Morgunblaðið - 24.03.2002, Blaðsíða 43

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 24. MARS 2002 43
Hallgrímskirkja. Æskulýðsfélagið Örk
mánudagskvöld kl. 20.
Háteigskirkja. Félagsvist fyrir eldri borg-
ara í Setrinu á neðri hæð safnaðarheim-
ilis mánudag kl. 13. TTT-klúbburinn kl.
17. Lifandi og fjöbreytt starf fyrir börn úr
4.–6. bekk í umsjón Andra, Gunnfríðar,
Guðrúnar Þóru og Jóhönnu. Öll börn vel-
komin og alltaf hægt að bætast í hóp-
inn.
Laugarneskirkja. 12 sporin – andlegt
ferðalag kl. 20. 12 spora hópar koma
saman mánudag kl. 20 í kirkjunni. Mar-
grét Scheving sálgæsluþjónn er við
stjórnvölinn. (Sjá síðu 650 í Textavarpi).
Neskirkja. Bænastund mánudag kl. 18.
Litli kórinn, kór eldri borgara, þriðjudag
kl. 16.30. Stjórnandi Inga J. Backman.
Árbæjarkirkja. Sunnudagur: Æskulýðs-
fundur kl. 20.
Fella- og Hólakirkja. Mánudagur: Fjöl-
skyldumorgnar (mömmumorgnar) mánu-
dag í safnaðarheimili kirkjunnar kl. 10–
12. Heitt á könnunni og eitthvað hollt
og gott fyrir börnin. Starf fyrir 11–12 ára
stúlkur kl. 17–18. Starf fyrir 9–10 ára
drengi kl. 17–18. Unglingastarf á mánu-
dagskvöldum kl. 20.30.
Grafarvogskirkja. Sunnudagur: Bæna-
hópur kl. 20. Tekið er við bænarefnum
alla virka daga frá kl. 9–17 í síma 587-
9070.
Hjallakirkja. Þriðjudagur: Prédikunar-
klúbbur presta í Reykjavíkurprófasts-
dæmi eystra er í Hjallakirkju kl. 9.15–
10.30. Umsjón Sigurjón Árni Eyjólfsson.
Seljakirkja. Mánudagur: KFUK-fundur
fyrir stelpur á aldrinum 9–12 ára kl.
17.15 í kirkjunni. Fjölbreytt fundarefni.
Allar stelpur velkomnar.
Vídalínskirkja. Fjölbreytt kristilegt starf
fyrir 9–12 ára drengi í Kirkjuhvoli á
mánudögum kl. 17.30 í umsjón KFUM.
Fríkirkjan í Hafnarfirði. Mánudagskvöld
kl. 20–22, eldri félagar.
Lágafellskirkja. Mánudagur: Al-Anon-
fundur í kirkjunni kl. 21. Bænahópur á
mánudagskvöldum í Lágafellskirkju kl.
20. Kirkjukrakkafundur í Varmárskóla kl.
13.15–14.30. TTT-fundir í safnaðar-
heimili kl. 16–17. Fundir í æskulýðs-
félaginu Sánd kl. 17–18.
Þorlákskirkja. TTT-starf í kvöld sunnu-
dag kl. 19.30.
Hvammstangakirkja. KFUM&K-starf
kirkjunnar í Hrakhólum mánudag kl.
17.30.
Krossinn. Almenn samkoma í Hlíða-
smára 5 kl. 16.30. Allir velkomnir.
Landakirkja, Vestmannaeyjum. Mánu-
dagur: Páskafrí í æskulýðsstarfi fatl-
aðra.
Fíladelfía. Almenn samkoma kl. 16.30.
Lofgjörðarhópur Fíladelfíu leiðir söng.
Ræðumaður Shayne Walters. Allir hjart-
anlega velkomnir.
KEFAS, Vatnsendavegi 601. Sunnudag-
ur: Samkoma kl. 16.30. Ræðumaður
Sigrún Einarsdóttir. Bænastund fyrir
samkomu kl. 16. Lofgjörð og fyrirbænir.
Tvískipt barnastarf fyrir börn frá eins árs
aldri. Þriðjud.: Bænastund kl. 20.30.
Miðvikud.: Samverustund unga fólksins
kl. 20.30. Mikil lofgjörð og orð guðs
rætt. Allir velkomnir.
Vegurinn. Fjölskyldusamkoma kl. 11.
Bænastund kl. 19.30. Samkoma kl. 20.
