Morgunblaðið - 07.06.2001, Blaðsíða 52

MINNINGAR
52 FIMMTUDAGUR 7. JÚNÍ 2001 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Sigurður SverrirJónsson fæddist
á Krossi við Beru-
fjarðarströnd 23.
apríl 1913. Hann lést
á líknardeild Land-
spítalans í Kópavogi
þriðjudaginn 29. maí
síðastliðinn. For-
eldrar Sveins voru
hjónin Jón Eiríks-
son, bóndi á Krossi
við Berufjarðar-
strönd, f. 24. júní
1865, d. 9. júní 1953
og Guðbjörg Elías-
dóttir, húsmóðir, f.
30. apríl 1876, d. 7. desember
1968. Systkini Sverris eru Elín
Jónsdóttir f. 1906, d. 1921, Jó-
hann R. Jónsson sem dó fyrir ald-
ur fram, Hulda Jónsdóttir f. 3.
september 1908, d. 31. desember
1976, Hjalti Jónsson f. 21. janúar
1912, Guðlaugur Jónsson f. 1.
ágúst 1914, d. 22. mars 1994,
Ragnhildur Oddný Jónsdóttir f.
6. ágúst 1917, d. 22. janúar 1994,
og Fanney Jónsdóttir f. 18. júlí
1920.
Hinn 15. apríl 1955 kvæntist
Sverrir eftirlifandi konu sinni,
Ingibjörgu Helgu Backman, f. 24.
janúar 1930.
Foreldrar hennar voru Ernst
Fridolf Backman verkamaður, f.
13. ágúst 1891, d. 19. apríl 1959
og Jónína Salvör Helgadóttir
húsmóðir, f. 16. júlí 1894, d. 15.
nóvember 1988.
Börn Sverris og Helgu eru:
Guðjón Sverrisson sölumaður, f.
30. september 1950, í sambúð
með Sigríði Tómasdóttur, f. 1.
desember 1952. Sonur Guðjóns er
Magnús Þór, f. 26. október 1977
og börn Sigríðar eru Harpa, f. 30.
júlí 1970, Tómas, 9. júlí 1976 og
Baldur Þór, f. 4. október 1986.
Hörður Ernst Sverrisson, við-
skiptafræðingur, f.
22. september 1954,
kvæntur Oddnýju
Gunnarsdóttur f. 25.
september 1956.
Börn þeirra eru
Gunnar Sverrir
Harðarsson, f. 8.
apríl 1978, í sambúð
með Lilju Björk Ket-
ilsdóttur, f. 24.
ágúst 1978 og eiga
þau dótturina
Söndru Nótt, f. 23.
júlí 2000 og Helga
Kristín Harðardótt-
ir, f. 31. júlí 1987.
Agnar Ellert Sverrisson, offset-
prentari, f. 8. janúar 1962, kvænt-
ur Döllu Gunnlaugsdóttur, f. 23.
október 1968. Börn þeirra eru
Birna Ýr, f. 5. nóvember 1988,
Eyrún Rakel, f. 26 ágúst 1991 og
Gabriel Ingi, f. 7. ágúst 1997.
Áður en Sverrir kynntist og
kvæntist eftirlifandi eiginkonu
sinni eignaðist Sverrir Dóru
Berg, f. 6. nóvember 1944 og er
hún gift Sigmari Magnússyni og
eiga þau fjögur börn.
Sverrir bjó hjá foreldrum sín-
um að Krossi að Berufjarðar-
strönd uppvaxtarárin, fór
snemma á sjá með föður sínum og
sveitungum sínum og gekk síðan
í íþróttaskólann í Haukadal þar
sem hann náði góðum árangri.
Leiðin lá á sjóinn aftur þar sem
hann stundaði sjómennsku við
erfiðar aðstæður á tímum seinni
heimsstyrjaldarinnar. Árin 1945–
1988, eða í um 43 ár, var Sverrir
atvinnubílstjóri á Litlu bílastöð-
inni og síðar á Hreyfli. Árin eftir
að Sverrir hætti akstri glímdi
hann við veikindi þau sem leiddu
hann síðan til dauða.
Útför Sverris fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 15.
Elsku Sverrir, ég þakka fyrir þau
ár sem ég þekkti þig. Þú tókst svo
vel á móti okkur Baldri Þór syni
mínum þegar ég og Guðjón sonur
þinn fórum að búa saman. Við gát-
um talað mikið saman um Siglu-
fjörð, þar sem þú varst á síld í
gamla daga, af því ég er ættuð það-
an. Og spjallið ykkar Baldurs um
sveitina, það lyfti þér alltaf svo upp
í veikindum þínum. Þú kallaðir
hann alltaf, Sverrir minn, litla
bóndann.
Við kveðjum þig með ást og virð-
ingu,
Sigríður Tómasdóttir og
Baldur Þór.
Elsku Sverrir. Það er komið
kvöld og ég er að hugsa til þín. Ég
minnist þín fyrst er ég kom með
Agnari syni þínum á Sléttuveginn
og þú og Helga tókuð svo vel á móti
mér. Eftir sem leið á og heimsókn-
irnar á Sléttuveginn urðu fleiri
fannst mér ég ekki geta sleppt degi
án þess að hitta ykkur. Ég man að
ég spurði þig hvaðan þú værir ætt-
aður og þú svaraðir: frá Krossi á
Berufjarðarströnd. Þá hrópaði ég
eins og litlu börnin: „Ég hef komið
þangað líka!“ Sem lítil stelpa hafði
ég verið gestur þar tvö sumur og
þótti okkur Sverri þetta merkileg
tilviljun. Alltaf var gaman að hlusta
á þig rifja upp gamla tímann,
hvernig sjómennskan var þá og
hvernig hún er nú til dags. Elsku
Sverrir, það er svo margt sem við
spjölluðum um sem við eigum bara
í hjarta okkar. Þú varst mér ekki
bara tengdafaðir heldur voruð þið
Helga mínir bestu vinir, ég gat allt-
af leitað til ykkar ef eitthvað bjátaði
á. Ég þakka þér hversu góður afi
þú varst, alltaf hreint að lauma aur-
um í lófa þeirra Eyrúnar Rakelar,
Birnu Ýrar og Gabríels Inga. Elsku
tengdapabbi og vinur, í sumar ætl-
um við Agnar með börnin vestur að
Hlíðarvatni að veiða eins og þú
gerðir á árum áður, þá fóruð þið
Helga með drengina og vinahjónum
og áttuð ógleymanlegar stundir við
vatnið. Elsku Sverrir, að lokum
minnist ég þeirrar stundar þegar
augasteinninn þinn, hann Gabríel
Ingi, kom í heiminn. Það var ekki
hægt að fara beint heim af fæðing-
ardeildinni heldur urðum við að
koma við á Sléttuveginum og lofa
þér og ömmu að sjá prinsinn. Síðan
eru liðin tæp fjögur ár og dreng-
urinn fjörugur og lipur eins og þú
varst á þínum yngri árum, enda
íþróttamaður úr Haukadalsskóla.
Þú sagðir líka oft að drengurinn
væri líkur þér þegar þú varst ung-
ur. Elsku Sverrir minn, takk fyrir
allt.
Þín tengdadóttir,
Dalla Gunnlaugsdóttir.
SVERRIR
JÓNSSON
næmi og innileika.
Er þá óminnst ljúflingsins sem
Gísli var, hann sem öllum vildi vel og
ítrekaði það ætíð með ljúfu og hæv-
ersku viðmóti sínu.
Kynni okkar Gísla hófust fyrir 30
árum er við kenndum bæði við sama
tónlistarskóla og voru það góð kynni
sem entust alla tíð.
Sérstaklega er ég þakklát fyrir
elsku þá og umhyggju sem hann
sýndi mér þegar ég tók við starfi
hans sem skólastjóri Tónlistarskóla
Garðabæjar, er hann lét af störfum
fyrir rúmu ári.
Þó svo hann væri hættur störfum
þýddi það ekki að hann væri hættur
að láta sig skólann varða.
Hann fylgdist grannt með og
mætti þegar hann treysti sér til sök-
um vanheilsu.
Það var okkur einstök ánægja að
hann skyldi sjá sér fært að vera með
okkur þegar salur skólans var vígð-
ur þann 22. mars sl. og hvað hann
virtist ánægður með aðbúnað skól-
ans sem hann var búinn að eyða ævi-
starfi sínu í að byggja upp.
Kennarar, nemendur og annað
starfsfólk Tónlistarskóla Garða-
bæjar þakka fyrir ómetanleg störf,
við vottum eiginkonu og fjölskyldu
Gísla okkar dýpstu samúð.
Agnes Löve
skólastjóri.
Kær samstarfsmaður og vinur er
látinn. Alltof fljótt. Ég kynntist
Gísla Magnússyni, þegar ég var lítil
stelpa í Tónó í Reykjavík. Seinna
átti ég því láni að fagna að starfa
