Morgunblaðið - 04.07.2002, Blaðsíða 49

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 4. JÚLÍ 2002 49
✝ Lára LaufeyLoftsdóttir fædd-
ist 10. júlí 1925 í
Reykjavík. Hún lést á
hjúkrunarheimilinu
Sunnuhlíð í Kópavogi
21. júní síðastliðinn.
Foreldar hennar
voru Loftur Sigfús-
son sjómaður og
Kristín Kristjánsdótt-
ir saumakona. Stjúp-
faðir Láru var Run-
ólfur Runólfsson.
Etirlifandi systkini
Láru sammæðra eru
Hrefna Sigríður, Ing-
unn Bryndís, Kristján og Jónas
Runólfsbörn. Eftirlifandi systur
Láru af föðurnum eru Jóhanna og
Steinunn. Lára giftist 1943 Óskari
S. Ólafssyni bifvélavirkja, f. 9. jan-
úar 1917, d. 27. mars 1990. Börn
þeirra eru: 1) Guðmunda Hjördís
húsmóðir, f. 20.1. 1941, maki
Hilmar Kristjánsson, þau eiga sjö
börn, fimmtán barnabörn og eitt
barnabarnabarn. 2) Sólveig Mar-
grét sjúkraliði, f. 25.4. 1943, hún á
fimm börn, tíu barnabörn og eitt
langömmubarn. 3)
Ólafur Kristján hús-
gagnasmíðam., f.
19.11. 1944, maki
Unnur Hauksdóttir.
Ólafur á tvö börn og
fjögur stjúpbörn. 4)
Anna Edda húsmóð-
ir, f. 9.12. 1945, maki
Birgir W. Steinþórs-
son, þau eiga fimm
börn og tólf barna-
börn. 5) Sigrún
sjúkraliði, f. 25.3.
1947, maki Skæring-
ur Georgsson, þau
eiga þrjú börn og sjö
barnabörn.
6) Guðríður Ósk húsmóðir, f.
11.6. 1948, hún á sex börn, tólf
barnabörn og eitt langömmubarn.
7) Kjartan offsetprentari, f. 23.3.
1951, d. 23.8. 1999.
Óskar og Lára bjuggu lengst af
í Reykjavík, en síðustu árin í Fann-
borg 1 í Kópavogi. Lára dvaldist á
Hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð í
Kópavogi síðustu mánuðina.
Útför Láru fór fram í kyrrþey
að ósk hinnar látnu.
Þú áttir þrek og hafðir verk að vinna
og varst þér sjálfri hlífðarlaus og hörð.
Þú vaktir yfir velferð barna þinna.
Þú vildir rækta þeirra ættarjörð.
Frá æsku varstu gædd þeim góða anda
sem gefur þjóðum ást til sinna landa
og eykur þeirra afl og trú.
En það er eðli mjúkra móðurhanda
að miðla gjöfum – eins og þú.
(Davíð Stefánsson.)
Elsku mamma, mig langar að
þakka þér allt sem þú gerðir fyrir
mig og mína. Það varð hlutverk þitt
að vera heima og hugsa um okkur
systkinin. Þú varst alltaf til staðar
fyrir okkur öll, hvort sem það var í
gleði eða sorg, ást þín og umhyggja
gaf okkur styrk og þrek, og glettni
þín og bros var aldrei langt undan.
Bara að vita af þér var okkur svo
mikils virði.
Ég gæti reynt að segja svo margt
um þig, til þess að láta þig vita hvers
virði þú varst mér og mínum en
mestu máli skiptir að ég vil að þú vit-
ir að ég þakka þér alla ást þína og
umhyggju og við geymum fjársjóð
minninganna um ókomna tíð. Þótt
erfitt verði að heyra ekki rödd þína
framar eða sjá þig þökkum við að þú
þurfir ekki að þjást meira og við vit-
um að núna líður þér vel.
Þín dóttir,
Sólveig Margrét og fjölskylda.
Lára var gift móðurbróður mín-
um, móðir mín Sigríður, f. 1912, d.
1978, og Óskar voru einu lifandi
fædd börn sinna foreldra. Mjög
kært var með fjölskyldunum alla tíð
og samgangur mikill, því er eðlilegt
að minningar mínar séu samofnar
minningu þeirra hjóna.
Lára var ung er leiðir þeirra Ósk-
ars lágu saman, ég man eftir henni
úr æsku minni, ungri og fallegri með
litlu börnin sín sem komu hvert á
eftir öðru.
Oft var þröngt í búi hjá hjónunum
ungu. Erfiðir tímar hafta og
skömmtunar, húsnæði af skornum
skammti og ekki alltaf næg atvinna.
Vinnudagar Óskars gátu þó orðið
langir þótt daglaunin væru rýr í
krónum talið en hans er minnst fyrir
einstaka hlýju og greiðasemi við
skylda sem óskylda. Þrátt fyrir allt
var heimili þeirra öllum opið, gesta-
gangur mikill og vel tekið á móti
þeim er að garði bar. Hjartarýmið
alltaf stærra en það veraldlega. Auð-
ur þeirra var ást þeirra og börnin,
þótt slæmar aðstæður um tíma yllu
því að tvö barna þeirra eignuðust
aðra uppeldisforeldra.
Enginn nema sá er reynir getur
sett sig í spor þeirra er verða að af-
henda börnin sín til ókunnugra og
trúa því að það sé þeim fyrir bestu,
eins og Lára og Óskar urðu að
reyna, sársaukann huldu þau í
amstri lífsbaráttunnar sem hélt
áfram. Sá tími kom að þessi börn
komu aftur í opinn faðm þeirra. Einu
sinni, já, þau fóru aðeins einu sinni á
ævinni barnlaus saman í sumar-
ferðalag. Þau fóru með móður minni
og fóstra, Páli M. Ólafssyni múrara.
Lára varð þrítug í ferðinni og voru
þau þá í heimsókn á Ytri-Rauðamel
hjá móðursystur Páls, Ólöfu Svein-
bjarnardóttur, sem fannst ekki ann-
að koma til greina en hringja kirkju-
klukkunum í Rauðamelskirkju fyrir
afmælisbarnið. Þessarar ferðar var
alla tíð minnst með mikilli ánægju.
Í sjötugsafmælisgjöf fékk Lára
frá börnum sínum ferð til Hollands,
sem hún fór með systrum sínum
Steinunni og Jóhönnu og hennar
manni Lárusi. Þetta var ævintýri
sem svo var endurtekið tveimur ár-
um síðar, Lára var himinlifandi og
naut þessara ferða í ríkum mæli.
Snemma varð Lára að ganga í
gegnum mikil veikindi og varð hún
aldrei heil heilsu, það var alveg með
ólíkindum hvað hún stóð alltaf upp
af sjúkrabeð og gat sinnt heimili
sínu.
Samlíf þeirra hjóna var farsælt
