maður. Þú varst svipsterkur
maður með eindæmum sem börn
þín bera sterkt, barnabörn og
barnabarnabörn
(Ketilssvipurinn). Það var bæði
hugljúft og lærdómsríkt að fá að
eiga þig að í okkar lífi og uppeldi
barna okkar. Það var einstaklega
gott og þægilegt að hafa þig í
kringum okkur á allan hátt. Ég
ætla ekki að rifja upp öll þessi ár,
því það væri efni í heila bók. Ég
geymi það í minningu minni.
Elsku Ketill minn, ég sakna þín
sárt, þakka þér fyrir góða sam-
fylgd í lífinu. Guð blessi minningu
þína.
Þú hafðir fagnað með gróandi grösum
og grátið hvert blóm, sem dó.
Og þér hafði lærst, að hlusta uns hjarta
í hverjum steini sló.
Og hvernig sem syrti, í sálu þinni
lék sumarið öll sín ljóð,
og þér fannst vorið þitt, vera svo fagurt,
og veröldin ljúf og góð.
Og dagurinn leið í djúpi vestur,
og Dauðinn kom inn til þín.
Þú lokaðir augunum - andartak
sem ofbirta glepti þér sýn
Og um varir þér brá fyrir brosi þeirra,
sem bíða í myrkrinu og þrá
daginn; og sólina allt í einu
í austrinu rísa sjá.
(Tómas Guðm.)
Þín tengdadóttir,
Guðrún.
Elsku afi minn, þú fórst snögg-
lega frá okkur og við því var ekki
að búast.
Í einu vetfangi varstu bara far-
inn og maður spyr sig óneitanlega
að því hver tilgangurinn sé. Maður
á erfitt með að horfast í augu við
sorgina sem fylgir því að þú ert
ekki hér.
Þegar ég leiði hugann að öllum
minningunum um þig, brýst sökn-
uðurinn fram.
Þó þú sért búinn að kveðja okk-
ur í þessu lífi munum við hittast
aftur. Nú ertu kominn til ömmu og
þar mun þér líða vel.
Tilgangurinn í þínu lífi lá ljós
fyrir þér. Þú eignaðist góða konu
og fimm börn. Þrátt fyrir sorg og
erfiðleika, stóðst þú allt af þér eins
og klettur í hafi.
Þú varst rólyndur, glaður og
hjartahlýr maður sem lét sér fátt
fyrir brjósti brenna. Þar sem þú
varst mátti ég finna hlýja hönd
þína á öxl mér þar sem þú kastaðir
kveðju á mig og börnin mín. Alltaf
varstu áhugasamur um hag okkar
og barnanna. Þegar þú talaðir við
börnin mín streymdu minningar
frá því þegar ég var lítil og þú
komst að heimsækja okkur á Suð-
urvanginn. Alltaf varstu þolinmóð-
ur og elskulegur við mig þó að ég
notaði sérstaka aðferð við að sitja í
fangi þínu. Skapferli þitt hafði ró-
andi og góð áhrif á mig.
Það var gott að eiga góðan afa
að og ég er þakklát fyrir allt sem
þú hefur gert fyrir mig og mína
fjölskyldu.
Elsku afi minn, ég sakna þín
sárt.
Lítið kvæði úr bók sem ég les
mikið fyrir börnin mín tjáir meira
en öll orð.
Hvert sem lukkan leiðir mig
lífs á hálum brautum
alltaf mun ég elska þig
eins í sælu og þrautum
Guð blessi þig og þína sál. Megi Guðs
englar vaka yfir þér að eilífu.
Þín sonardóttir,
Guðmunda Dagmar
Sigurðardóttir.
