Morgunblaðið - 07.06.2001, Blaðsíða 61

BRÉF TIL BLAÐSINS
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 7. JÚNÍ 2001 61
Herraskór
3ja daga tilboð
Kringlunni 8–12
sími 568 6211
Skóhöllin
Bæjarhrauni 16
Hf.
sími 555 4420
20–50%
afsláttur
Sprengi-
tilboð!
fimmtudag - föstudag – laugardag
Verð kr. 1.990
Verð áður kr. 5.990
SIV Friðleifsdóttir sagði frá því fyrir
nokkru með miklu stolti, að ríkis-
stjórnin hefði fengið verðlaun fyrir
stefnu sína í um-
hverfismálum, en
það fyndnasta var
reyndar að verð-
launaveitandinn
var Bandaríkin
sem vilja eins og
íslenska ríkis-
stjórnin fá að
menga meira en
aðrar þjóðir. Ís-
lenska ríkis-
stjórnin vegna
sérstöðu sinnar og Bandaríkin í
krafti valds síns. Nú stefnir ríkis-
stjórnin að tveimur stórvirkjunum
önnur norðan – hin sunnan heiða, ef
það gengur eftir verður þar með
sennilega sökkt undir uppistöðulón
dýrmætustu náttúruperlum Íslands
sem hingað til hafa sloppið við
skammsýna gróðahyggjumenn.
Kárahnjúkavirkjun á að færa Aust-
firðingum risaálver, það stærsta í
heimi. Kannski verður mengunin frá
því til að létta þessu blessaða fólki líf-
ið, sem verið hefir með álver á heil-
anum áratugum saman eins og rík-
isstjórnin. Heldur sýnist það
ógæfulegt hjá náttúruverndarráði að
líta á það sem möguleika að sökkva
einhverjum hluta Þjórsárvera undir
uppistöðulón, ef þetta er hægt er
friðlýsing aðeins ómerkilegt pappírs-
plagg sem enga þýðingu hefir. Þjórs-
árver eru talin hafa alþjóðlegt gildi,
þar er aðalvarpland heiðargæsarinn-
ar og talið er að það eigi engan sinn
líka í öllum heiminum. En stenst það
lög að taka á þennan hátt friðlýst
svæði eða skellti ríkisstjórnin sér í að
búa til ný lög, hún er svo mikið í því
núna að búa til lög sem henni henta!
Þeir sem nú sækja það fast að virkja
þessar auðlindir til að reisa hér tvö
stór álver ættu að reyna að skilja að
það er ófyrirgefanlegt gerræði, ekki
aðeins gegn þeim sem nú búa í þessu
landi heldur einnig gagnvart kom-
andi kynslóðum. En ríkisstjórnin sér
ekkert til bjargar í góðærinu annað
en álver og það er með ólíkindum að
sætta sig við að mat á umhverfis-
áhrifum sé gert á vegum Landsvirkj-
unar. Er náttúruverndarráð alveg
útúr kortinu eða var það í einum
grænum lagt niður? Forstjóri Lands-
virkjunar vill virkja fyrir Norsk
Hydro, hvað sem það kostar og þessi
tvö svæði eru að hans mati besti kost-
urinn og varla þarf að spyrja að leiks-
lokum, ekki er andstaðan það kraft-
mikil, svo að þessum ómetanlegu
verðmætum verður vafalaust sökkt
undir uppistöðulón og þar með getur
forstjóri Landsvirkjunar (að vísu
ekki orðinn forstjóri þá) sagt eins og
hann sagði fyrir nokkrum áratugum í
sjónvarpsþætti þegar honum líkaði
ekki orðalag þátttakanda: „Hér er
það ég sem ræð!“
Þjónar kapitalismans
Það er margt sem þessir ríkis-
stjórnarflokkar verða eftirminnilegir
fyrir; aldrei eins breitt bil milli fá-
tækra og ríkra, aldrei eins sár ör-
birgð og nú er sagt af í góðærinu
hans Davíðs, þá má ekki gleyma
hvernig þeim tókst að draga niður
kjör aldraðra og öryrkja, með því að
slíta þau úr sambandi við almenna
launaþróun. Þá er vert að muna að
við endurskoðun á lögum Trygginga-
stofnunar ríkisins, sem stóð víst yfir
mánuðum saman, var það fámennur
hópur sem fékk smávegis kjarabæt-
ur, aðrir stóðu í stað en það fyndn-
asta við allt saman var að nýlega
kjörinn trygginga- og heilbrigðisráð-
herra lýsti því yfir að enginn hefði
lækkað! Þetta var alveg frábært og
sýnir að réttlætiskenndin er söm við
sig og hver silkihúfan upp af annarri
á Framsóknarheimilinu. Þá hlýtur