Högni Valsson prédikar. Lofgjörð, fyr-
irbænir og samfélag. Allir hjartanlega
velkomnir. Minnum á mótið um bæna-
dagana Jesús læknar og endurreisir
sem hefst á skírdag kl. 20.
KFUM & KFUK, Holtavegi 28. Sam-
koma kl. 17. Yfirskrift: Þessu hefði ég
aldrei trúað! Upphafsorð: Anna Magn-
úsdóttir. Margrét Jóhannesdóttir talar.
Barnasamkoma kl. 17 í kjallarasal. Spil-
að verður bingó. Verð 50 kr. Vaka kl.
20.30. Tónlistarmyndbönd, Kirk Frank-
lin, WoW 2001, Hill Songs. Vitnisburður.
Mikil lofgjörð, fyrirbæn. Allir velkomnir.
Kristskirkja í Landakoti. Næsti fundur í
biblíulestri sr. Halldórs Gröndal er
mánudaginn 25. mars og hefst kl. 20 í
safnaðarheimilinu í Landakoti. Allir sem
hafa áhuga eru hjartanlega velkomnir.
Safnaðarstarf
ÁHUGAHÓPUR um svokallaðar
Tómasarmessur efnir til sjöttu mes-
unnar á þessum vetri í Breiðholts-
kirkju í Mjódd í kvöld, pálmasunnu-
dag, 24. mars, kl. 20.
Tómasarmessan hefur vakið
mikla ánægju þeirra sem þátt hafa
tekið og virist hafa unnið sér fastan
sess í kirkjulífi borgarinnar, en slík
messa hefur verið haldin í Breið-
holtskrkju í Mjódd síðasta sunnudag
í mánuði.
Framkvæmdaaðilar að þessu sinni
eru Breiðholtskirkja, Kristilega
skólahreyfingin, Félag guð-
fræðinema og hópur presta og
djákna.
Markmið Tómasarmessunnar er
öðru fremur að leitast við að gera
nútímamanninum auðveldara að
skynja návist drottins, einkum í mál-
tíðinni sem hann stofnaði og í bæna-
þjonustu og sálgæslu, en mikil
áhersla er lögð á fyrirbænaþjónustu.
Þá einkennist messan af fjölbreyti-
legum söng og tónlist og sömuleiðis
af virkri þátttöku leikmanna.
Páskabingó
í Hjallakirkju
PÁSKABINGÓ verður í safn-
aðarheimili Hjallakirkju, efri hæð,
mánudaginn 25. mars. Bingóið hefst
kl. 20 og eru allir velkomnir, ungir
sem aldnir. Bingóvinningar eru
margvíslegir; páskaegg, páska-
skraut, sælgætiskörfur og fleira.
Bingóspjaldið kostar kr. 200. Safn-
aðarfólk, sem og aðrir, eru hvattir
til að mæta.
Páskaeggjabingó
í Grafarvogskirkju
PÁSKAEGGJABINGÓ á vegum
safnaðarfélags Grafarvogskirkju
verður haldið í safnaðarsal Graf-
arvogskirkju mánudaginn 25. mars.
Vinningar eru sem fyrr páskaegg af
mörgum stærðum. Verð á bingó-
spjöldum er 200 kr.
Allir velkomnir.
Stjórnin.
Tómasarmessa
í Breiðholtskirkju
Breiðholtskirkja
KIRKJUSTARF
fræðingur við Heilsugæslustöðina á
Seltjarnarnesi frá 1991. Lengst af
var hún hjúkrunarstjóri og síðar
hjúkrunarforstjóri í rúmt ár þar til
hún fór í námsleyfi, því námsleyfi átti
að ljúka nú í mars.
Við minnumst Maríönnu sem góðs
félaga og samstarfsmanns. Hún var
fær í sínu starfi, nákvæm, áhugasöm
og dugleg.
Maríanna var kvik í hreyfingum,
hafði létta lund og þægilega nær-
veru. Lét sér annt um samstarfsfólk
sitt og skipulagði m.a. margar
gönguferðir fyrir starfsfólkið sem
var í samræmi við áhuga hennar á
útivist, hreyfingu og hollum lifnaðar-
háttum.
Maríanna var mikil fjölskyldu-
manneskja og fjölskyldan sérstak-
lega samrýmd. Oft talaði hún um
hana Lísu sína en þær mæðgur voru
afar nánar.
Maríanna var mjög áhugasöm um
starfsemi heilsugæslustöðvarinnar
og vildi sjá veg hennar sem mestan.
