Morgunblaðið - 20.10.2001, Blaðsíða 56

56 LAUGARDAGUR 20. OKTÓBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
ÍSLENDINGAR hummuðu og
kváðu í gegnum aldirnar. Það
komu þeir tímar að ekki mátti
spila á hljóðfæri eða vera með tón-
list af nokkru tagi á takteinum. Þá
hummuðum við bara í hjásetunni
og teignum.
Í dag er staðan blómleg, við höf-
um haft gæfu til að koma á legg
góðu tónlistarlífi í landinu. Ef ætti
að þakka einhverjum væri erfitt
um vik því margir hafa lagt hönd á
plóginn og ekki öllum verið hamp-
að fyrir þeirra störf.
Nú eru tónlistarkennarar komn-
ir í kjarabaráttu og búnir að boða
verkfall 22. október næst komandi.
Mér ljúft og skylt að koma að því
máli á einhvern hátt. Tónlist er
einn af uppbyggilegri þáttum í
barnauppeldi. Byggi þessa fullyrð-
ingu á reynslu.
Hvað helst?
Samhæfing huga og handa.
Þetta er mikil þjálfun og kemur til
góða við aðra námsþætti. Það hef-
ur verið sýnt fram á það með
rannsóknum að tónlistarnám örvar
og styrkir nám í öðrum greinum.
Agi. Í tónlistarnámi gengur ekki
að slugsa, þú verður að setjast nið-
ur og æfa, þetta er mikið heima-
nám því aðeins er boðið upp á tvo
til þrjá tíma á viku í flestum tón-
listarskólum. Er ekki alltaf verið
að tala um agaleysi barna og ung-
linga?
Gleði. Að læra eitthvað sem
verður til gleði bæði fyrir þig og
aðra. Tónlistin gæti verið örlítið
mótvægi gegn stríðsæsingum
ráðamanna og/eða sífellt auknu
þunglyndi þjóðarinnar. Veitir af á
þessum síðustu og verstu?
Sjálfstraust. Börnin koma fram
á tónleikum og spila fyrir fjölda
manns. Það þarf töluvert til, en
æfingin skapar meistarann. Þann-
ig venjast þau þeirri tilhugsun að
þau séu að gera eitthvað merki-
legt, séu góð í einhverju. Ég hef
fylgst með mörgum börnun í gegn-
um árin og séð gífurlegar breyt-
ingar á þeim frá ári til árs hvað
varðar framkomu.
Virðing. Í tónlistarnámi læra
börnin að bera virðingu fyrir
hljóðfærinu sem þau spila á og
hirða um. Þau læra að bera virð-
ingu fyrir sköpun annarra með því
að vanda sig sem best við flutning
tónverka og þau læra að bera virð-
ingu fyrir þeim sem koma til að
hlýða á tónlistina. Þetta smitar út
frá sér, viðhorf til annars fólks
fylgir óhjákvæmilega með.
Tónlistarnám er byggt upp á 8
stigum. 7. og 8. stig eru lánshæf
hjá LÍN sem segir töluvert um
kröfurnar sem gerðar eru því LÍN
lánar ekki út í loftið. Misjafnt er
bæði eftir nemendum og hljóðfær-
um hversu langan tíma hvert stig
tekur. 3ja ára sérnám þarf til að
verða tónlistarkennari. Í heild er
þetta talið 12-15 ára skóli. Byrj-
unarlaun hjá nýútskrifuðum tón-
listarkennara eru nú 102.000, já
hundrað og tvö þúsund.
Hlerað hef ég að krafa tónlistar-
kennara hljóði upp á sömu kjör og
framhaldsskólakennarar hafa nú.
Það ku hafa verið svo, þar til fyrir
3-5 árum að halla tók undan fæti
hjá félagi tónlistakennara. Hvað
gerðist? Voru þeir ekki nógu frek-
ir? Fóru þeir ekki í nógu mörg
verkföll? Eða er þetta bara vont
fólk?
Það er afleitt að dragast aftur
úr í launabaráttunni, hvaða sakir
sem liggja að baki, ekki síst vegna
þess að alltaf er einblínt á pró-
sentutölur sem segja svo lítið þeg-
ar einn er með helmingi hærri
krónutölu en annar í laun.
Af gamalli reynslu veit ég að
samninganefndir ríkis og bæja
hafa yfirleitt ekki umboð til að
taka stór skref í kjarabaráttunni,
því beini ég máli mínu til Ingi-
bjargar Sólrúnar sem er höfuð-
paurinn í mínu sveitarfélagi, er
þörf á verkfalli? Ef svo, gæti ég þá
fengið nánari skýringar. Eru það
óheyrilegar kröfur að vilja það
sama og fólk með sambærilega
menntun? Er sveitarfélagið mitt
svo fátækt að það geti ekki stutt
við tónlistarkennslu á sómasam-
legan hátt?
ARNA A. ANTONSDÓTTIR,
meinatæknir.
Hvers virði er
tónlistarnám?
Frá Örnu A. Antonsdóttur:
EF MINNST er á virkjanafram-
kvæmdir til uppbyggingar og bættrar
lífsafkomu á Austurlandi veldur það
að mati Ólafs F. Magnússonar læknis
og fleiri gífurlegum náttúruspjöllum.
Auðvitað eru það alltaf náttúruspjöll
þegar hróflað er við móður jörð, sama
hvar er. En hvers vegna heita það
náttúrufórnir ef á að virkja á Austur-
landi? Hvers vegna er svona góð sátt
um virkjanakosti á Suðurlandi?
Fylgja ekki þeim virkjunum náttúru-
spjöll? Eru Þjórsárverin og nágrenni
þeirra ekki þjóðargersemi? Þar sem
Ólafi F. Magnússyni lækni er svona
umhugað um Austurland og veit
svona vel hvað okkur er fyrir bestu
skora ég hér með á hann að sækja um
stöðu læknis í Fjarðabyggð og flytja
til okkar. Ef hann vill það ekki ætti
hann að fara að líta sér nær, t.d. á
Hengilssvæðið, og láta okkur í friði.
Hann má athuga að aðgát skal höfð í
nærveru sálar, við erum líka fólk.
Virðingarfyllst,
ÁLFHEIÐUR HJALTADÓTTIR,
Ásgerði 6, Reyðarfirði.
Virkjanir
á Austurlandi
Frá Álfheiði Hjaltadóttur: