Morgunblaðið - 04.08.2001, Síða 49

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 4. ÁGÚST 2001 49
...ferskir vindar í umhirðu húðar
Súrefnisvörur
Karin Herzog
Switzerland
Dísa í World Class segir:
„Loksins sýnilegur
árangur!“
„Loksins kom krem þar sem virknin
finnst þegar það er borið á húðina og
jafnframt sjáanlegur munur! Ég mæli
eindregið með Silhouette fyrir konur á
öllum aldri og eftir barnsburð er það al-
veg nauðsynlegt.
Nýja Body Scrubið er kærkomin
viðbót og tvöfaldar virkni Silhouette-
kremsins á húðina.“
Dísa í World Class
1) Gott er, að þið þekkist fyrr
en þið gangið að eigast en segja
máttu mér hvort ein saman til-
hneiging ræður fyrir þig eður
meiri skynsemi. Menn segja eft-
ir drottningu nokkurri í fyrri
tíð, sem hét Ólympías, að konur
skuli menn velja sér ei síður
með eyrum en augum. (Sr.
Björn Halldórsson 1724–1794.)
2) Og þá er fullkomnuðust
hvítasunnudagar, voru þeir allir
með einum huga í þeim sama
stað. Og þar varð skyndilega
þytur af himni, líka sem mikils
tilkomandi vindar, og fyllti upp
allt húsið þar sem þeir sátu í. Og
á þeim sáust sundurgreinilegar
tungur svo sem að væri þær gló-
andi. Hann setti sig og yfir sér-
hvern þeirra. Og þeir urðu allir
fullir af heilögum anda og tóku
að mæla ýmislegar tungur eftir
því sem heilagur andi gaf þeim
til út að tala. (Postulanna gjörn-
ingar; Oddur Gottskálksson, d.
1556, þýddi.)
3) Snjórinn fyllir fjallaskörðin,
fennt er yfir móabörðin,
allt er hulið ís og klaka,
örlar vart á frostnum hól.
Kaldbak yst við Eyjafjörðinn,
ægihvítan sé ég vaka,
sitja kaldan konungsstól.
(Sverrir Pálsson, f. 1924, Frá djúpi.)
4) Kom þunga starf og þreyt hinn aldna
mann,
sem þekkti vel hve lítil var hans dáð.
Feyk, stormur tímans, öllu sem ég ann,
lát arð minn jafnan því er til var sáð.
Kom, ljúfa gleymska, leið mig þín á vit,
kom langa myrkur, vef mig þínum hjúp.
Kom alda sterka hönd, lát hvert mitt rit,
og hvert mitt kvæði sökkt í neðsta djúp.
(Jón Helgason 1899–1986.)
5) Hún synti í sjónum
og sá fullt af steinum.
Fiskarnir urðu alveg hissa
því hún var bleik
á litinn.
Hún synti lengra
svo fiskarnir gætu
ekki séð hana
en þá kom allt í einu
hákarl
og skemmdi allt grasið
í sjónum
svo það krumpaðist.
Hún fór á bak við stein
sem skemmdist ekki
þarna ofan í sjónum.
Hákarlinn fór
heim til sín.
Hún fór
heim til sín,
þarna ofan í sjónum.
Hún var hafmeyja.
(Jóna Guðrún, 5 ára leikskólamær.)
6) Hvert skal lýðrinn lúta?
Lögin kann enginn fá,
nema baugum býti til.
Tekst inn tollr og múta.
Tala þeir klausu þá,
sem hinum er helzt í vil.
Vesöl og snauð er veröld af þessu klandi.
Völdin efla flokkadrátt í landi.
Harkamálin hyljast mold og sandi.
Hamingjan banni, að þetta óhóf standi.
(Skáld-Sveinn, um 1500, Heimsósómi.)
7) Freyr er bestur
allra ballriða
ásagörðum í.
Mey hann né grætir
né manns konu
og leysir úr höftum hvern.
(Lokasenna 37.)
8) Hæstur heilagur andi
himna kóngurinn sterki
loflegur líttu á mig
signaðr á sjó og landi
sannr í vilja og verki
heyr þú eg heiti á þig.
Forða þú mér frá fjandans pínu díki
svo feikna kvölunum öllum frá mér víki,
mér veit þú það Máríu sonrinn ríki
að mæla kynni eg nokkuð svo þér líki.
(Ljómur; 15. öld.)
9) Lestu mér blóm
í morgundögginni
gleymmérei
augna þinna
blóðberg
vara þinna
lof mér síðan finna
flauelslíkama þinn.
(Hallfríður Ingimundardóttir; f. 1951,
Í skini brámána.)
10) Á sofinn hvarm þinn
fellur hvít birta
harms míns.
Um hið veglausa haf
læt ég hug minn fljúga
til hvarms þíns.
Svo að hamingja þín
beri hvíta birtu
harms míns.
(Steinn Steinarr 1908–1958,
Tíminn og vatnið 17.)
11) Engin germönsk þjóð, og
reyndar engin þjóð í Norður-
álfu, á bókmentir frá miðöldum,
er að frumleik og snildarbrag
komist í jafnkvisti við bókment-
ir Íslendinga frá fimm fyrstu
öldunum eftir að land byggðist.
Verða því frændþjóðir vorar
mjög að leita til íslenzkra rita,
þegar þær vilja fylla skjaldar-
skörðin í sögu sína, mála sinna
og menningar. Af þessu leiðir,
að erlendir fræðimenn og Ís-
lendingar, sem dvalið hafa og
starfað utan lands, hafa gefið
mikinn gaum að tungu vorri og
bókmentum fram að 1400, og
frægð þeirra er mikil og fer
víða, þótt enn eigi þær eftir að
nema lönd. (Sigurður Nordal
1886–1974, Samhengið í ís-
lenskum bókmenntum, 1924.)
12) Son guðs ertu með sanni,
sonur guðs, Jesú minn.
Son guðs, syndugum manni
sonararf skenktir þinn,
son guðs, einn eingetinn.
Syni guðs syngi glaður
sérhver lifandi maður
heiður í hvert eitt sinn.
(Hallgrímur Pétursson 1614–1674,
Passíusálmur 25,14.)
13) Í upphafi allt var skapað
og ekki að neinu hrapað.
Rauða hafið er rautt
og það Dauða dautt,
en enginn veit ennþá hver drap það.
(Ókunnur höfundur.)
ÍSLENSKT MÁL
Umsjónarmaður Gísli Jónsson
1.121. þáttur
Veistu að þ
að er
útsala í Kr
ílinu?
Já það
er
30-70
%
afslátt
ur af ö
llu