Hún átti mikinn þátt í uppbyggingu
stöðvarinnar og því skipulagi sem
hefur verið viðhaft hér á heilsu-
gæslustöðinni æ síðan. Það átti ekki
við hana að slá af kröfum um þjón-
ustu og fátt líkaði henni verr en þeg-
ar skjólstæðingar voru ekki sáttir.
Umhyggja hennar fyrir skjólstæð-
ingum var mikil og öðrum starfs-
mönnum til eftirbreytni.
Síðasta starfsár hennar hér á stöð-
inni störfuðum við mikið saman og
bar aldrei skugga á það samstarf.
Ávallt var gott að leita til Maríönnu,
hún vildi leysa úr öllum vandamálum
og taldi ekki eftir sér að ganga í
hvert það verk sem þurfti til að starf-
semin gengi sem best. Það mein sem
að lokum dró hana til dauða hefur án
efa haft áhrif á líðan hennar og
starfsgetu undir lokin, en hún lét þó
ekki á neinu bera og sinnti sínu vel.
Ég hitti Maríönnu síðast viku fyrir
aðgerðina í haust, hún var þá á
göngu úti við Gróttu. Hún var jafn-
áhugasöm og fyrr um stöðina og
starfsfólk. Var þreytuleg en ég
kenndi um rokinu og kuldanum við
Gróttu, nokkrum dögum síðar kom
annað í ljós.
Starfsfólk heilsugæslustöðvarinn-
ar á Seltjarnarnesi minnist Mar-
íönnu með hlýju og söknuði. Við
sendum ættingjum hennar Jens
Pétri, Lísu, Haraldi, Grethe og öðr-
um samúðarkveðjur en þeirra missir
er mikill.
Sigríður Dóra Magnúsdóttir.
Kær vinkona mín, Marianna Har-
aldsdóttir hefur kvatt þetta líf. Leið-
ir okkar lágu fyrst saman í Lang-
holtsskóla þegar við vorum 9 ára.
Við vorum ekki gamlar þegar við
vorum ákveðnar í að fara í Hjúkr-
unarskólann. Við pöntuðum viðtals-
tíma hjá Þorbjörgu skólastjóra sem
studdi okkur í ákvörðunartökunni og
sagði að þegar við næðum aldri
skyldum við senda henni umsókn.
Maríanna var fædd í febrúar en ég
í desember. Á þeim tíma voru nýir
nemendur teknir inn í skólann tvisv-
ar á ári, í september og mars. Það
var Maríönnu líkt ad bíða eftir vin-
konu sinni og saman hófum við nám-
ið í mars 1969, í E-hollinu.
Þar kynntumst við hópi ungra og
efnilegra stúlkna sem hafa haldið
hópinn síðan. Við útskrifuðumst 18.
mars 1972.
Eftir að hafa unnið sem hjúkrun-
arkonur (á þeim tíma kölluðumst við
ekki fræðingar) í eitt ár, héldum við
ásamt Helgu Snæbjörns til Dan-
merkur og unnum á KAS Glostrup.
Þær tvær ætluðu að vinna á gjör-
gæsludeild en ég hjartadeild.
Tvær hollsystur okkar, þær Anna
Óskars og Margrét Gústafs, voru
þegar komnar til Kaupmannahafnar
og unnu á Ríkisspítalanum. Við átt-
um ótrúlega margar góðar stundir
saman þar. Þær snéru allar til baka
til Íslands en ég hef búið í Danmörku
síðan.
Þrátt fyrir fjarlægðina höfum við
fylgst með lífi hvor annarar. Við átt-
um tvo sameiginlega vinahópa,
æskuvinkonurnar Áslaugu, Fríðu og
Stínu og svo E-hollið.
Kæru Jens Pétur, Lísa og Har-
aldur, ég votta ykkur mína dýpstu
samúð og bið Guð að styrkja ykkur.
Steinunn Sigurbergsdóttir.
Við Maríanna urðum nánar vin-
konur eiginlega um leið og við kynnt-
umst í Kaupmannahöfn, þar sem við
vorum nágrannar. Við fundum báðar
að lífsviðhorf okkar var svipað og
náðum þess vegna vel saman.
Maríanna var mér einstök vin-
kona. Hún hafði svo stórt hjarta, var
svo traust og trygg og hafði af svo
miklu að miðla. Því var ætíð gott að
ræða við hana um einföld og flókin
mál, því allt sem hún hugsaði og
gerði var svo yfirvegað og skynsam-
legt. Það er því augljóst af hverju
vinahópur hennar var stór. Öllum
leið vel í nærveru hennar.