Elsku afi okkar. Nú ertu farinn
og eftir stendur söknuður. Þú fórst
svo skyndilega að við vorum ekki
undir það búin, en vegir Guðs eru
órannsakanlegir. Minningarnar um
þig eru einungis góðar og
skemmtilegar. Þú varst alltaf svo
góður og blíður við okkur öll. Við
eigum öll eftir að sakna þín mikið,
elsku afi. Núna þegar við sitjum
hér og hugsum um þig þá minn-
umst við þess öll þegar við vorum
lítil og biðum eftir því að þið Inga
færuð með okkur á jólaböllin hjá
BSR. Þegar við unnum með þér
bæði í sjoppunni og Saumagerðinni
þá varstu alltaf svo hress og kátur
og höfðum við öll gaman af því að
hafa þig í kringum okkur. Minn-
umst þess svo vel þegar þið Inga
voruð að fara til útlanda og ykkur
munaði ekki um það að koma aust-
ur í sumarbústað til að kveðja. Það
var svo ánægjulegt þegar þú komst
í afmælið hennar Maríu Gretu,
hvað þér leið vel og fannst gaman
að hitta alla fjölskylduna. Það var
alltaf gaman þegar þið komuð í
heimsókn eða við til ykkar, þá
sagðirðu okkur alltaf einhverjar
sögur af pabba, Óla og Bödda.
Elsku afi, minningarnar um þig
munu geymast í hjarta okkar ævi-
langt og við eigum eftir að sakna
þín sárt.
Þín
Hrafnhildur,
Ásbjörg Ólöf, Katla,
Sigrún og Sigurður
Sævar.
Elsku afi, ég sakna þín svo mikið
að ég get ekki lýst því. Mig langar
með nokkrum orðum að segja öll-
um frá því hvað þú varst ynd-
islegur og góður afi. Það er ekki
hægt að finna betri afa en þig.
Þegar ég hugsa um þig þá kemur
mér fyrst í hug þegar þú bjóst hjá
okkur, þá lánaði ég þér herbergið
mitt. Þegar maður opnaði dyrnar á
herberginu var eins og að koma
inn í aðra veröld, fullt af dóti,
gömlu dóti sem hafði margar minn-
ingar að geyma, maður gat setið
þar inni í langan tíma og bara
skoðað.
Ekki get ég nú heldur gleymt
að nefna bílinn þinn sem var þér
eins og þitt eigið barn, þú hugs-
aðir svo vel um hann og gast ekki
hugsað þér að selja hann þó svo
hann væri úr sér genginn. Þegar
þú bjóst hjá okkur þá setti
mamma bílinn þinn inn í bílskúr á
hverjum morgni eftir að pabbi var
farinn í vinnuna, þú gast ekki
hugsað til þess að bílinn þinn væri
úti í snjónum. Daginn sem þú
kvaddir þennan heim þá varst þú
á leiðinni í Toyota að kaupa vara-
hluti í bílinn þinn.
Elsku afi minn, ég sakna þess að
sjá þig ekki heima hjá okkur, þú
komst til okkar á hverjum degi,
fékkst þér kaffi og settist í sófann
til þess að lesa blaðið. Þú varst
alltaf heima þegar Hafsteinn kom
heim úr skólanum og komst með
snúð handa honum.
Það var mjög notalegt að hafa
þig hjá okkur um páskana eftir að
þú komst úr aðgerðinni. Þú vaktir
mig alltaf þegar ég átti að mæta í
vinnu eða þurfti að gera eitthvað.
Það er svo margt sem mig lang-
ar að segja en mig skortir orð.
Ég kveð þig með söknuði, mér
þykir vænt um þig, elsku afi.
Þín
Ásta.
Elsku afi minn, mér þótti svo
vænt um þig. Þú varst besti afi
sem hægt var að hugsa sér, alltaf
tilbúinn til að hjálpa, sama hvað
það var. Ég man hvað þú varst
ánægður þegar við fórum og
keyptum GSM-síma handa þér, þú
varst svo hrifinn af þessari nýju
græju þinni, þú hringdir svo oft í
mig til að vita hvernig ætti að
slökkva og kveikja á símanum, það
var það eina sem þú vildir vita. Á
hverjum degi komstu heim til okk-
ar og fékkst þér kaffi og oft eitt-
hvað með því og last Morgunblað-
ið, það brást ekki heldur að þú
komst með snúð handa Hafsteini.
Við vorum að rifja upp um daginn
þegar þú bjóst hjá okkur og það
átti að ferma mig, þá laumaðist þú
í kransakökuna mína sem átti eftir
að setja saman, mamma var búin
að segja að þú mættir ekki fá þér
af henni en þú gleymdir því og ást
einn hring, við urðum að púsla
henni saman þótt það vantaði í
hana, þá var mikið hlegið. Manstu
afi minn, eftir draumnum sem mig
dreymdi um okkur á afmælisdag
ömmu og Hafsteins, ég sagði þér
frá honum og þú tókst utan um
mig og sagðir að það væri allt í lagi
með þig, ekki vissi ég þá að draum-
urinn myndi rætast. Afi minn, þeg-
ar ég kom til ykkar um daginn og
við settum rúllur í hárið á Ingu átt-
um við svo góða stund saman, við
hlógum svo mikið, ég er svo þakk-
lát fyrir að hafa átt þá stund með
þér.
Eins og blóm án blaða
Söngur án radda
Skyggir dökkur fugl heiðríkjuna.
Vorið sem kom í gær,
er aftur orðið að vetri.
(Magnús Jóhannsson.)
Elsku afi minn, ég kveð þig með
yndislegar minningar um góðan
afa, ég sakna þín svo mikið.
Þín
Ásbjörg Ósk.
Elskulegi afi minn hefur nú
kvatt þennan heim og langar mig
að minnast hans með fáeinum orð-
um.
Það er mikil sorg þegar maður
missir einhvern sem manni er kær,
það er erfitt að hugsa til þess að
hann afi er ekki lengur hjá okkur,
það verður tómlegt án hans.
Fyrstu minningarnar um afa eru
frá Háaleitisbraut 17, þegar hann
starfaði sem leigubílstjóri. Margar
minningar koma upp í huga mínum
þegar ég hugsa til baka sér-
staklega þar sem Ásbjörn bróðir
minn ólst upp hjá afa og Ingu al-
veg frá 8 ára aldri, það var alltaf
svo gaman að koma og heimsækja
hann, alltaf tekið vel á móti manni.
Þegar árin liðu og þú full-
orðnaðist vorum við alltaf jafn
hissa á hvað þú varst duglegur afi
minn að keyra allt sem þú fórst og
vissi ég hve mikilvægt bílprófið var
þér.
Mér er það mjög minnistætt
þegar þú afi minn og Björn komuð
í heimsókn til mín í Árósum. Það
var á 78 ára afmælisdaginn hans.
Við keyrðum niður til þýskalands
ásamt mömmu og áttum við mjög
skemmtilegan dag saman.
Síðastliðin jól fór ég og Ólafur
Þór sonur minn í heimsókn til afa
og Ingu, afi dró þá upp gamlar
myndir frá því að hann var keppn-
ismaður á skíðum og Ólafur Þór
átti ekki til orð af hrifningu yfir
afa sínum og öllum þeim verð-
launum sem hann vann á sínum
ferli, er þetta Ólafi Þór mjög minn-
isstætt.
Afi var mjög ættrækinn og þeg-
ar mann langaði að vita eitthvað
um föðurfólkið þá leitaði maður
alltaf til afa, alltaf fékk maður svör
frá honum.
Elsku afi minn ég á mínar minn-
ingar um þig og mun varðveita
þær í huga mínum. Megir þú afi
minn, hvíla í friði og megi góður
guð geyma þig.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
( V. Briem.)
Guðný Ósk.
KETILL
ÓLAFSSON
MORGUNBLAÐIÐ tekur afmælis- og minningargreinar til birtingar
endurgjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn blaðsins í
Kringlunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Kaupvangsstræti 1,
Akureyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinarnar í símbréfi (569
1115) og í tölvupósti (minning@mbl.is). Nauðsynlegt er, að símanúmer
höfundar/sendanda fylgi.
Um hvern látinn einstakling birtist formáli, ein uppistöðugrein af
hæfilegri lengd, en aðrar greinar um sama einstakling takmarkast við
eina örk, A-4, miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd, - eða 2.200
slög (um 25 dálksentimetra í blaðinu). Tilvitnanir í sálma eða ljóð tak-
markast við eitt til þrjú erindi. Greinarhöfundar eru beðnir að hafa
skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar grein-
ar um fólk sem er 70 ára og eldra. Hins vegar eru birtar afmælisfréttir
ásamt mynd í Dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprent-
uninni. Það eykur öryggi í textameðferð og kemur í veg fyrir tvíverknað.
Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa sem í daglegu tali eru
nefndar DOS-textaskrár. Þá eru ritvinnslukerfin Word og Wordperfect
einnig auðveld í úrvinnslu.
Birting afmælis- og
minningargreina