með honum í um það bil 19 ár. Sem
maður og skólastjóri var Gísli ein-
staklega ljúfur og hann leyfði okkur
kennurunum að starfa í friði, hafði
held ég fullkomið traust á því, sem
við vorum að gera. Það er margs að
minnast; allir tónleikarnir, prófin,
kaffihléin daglegu og þegar við
kennararnir fórum út saman í lok
anna.
Ég held að Gísli hafi verið ham-
ingjusamur maður. Hann átti ein-
staka konu, sem stóð við hlið hans
og studdi hann, börn og barnabörn,
sem hann var svo stoltur af.
Eftir einu man ég alltaf: Það var
fyrir tveim árum í Smiðsbúð 6, þar
sem Tónlistarskóli Garðabæjar var
áður til húsa. Þá kom Gísli þar að,
sem ég stóð fyrir neðan tröppurnar,
tók undir sig stökk og hljóp upp
tröppurnar, sneri sér svo við og hló
eins og smástrákur. Hann gat verið
svo glettinn og þannig vil ég minn-
ast hans.
Ég þakka samfylgdina, kæri Gísli,
og við eigum held ég eftir að hittast
aftur og starfa þá kannski saman í
nýjum tónlistarskóla.
Þín,
Kolbrún Ósk Óskarsdóttir.
Yndislegur maður er fallinn frá.
Gísli var ekki bara mikill listamaður
heldur ekki síður dásamlegur fjöl-
skyldufaðir er fylgdist vel með sínu
fólki og það var auðfundið að fjöl-
skyldan sat ávallt í fyrirrúmi.
Barnabörnum sínum var hann ein-
stakur afi sem var ætíð mættur til
að hvetja þau til dáða hvort heldur
þau væru að taka þátt í íþróttamót-
um, spila á tónleikum eða eitthvað
annað stæði fyrir dyrum hjá þeim.
Elsku Gísli minn, það voru mikil for-
réttindi að fá að kynnast þér og
henni Stellu þinni sem ætíð hefur
staðið sem klettur þér við hlið og
vart er hægt að hugsa sér yndislegri
tengdaforeldra en ykkur.
Blessuð sé minning þín.
Guðrún.
Minn elskulegi vinur, Gísli Magn-
ússon, er látinn. Fyrstu kynni mín af
Gísla voru á unglingsárunum en þá
gaf Haraldur Ólafsson forsjóri Fálk-
ans út nokkrar hljómplötur með
fremstu tónlistarmönnum þjóðar-
innar. Fósturföður mínum, Haf-
steini Guðmundssyni bókaútgef-
anda, var falið að sjá um
útlitshönnun þessara platna og ég
man það skýrt að dag einn var hann
að vinna að útlitsgerð einleiksplötu
með Gísla Magnússyni. Á skrifborði
pabba lá ljósmynd af ungum manni
sem átti að prýða framhlið hljóm-
plötunnar og mér varð starsýnt á
þessa mynd. Mér fannst þessi ungi
maður vera svo fallegur og göfug-
mannlegur að ég spurði pabba strax
hver hann væri. Þegar platan var
gefin út fékk pabbi eintak og ég
hreifst mjög af þessum fallega og
fágaða leik Gísla. Þá grunaði mig
ekki að þessi maður ætti eftir að
verða einn af mínum allra bestu vin-
um mörgum árum síðar. Okkar per-
sónulegu kynni hófust árið 1973 en
þá fól þáverandi tónlistarstjóri rík-
isútvarpsins, Árni Kristjánsson pí-
anóleikari, okkur að gera hljóðritun
fyrir útvarpið. Ég man mjög vel eft-
ir þessari fyrstu æfingu okkar. Ég
var fullur eftirvæntingar og mjög
stoltur að fá tækifæri til að leika
með Gísla. Æfingin fór fram á heim-
ili Gísla á Bergstaðastræti 65 en við
sama tækifæri hitti ég konu hans
Þorgerði Þorgeirsdóttur, kallaða
Stellu, og varð samstundis ljóst hví-
lík gersemi þessi kona var og hefur
ætíð verið, bæði honum og öllum
sem hafa kynnst henni. Ég hreifst
strax af þessu fallega heimili, en það
sem hafði sterkust áhrif á mig var