Maríanna og Jens eignuðust ynd-
islega dóttur, Lísu. Maríanna og
Lísa voru nánar og góðar vinkonur
og ég veit að sú hlýja og umhyggja
sem Maríanna veitti dóttur sinni
mun veita henni styrk og efla í fram-
tíðinni.
Gestrisni þeirra Maríönnu og Jens
hefur alla tíð verið einstök og ófáar
eru þær stundir sem við Sigurjón og
drengirnir höfum átt hjá þeim með
fjölskyldunni og í góðra vina hópi.
Þær stundir eru í dag dýrmætar
minningar.
Ótímabært fráfall Maríönnu er
mikill missir fyrir okkur öll. Sökn-
uðurinn er mikill, en minningarnar
um allar þær góðu stundir sem við
fengum að njóta saman munu lifa og
hlýja hjartarætur okkar.
Elsku Jens, Lísa og Haraldur, ég
veit að vitneskjan um allt það góða
sem Maríanna lét af sér leiða mun
styrkja ykkur og okkur öll. Guð
blessi minningu hennar.
Ingibjörg Sigurðardóttir.
Við urðum þeirrar gæfu aðnjót-
andi að eiga Maríönnu að vini. Ein af
fyrstu minningunum frá langri vin-
áttu okkar við hana er um ferðalag
með þeim Jens sumarið 1975. Gist
var á Þóroddsstöðum í Hrútafirði
þaðan sem Maríanna var ættuð í föð-
urætt. Þar átti hún ömmu sem var
henni afar kær og við munum vel eft-
ir frá þessari einu heimsókn. Næstu
nótt var verið í tjöldum vestur í Dala-
sýslu að loknum viðburðaríkum degi
sem meðal annars fól í sér ferð um
stórgrýttan veg yfir Steinadalsheiði
á Fiatbíl Maríönnu. Önnur minning
frá þessum tíma er um veiðiferð og
fyrirhugaða útilegu sem endaði með
flótta í bæinn undan stórrigningu en
reyndist samt skemmtiferð full af
uppákomum og skrýtlum sem við
fjögur minntumst oft síðar. Sama
átti við um tvær heimsóknir okkar til
þeirra Jens á námsárum þegar þau
bjuggu skammt fyrir utan Kaup-
mannahöfn en við í London.
Samverustundirnar áttu eftir að
verða fjölmargar, bæði í útivist og á
heimilum okkar og annarsstaðar í
góðra vina hópi. Stutt fjallganga með
þeim Jens og Maríönnu í fyrrasumar
er ferskust í minningunni. Það var
þremur mánuðum áður en í ljós kom
að Maríanna væri alvarlega veik.
Þetta var á júlíkvöldi ekki langt fyrir
utan bæinn en þó á nýjum slóðum
fyrir okkur. Félagi Tyrfingur hinn
ferfætti var auðvitað með í för eins
og venjulega. Maríanna hafði yndi af
útiveru og gönguferðum og þessi
ferð lukkaðist í alla staði vel. Þegar
leið á gönguna opnaðist okkur stór-
kostlegt útsýni og jókst svo undrum
sætti í næstum hverju skrefi að okk-
ur fannst. Það var mjúkur blær yfir
landinu þetta kyrra og hlýja sumar-
kvöld. Hvílík heppni að hafa lagt í
hann einmitt í kvöld, sögðum við
hvert við annað á heimleiðinni.
Frá Maríönnu stafaði mikilli
hlýju. Þessi hlýja einkenndi allt við-
mót hennar og birtist meðal annars í
ríkri umhyggju fyrir öðrum. Það var
vart tilviljun að hún lagði fyrir sig
hjúkrun. Umhverfis hana varð til
notakennd. Hún hafði þannig nær-
veru, lausa við stress og streð. Þetta
fundu líka börn okkar, Baldvin og
Auður, sem hún sýndi ætíð alúð og
áhuga eins og vænta mátti af henni
og þau kunnu að meta.
Við þökkum kærri vinkonu ynd-
isleg kynni.
Albert og Ása.
Von. Örvænting. Harmleikur. Ást.
Þessi orð komu fyrst upp í huga
minn er ég heyrði af örlögum elsku-
legrar skólasystur minnar. 30 ár eru
nú um garð gengin frá því er við sát-
um kotrosknar á fremsta bekk í
Hjúkrunarskóla Íslands og lífið
blasti við okkur jafnt innan dyra sem
utan, en þar gnæfði fyrir augum
vinnu- og námsvettvangurinn sem
ber nú heitið Háskólasjúkrahús. En
við vorum bara í „hjúkrun“ og lágum
fáklæddar fyrir utan heimavistina og
sleiktum sólskinið í ölum upplestr-
arfríum. Náminu var skipt í annir og
alltaf komum við hver úr sinni stofn-
uninni saman á ný í bóklegu áföng-
unum eins og 30 perlur á heilu bandi.