það að verða ógleymanlegt, að þessir
stjórnarflokkar hafa tekið að sér að
gerast þjónar illvígasta kapitalisma
sem heyrst hefur getið um. Frú
Thatcher, fyrrverandi forsætisráð-
herra Bretlands, var áreiðanlega
eins og meinlaus sakleysingi miðað
við þessa stórstígu þjóna kapitalism-
ans hér heima á Íslandi. Eignir þjóð-
arinnar hafa verið seldar hver af ann-
arri, margar á niðursettu verði og
peningavaldið og einkavinirnir staðið
í biðröðum með útrétta griparmana
til að hremma verðmætin, og nú síð-
ast hefur verið ákveðið að selja
Landssímann með öllum hans gögn-
um og gæðum. Nú er tækifærið,
verðgildi hans talið helmingi lægra
en á fyrra ári og varla líklegt að það
lækki meira. Mér flýgur ósjálfrátt í
hug gamalt máltæki sem segir: þá
hló Marbendill. En hver hló nú? –
Var það ekki Hannes Hólmsteinn
sem lofsöng sína menn? Þetta hafði
um áratuga skeið verið hans trúar-
játning og nú sá hann að hún réð orð-
ið ferðinni hér á Íslandi. Halldór Ás-
grímsson hafði lengi sagt, að þeir
framsóknarmenn mundu aldrei sam-
þykkja að selja dreifikerfið. Skyldi
einhver hafa búist við að framsókn-
armenn skiptu ekki um skoðun? En
hvað um það.
Þessir þjónar kapitalismans hafa
aldrei lært að skilja hlutverk sitt,
aldrei lært að skilja að þeir eru þjón-
ar fólksins í landinu sem hefir því
miður tvisvar veitt þeim umboð –
ekki til að versla með eignir þjóðar-
innar á þann hátt sem þeir hafa gert,
heldur trúlega til að vinna af heil-
indum að réttlátu þjóðfélagi. Þó að
mér hefði aldrei dottið í hug að slíkir
möguleikar væru fyrir hendi á þeim
vettvangi. En svona er þetta bara,
meirihluti kjósenda hefur trúlega bú-
ist við því. Hins vegar verð ég að
segja að ég hefði aldrei búist við öðru
eins ranglæti og öllum þeim herm-
ingum sem þeir hafa dembt yfir
fjölda fólks og hið heila tekið yfir alla
þjóðina. Því að sjálfsögðu er það
staðreynd sem ekki verður mótmælt
að þeir hefðu notað öðruvísi aðferðir,
ef þeir hefðu verið að vinna fyrir
sjálfa sig.
AÐALHEIÐUR JÓNSDÓTTIR,
Furugerði 1, Reykjavík.
Mengun hugarfarsins
Frá Aðalheiði Jónsdóttur:
Aðalheiður
Jónsdóttir
Í ÞJÓÐFÉLAGI sem kennir sig
við frelsi og mannréttindi gerast
nú þau tíðindi að gefnar hafa verið
út talíbanskar tilskipanir um
neyslu og umfjöllun á hinu full-
komlega löglega grænmeti, bless-
uðu tóbakinu. Það er eins og fyrri
daginn, þegar misfámennir þrýsti-
hópar fanatískra öfgamanna fara á
kreik er ekki gáfulegrar niður-
stöðu að vænta.
Það gleður eflaust Adolf heitinn
að aríarnir í norðri hafi nú tekið
upp merki hans og bannað um-
ræðu á tilteknum málum nema á
einn veg sem væntanlega er hinn
„rétti“.
Mér þætti gaman að vita hvort
það standist lög um prentfrelsi
þegar bannað er að fjalla um lög-
lega afurð nema frá sjónarhóli
þeirra sem vilja banna hana. Ef
svo er fer ég fram á að ekki verði
fjallað um spínat í fjölmiðlum
nema á neikvæðan hátt vegna þess
að mér og mörgum fleirum finnst
það voða vont á bragðið.
Og svo er það þetta með veit-
ingahúsin. Hvað á kráareigandi að
gera þegar talað er um að 50%
staðarins skuli vera reyklaus? Við
hvað er átt? Er það frá gólfi og
upp í loft? Eða frá lofti og niður?
Ef átt er við gólfflötinn hvort er
það hægra eða vinstra megin? Ef
það er borðafjöldinn hvort má þá
reykja á sex manna borðunum eða
þeim tveggja manna? Skyldi vera
löglegt að opna veitingahús sem
eingöngu er ætlað reykingamönn-
um? Og hver ætlar að framfylgja
banninu, tóbakslögreglan? Eða á
að setja á stofn Gulu tóbaksvarð-
liðana veifandi Æskunni og ung-
lingabókum Þorgríms Þráinsson-
ar? Mér er spurn.