þegar til baka er litið, þau héldu allt-
af saman þrátt fyrir margvíslega
erfiðleika. Á tímum ósamlyndis í
fjölskyldum og tíðra hjónaskilnaða
þar sem börnin eru fórnarlömbin
eru börn Láru og Óskars einstak-
lega lánsöm að hafa átt þau, þau
voru fasti punkturinn, alltaf til stað-
ar, þau voru hetjur.
Hetjur hversdagsins sem skiluðu
sínu til samfélagsins og gott betur
alla tíð.
Orðuveitingar fyrir ævistarfið fel-
ast í afkomendum þeirra, 94 talsins.
Það hefur alltaf verið talað um
þau hjónin í sama orðinu, því varð
það Láru mikill og sár missir er Ósk-
ar lést snögglega 1990. Þá kom í ljós
innri styrkur hennar og hve þakklát
hún var fyrir árin öll sem þau höfðu
átt saman.
Börnin hennar fylktu liði um hana
í ást og umhyggju, heilsu hennar
hrakaði en alltaf hélt hún ró sinni og
vonaði það besta.
Sá yngsti af barnahópnum, hann
Kjartan hafði nýlega keypt sér íbúð í
nágrenni við móður sína til að vera
henni nær þegar hann lést skyndi-
lega 1999 langt um aldur fram. Þetta
áfall varð Láru þungt og hrakaði
heilsu hennar nú hratt. Það er á eng-
an hallað þó minnst sé á þátt Guð-
mundu Hjördísar til að létta móður
sinni lífið síðustu árin, en systkinin
öll, tengdabörnin og barnabörnin
voru samtaka í að umvefja Láru
kærleika sínum og umhyggju til
hennar síðasta dags.
Lára dvaldi að lokum í Sunnuhlíð
þar sem hún naut heimilislegs and-
rúmslofts og alúðar starfsfólks. Að
leiðarlokum þakka ég Láru ævilanga
samfylgd, þakka henni hve vel hún
reyndist mér þegar móðir mín féll
frá. Þakka elsku hennar og áhuga á
velferð sona minna og fjölskyldu.
Þór búsettur í Bandaríkjunum,
Páll og fjölskylda búsett í Danmörku
senda hlýjar kveðjur og þakka Láru
allt sem hún var þeim.
Við Örn sendum einnig öllum að-
standendum nær og fjær hlýjar
samúðarkveðjur. Við minnumst
góðrar konu sem nú hefur fengið
kærkomna hvíld og sameinast ást-
vinum sem farnir voru.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(Vald. Briem.)
Hulda og fjölskylda.
Fimmtudagurinn 28. júní sl. var
einn af okkar bestu sólskinsdögum
ársins, hiti og logn. Á slíkum dögum
á okkur að líða vel. Það má líkja
þessu við það að þú hittir og kynnist
einhverjum á lífsgöngu þinni sem
vekur með þér vellíðan og eftir að
hafa hitt eða verið nálægt líði þér
betur. Ein þeirra sem hafði slík áhrif
á mig var Lára L. Loftsdóttir sem
var jarðsungin þennan góða sól-
skinsdag. Skap hennar og lundarfar
var eins og það væri alltaf sól og
blíða nálagt henni. Þegar Lára lést
lét hún eftir sig 94 afkomendur,
þessir afkomendur voru auður henn-
ar, hún var stolt af sínu ríkidæmi, og
hún var orðin langalangamma, svo
kynslóðirnar voru orðnar fimm. Allt
fram á síðustu daga, reyndi hún að
fylgjast með þeim öllum, gladdist
með þeim sem vel gekk, og vildi
reyna að létta undir ef eitthvað var
að.
Ég átti því láni að fagna að kynn-
ast Láru fyrir nokkrum árum, og
þegar ég nú hugsa til hennar kemur
upp í hug minn ljóðlínur eftir Guð-
mund Inga Kristjánsson.
Þú átt að vernda og verja,
þótt virðist það ekki fært,
allt, sem er huga þínum heilagt
og hjarta þínu kært.
Þetta var það sem hennar líf sner-
ist um. Lára fór ekki víða en heimili
hennar var eins og miðstöð, fólkið
hennar leit inn, hittist og hún fékk
fréttir af sínum.
Þessi ár síðan ég kynntist Láru
hafa, því miður, fleiri verið henni
erfið en góð, hún hefur átt við mikill
veikindi að stríða, og 23. ágúst 1999
varð Kjartan sonur hennar bráð-
kvaddur. Þau voru mjög náin og leið
ekki sá dagur að hann hefði ekki
samband og liti inn til hennar. Eftir
það var eins og lífsviljinn og kraft-
urinn dvínaði og þrátt fyrir að öll
fjölskylda hennar gerðu það sem
þau gátu fyrir hana, bæði til að létta
henni sorgina og aðstoða hana í veik-
indum hennar, náði hún sér aldrei og
varð ekki sú sama á eftir.
Ég veit að það verður ekki á neinn
hallað þó sagt sé að Hjördís elsta
dóttir hennar hafi verið henni eins
mikið og hún frekast gat. Dísa var
tilbúin jafnt að nóttu sem degi til að
hjálpa henni og hugsa um hana, og
margar voru ferðirnar sem Dísa fór
eftir að Lára flutti í mars sl. í Sunnu-
hlíð, til að stytta henni stundirnar og
hjálpa. Hinn 21. júní sl. fékk Lára
hægt andlát. Hún yfirgaf þennan
heim með sömu ró og virðuleika og
hafði einkennt allt hennar líf.
Lára eftirlét Kjartani legstað sinn
við hlið manns síns, Óskars Ólafs-
sonar, og lét fjölskyldu sína vita að
það væri vilji hennar að bálför skyldi
fara fram og hún kysi að hvíla milli
þeirra. Það er eitt sem víst ég veit að
þeir hafa báðir tekið á móti henni
þegar hún yfirgaf þetta jarðlíf og nú
eru þau saman.
Elsku Dísa, Gréta, Sigga og þið
öll, þið eigir góðar og ljúfar minn-
ingar sem munu ylja ykkur um
ókomna tíð, og það verður ekki frá
ykkur tekið. Það eru forréttindi að
fá að kynnast og umgangast konu
eins og Láru. Ég þakka henni fyrir
allt og sömuleiðis vil ég þakka fjöl-
skyldu hennar fyrir veitta vináttu,
og hlýhug.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
(Þórunn Sig.)
Blessuð sé minning Láru L.
Loftsdóttur.
Elín.
LÁRA L.
LOFTSDÓTTIR