En nú hefur þessi festi rofnað og ein
af leiftrandi perlunum skipt um til-
verustig (það er mín meining). En
hún fer ekki langt og mun vitja okkar
af heilum hug í endurminningunni.
Maríanna var heilsteyptur per-
sónuleiki. Allt bar þar að sama
brunni; ögun, fágun, hógværð og dul-
in kímni, gáfa sem hún var ekkert að
flagga. Hún átti yfir hreysti að búa
þar til örlögin gripu í taumana.
Á dánardegi Maríönnu stendur í
Máttarorðum:
Ó, haltu áfram. Dagur dvín,
það dimmir brátt og kvöldar senn.
Því kasta deyfð og drunga burt,
því doðinn aldrei vinnur menn.
(Horatius Bonar.)
Karlína Friðbjörg Hólm.
Komið er að kveðjustund. Langt
fyrir aldur fram er Maríanna Har-
aldsdóttir, þessi hressa og kvika
kona, kölluð burt úr þessum heimi.
Fyrir hönd hjúkrunarfræðinga
sem störfuðu með Maríönnu, langar
mig að skrifa nokkur kveðjuorð en
Maríanna starfaði með okkur á
Heilsugæslustöðinni á Seltjarnar-
nesi frá árinu 1991.
Í minningunni er bjart yfir Mar-
íönnu. Ljóshærð, brosmild og hlý.
Ákveðin og samviskusöm, alltaf að,
en þó svo næm á það hve smáatriðin
skipta miklu máli í erli dagsins.
Maríönnu var annt um starf sitt og
sinnti hún skjólstæðingum sínum af
alúð, hvort sem þar voru ungar mæð-
ur með kornabörn eða afar og ömm-
ur í heimahjúkrun. Eftir um 8 ára
starf tók hún við starfi hjúkrunarfor-
stjóra á Heilsugæslustöðinni á Sel-
tjarnarnesi um eins árs skeið eða þar
til hún fór í námsleyfi haustið 2000.
Hún hlakkaði til að fara í námsleyfið.
Hún vildi auka þekkingu sína og
víkka sjóndeildarhringinn og um-
fram allt ekki staðna í starfi. Hún
hafði mikinn metnað fyrir hönd
heilsugæslunnar og var vakin og sof-
in yfir því starfi sem þar fór fram.
Fagmennska og velferð skjólstæð-
inga var það sem hún hafði að leið-
arljósi.
Maríönnu var þó ekki síður um-
hugað um vellíðan samstarfsfólksins
og eru ófáar gönguferðirnar og úti-
vistarstundirnar sem hún hvatti til
og skipulagði fyrir okkur hjúkku-
hópinn einan sér eða starfsfólk
heilsugæslustöðvarinnar allrar. Eða
kökurnar sem hún laumaði á borðið í
kaffistofunni, svona til að lífga upp á
hversdagsleikann. Það var Maríönnu
einkar lagið.
Við minnumst Maríönnu með virð-
ingu og þakklæti. Fjölskyldu henn-
ar, Jens Pétri, Lísu, Haraldi, Grethe
og öðrum, vottum við dýpstu samúð
og biðjum góðan Guð að styrkja þau
og hugga.
Guðbjörg Pálsdóttir.
Það er mikill harmur að mörgum
kveðinn við svo ótímabært fráfall
Maríönnu. Þau hjónin, Maríanna og
Jens Pétur, voru vinamörg, og er sá
sem þetta ritar í þeim forréttinda-
hópi. Maríanna var glæsileg kona,
einstaklega jákvæð, lífsglöð og hlát-
urmild. Það geislaði af henni hvar
sem hún kom. Þau hjónin voru mjög
samrýnd og deildu áhugamálum s.s.
útivist og náttúruskoðun og ekki
hvað síst umhyggju og uppeldi dótt-
urinnar, Lísu.
Það er erfitt að sjá á bak góðri
konu í blóma lífsins og það er sárt að
geta ekki linað þrautir þeirra sem
þyngsta sorgina bera. Ég bið Guð að
blessa minningu Maríönnu og að
styrkja Jens Pétur og Lísu á þessum
erfiðu tímamótum.
Hjörtur Örn Hjartarson.