þetta einstæða andrúmsloft sem
ætíð hefur fylgt þessu heimili. Ein-
hver unaðslegur friður og fegurð
sem ég hef ætíð fundið þar innan
dyra. Svona andrúmsloft skapast
einungis þar sem friður og fegurð
eru ríkjandi í hugum húsráðenda.
Eftir þessa áðurnefndu hljóðritun
okkar Gísla fór í hönd náin samvinna
sem var bæði lærdómsrík og gef-
andi. Auk fjölda tónleikaferða um
þvert og endilangt Ísland héldum
við tónleika á öllum Norðurlöndun-
um, Bandaríkjunum og Bretlandi.
Þessar ferðir voru allar mjög
ánægjulegar þótt ekki væri maður
alltaf jafnsáttur við sjálfan sig, en
Gísli var einstaklega góður ferða-
félagi og traustur eins og klettur.
Hjálpsemi hans og djúp vinátta kom
ekki síst í ljós þegar ég átti sjálfur
við alvarleg veikindi að stríða vet-
urinn ’84–’85. Gísli var einstakt
prúðmenni og hvarvetna þar sem
hann fór var eftir því tekið. Fyrir ut-
an margþætt störf hans sem píanó-
leikari og kennari var hann um
margra ára skeið skólastjóri Tón-
listarskólans í Garðabæ. Hann var
ákaflega vinsæll og farsæll skóla-
stjóri sem ævinlega hafði að leiðar-
ljósi heill og velferð allra, jafnt
kennara semnemenda.
Þegar meinsemd sú sem að lokum
náði yfirhöndinni greindist var hún
að sjálfsögðu mikið áfall en Gísli
sýndi í þessari baráttu mikinn styrk
og þolgæði. Hann bókstaflega óx að
sama skapi andlega sem honum
hnignaði líkamlega
Við fráfall Gísla er kvaddur einn
fremsti píanóleikari þjóðarinnar. Ég
kveð vin minn með djúpum söknuði
og við hjónin sendum fjölskyldu
hans okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Gunnar Kvaran sellóleikari.
Það er svo skemmtileg sagan af
Gísla þegar hann var 2–3 ára og
amma Sigga fékk grammófón á
Eskifjörð. Hann varð svo hrifinn af
tækinu og því sem úr því kom að
hann fullyrti að hann ætlaði að verða
grammófónn þegar hann yrði stó...
Og hvenær eru menn eða verða
grammófónar? Jú þegar ég vaknaði
í húsinu öll mín barns- og unglingsár
var Gísli að spila – fyrst yfir rúminu
mínu, seinna undir því. Stigagang-
urinn, hljómbotn hæðanna varð
hjartsláttur hússins og þá vissi ég að
þríeykið – flygillinn, músíkin og
Gísli – væru grammófónn.
Þegar hús vaknar, hljómar og
vakir í meira en hálfa öld við leik og
störf listamanns þá er það gott hús
með góðan anda. Við munum öll
þegar flygillinn flutti í húsið og hús-
ið utan af flyglinum varð húsið
handa okkur.
Elsku Gísli frændi minn – sá ljúf-
lingur og drengur góður – hve þög-
ult er orðið nú. Hvað flygillinn og
húsið sakna hans. Hvað grammó-
fónninn er annars undursamlegt
tæki því alltaf verður hægt að hlusta
á Gísla minn spila og njóta þess.
Ástarþakkir fyrir tónlistaruppeldi
mitt – það á ég honum að þakka og
margt, margt fleira.
Guð blessi Gísla Magnússon.
Sigríður Guðjónsdóttir.
GÍSLI
MAGNÚSSON





 



 

  
  



  
 
  !
 
!"#  
$ %
&
$ %
  '  (   '  ( 
) * '  &%# 
 +,
LEGSTEINAR
Komið og skoðið
í sýningarsal okkar eða
fáið sendan myndalista
MOSAIK
Hamarshöfði 4, 112 Reykjavík
sími: 587 1960, fax: 587 1986
"   


 

-./
.-./.
0
123 42
42)# 3 5 (  6
#  
$   %    

&
'
(

-2432&2-24( &  784294 &"))
42-24( & &"))
4
4 
 1-24( & &"))  ,  
:& && -24( & &")) -2432&2*8 
4  ) ;"3-24( &  ))   &) &"))
<242;  -24( & &")) ) 32= 
  (  (1,