 ,
 
 
,



3
 




0 ?
* /
+ 6 6 + --
3  - , - 6
,&   , -
 
 

  (+


 



    "#

 *&  !     .
4-:.  *&  !      .
*&' 3  !   @ #:. .
   . !3 ; ! 
.  + 7 />    - .
. :  :  :' "

 


 
 

 



 


?1

 
#; --6 A
2!> 8.
 

  9


 

 !   "44$
:,  

 



5


5
  


 &
  '  2


, 
''

3



 ""
 1
 8


 :&'  ; !! 
&  ?. ! .
 +6 ?. ! .
. +&'-7- "
; 3 

 
 




 



',

2
# /B
- :3-&! 
+ 6 4  -
1 - :  (C
 -&   


  1
 8

 
 (
'

4$ 
 
    :


  

 !   "$4$
.
   :

',
  *, & 

2  3
- 2&  !  ?.   4 * --! .
5  4 - 2&  .* + * -- 3! 
:  :'  :  :  :' 
. 7"

 

 
 ,
 
 
,
 
 52 #DD
/
 ;-+    AC
* + + 
   

 -   

  (




  

 !   "44$
  D6-.
6 * --  ! 
 &!    .
*& - * +  .
!,  1  @  ! 
!,  1  @ &' !-+! "
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sími 581 3300
Allan sólarhringinn — www.utforin.is
Suðurhlíð 35, Fossvogi
Sverrir
Olsen
útfararstjóri
Bryndís
Valbjarnardóttir
útfararstjóri
Sverrir
Einarsson
útfararstjóri
Landsbyggðarþjónusta. Áratuga reynsla.
www.solsteinar.is sími 564 4566
Legsteinar
í Lundi
við Nýbýlaveg, Kópavogi