Í tilskipuninni segir einnig að í
verslunum megi hið fullkomlega
löglega tóbak ekki vera sýnilegt,
en bent hefur verið á að það verði
sýnilegt um leið og það er rétt yfir
diskinn. Kannski það sé ráðlegt að
koma aftur með gömlu svörtu Rík-
ispokana í smækkaðri mynd og þá
geta hinir reyklausu hneykslast á
ólifnaði hinna skítugu.
Síðan mætti líka stíga skrefið til
fulls og gera eins og í ríki Adolfs
heitins; merkja alla þessa ógeðs-
legu (en fullkomlega löglegu)
reykingamenn.
Var einhver að tala um aðskiln-
aðarstefnu?
BJÖRGÚLFUR EGILSSON,
Berjarima 6, Reykjavík.
Vont er þeirra
ranglæti en verra
er þeirra réttlæti
Frá Björgúlfi Egilssyni:
Í GÆR braut ég heilann um stolt-
eða kergjusteina í hjörtum íslenskra
ráðherra en komst ekki að neinu og
fór að hugsa um málshætti í staðinn.
Af einhverjum ástæðum kom þessi
upp í hugann.
„Það læra börnin sem fyrir þeim
er haft.“
Flestum ber saman um það að
samkennd: samúð, meðaumkun,
félagstilfinning, sé það sem skorti í
nútímasamfélagi. Að það sé nauð-
synlegt veganesti barna svo þau
megi verða að góðum manneskjum
og auðga líf sitt og annarra. Þetta
eru engin ný fræði og einfalt að
skilja. En börn læra ekki af því að
lesa áramótaræður eða auglýsingar
stjórnmálaflokka. Þau læra bara af
því sem fyrir þeim er haft. Ef þau sjá
að engin ástæða er til þess að bera
virðingu fyrir t.d. hreindýramömmu
sem þarf stað til að bera kálfinn sinn.
Engin ástæða til þess að bera virð-
ingu fyrir peningum landsmanna.
Engin ástæða til þess að bera virð-
ingu fyrir jöklum, ám, gljúfrum, fíf-
um, gæsum, eyrarósum, fossum,
fjörum, fjörðum og manneskjum. Þá
læra þau að það sé rétt.
Skilaboð íslenskra ráðamanna til
íslenskra barna eru þessi:
„Þið skiptið engu máli og nú tök-
um við arfinn ykkar og rústum
hann!“
Eyðilegging Þjórsárvera og
skemmdirnar norðan Vatnajökuls
kosta heilmikla peninga en börnin
geta bara unnið fyrir þeim þegar þau
verða stór. Þau geta ekki hvílt sig frá
vinnunni í óspilltri náttúru því hún
verður ekki lengur til, né heldur geta
þau notað virkjanirnar steypufullar
af leir. Á meðan börnin standa á
bólakafi í kostnaðarstraumnum
brosa ráðamenn steindauðir á ljós-
mynd í gangherbergi Alþingis.
Heppnir að vera ekki jarðaðir í
Reyðarfirði og fá sjöhundruð og sjö-
tíuþúsund tonn af eitruðum út-
blæstri yfir leiði sín sem samkvæmt
skýrslu „getur haft neikvæð áhrif á
birkirækt kirkjugarðsins“. Ráða-
mennirnir mega líka vera fegnir að
ættingjar þeirra hafi ekki holað þeim
niður fyrir norðan Vatnajökul. Því
þá hyrfu þeir fljótt eins og litlir pýra-
mídar í sandstorma.
Við búum öll saman á þessari jörð.
Sumir meira en aðrir? Það má ef-
laust skrifa langar skýrslur um það
en niðurstaðan verður samt hin
sama: Að íslensk stjórnvöld eru að
drekkja náttúruperlum.
Að lokum vil ég benda á heilræði
úr sígildri bók um skyndihjálp:
„Ef einhver er drukknandi er
æskilegt að bjarga honum strax.“
HELGA BREKKAN,
Schlytersvagen 41,
126 50 Hagersten, Stokkhólmi.
Verndum villta nátt-
úru fyrir framtíðina
Frá Helgu Brekkan:
Stórhöfða 21, við Gullinbrú, s. 545 5500.
www.flis.is
netfang: flis@flis.is
lím og fúguefni
verslunarmiðst. Eiðstorgi,
sími 552 3970.
Stretchbuxur
St. 38–50 - Frábært úrval